Su contu de s’incensu e de sa mirra
S’incensu naschet in fromma de ‘uttios dae sa coldza de zertas prantas orientales (sa Bolswellia e sa Balsamo dendron myrra) chi ‘enint sinnadas pro las fagher lagrimare. Dae sos sinnos ‘bessit una sustanzia pigulosa. Qustas prantas creschen in s’Asia e in s’Africa. Sas prus bonas sunt qussas de s’Arabia. In tempos antigos s’incensu fuit cunsideradu una prenda e costaiat meda caru, pro cussu a s’Arabia, chi lu ‘endiat, li naraint Arabia Felix .
Su fattu chi s’incensu siat caru no est solu ca sas prantas sunt raras ma pro su fattu chi pro ‘ogare lambrigas de incensu ‘onu bi cheret meda tribagliu. Diffattis sa primma ‘ogada ch’enit fugliada ca no balet. Sa segunda ‘ogada est mezzanedda e solu a sa ‘e tres boltas benit arregolta. Qusta, chi essit dae su coro de s’albure, est sa mezzus e cando questa lambrigas si siccat si tramudat in ranos e pedras de incensu.
Qustos ranos, ammescurados cun pedras de mirra e semenes de ateras prantas fragosas, bettados in sa brasia ’ia, bogant unu fummentu cadzadu e fittu e unu fragu folte.
Dae s’antighidade benit impreadu in qusta manera in sas zerimonias religiosas in d’ogni parte de su mundu.
Benit impreadu puru pro sa zerimonias de magiunculeria dae sas bruscias e dae sas magialzas.
Divinidade e umanidade ligados dae s’incensu. Terra, Fogu e Aria.
Su ‘e fagher fummentos cun s’incensu est semper bistada una manera pro si fagher amigos sos deos. Ma tenet puru atteros significados: unu fruttu de sa terra (s’incensu) tiat addurare sena fida sena haere su fogu. Diffatis cando ‘enit brusidu bogat tottu quddos fragos chi nos dat unu cunfortu e nos faghet bisionare su chelu. Diffatis est s’aria chi che faghet pigare a sos chelos sos fummos chi sunt sas pregadorias nostras o pro rendimentu de grassias accansadas o pro preguntas de azzudu,. Ma si no atteru in cussu momentu si c’andant cun su fummu quddos pensamentos malos chi poltamos in su coro.
Cuddu filu de fummu chi si pesat dae s’incensu, est una ghia chi unit sa terra cun su chelu, e ch’andat derettu a cara a Deus, a quddos logos infinidos de s’eternidade.
Oe chi est oe si faghen ancora sos fummentos a quddas pessonas chi han tentu calghi ispramma o timoria.
In sas Missas mazzores, su giaganu, incensat sos fideles ca sun cunsiderados divinos pro esser issos fizzos de Deus.
Per commentare clicca QUI
guarda l'articolo in formato pdf più sotto