4.2 การปฏิบัติตนตามหลักศาสนาคริสต์
        การปฏิบัติตนตามคำสอนศาสนาคริสต์ มีดังนี้
        1. การละเว้นความชั่ว มีข้อบัญญัติ ไว้ 10 ประการ ที่สอนให้เว้นความชั่ว เช่น ไม่ฆ่าคน ไม่ผิดประเวณี ไม่ลักทรัพย์ ไม่ใส่อารมณ์ ไม่นินทา ไม่คิดมิชอบ ไม่โลภ ในสิ่งของของผู้อื่น
        2. ความขยัน ศาสนาคริสต์ยกย่องคนขยัน คนทำงาน และไม่ชอบคนเกียจคร้าน
        3. ความซื่อสัตย์ ศาสนาคริสต์สอนให้มนุษย์ต้องซื่อสัตย์ต่อพระเจ้า
               4. ความรู้จักพอ สอนให้รู้จักพอกับความมั่งคั่งและเกียรติยศ
        5. การอยู่ร่วมกันในครอบครัว
        6. ความรักเพื่อนมนุษย์ สอนให้บุตรเคารพและเชื่อฟังคำสอนของบิดามารดา

4.3 การปฏิบัติตนตามหลักศาสนาอิสลาม
        ศาสนาอิสลามมีคำสอนสำหรับการปฏิบัติตน ดังนี้
        1. การทำความดีละเว้นความชั่ว ศาสนาอิสลามสอนให้กระทำความดียับยั้งความชั่ว และให้ศรัทธาในพระเจ้า
        2. ความสัจจริง คือ การไม่พูดโกหก และทำตามสิ่งที่ตนพูด
        3. ความพอดี คือสอนให้ทำตัวให้พอเหมาะ คือเดินสายกลาง
        4. การรักษาความสะอาดทางกาย คือการชำระจิตใจให้สะอาด และการทำความสะอาดทางกายก่อนการทำละหมาด
        5. ความเอื้อเฟื้อแบ่งปัน ศาสนาอิสลามถือว่ามนุษย์ที่ดี คือผู้บำเพ็ญประโยชน์ต่อเพื่อนมนุษย์จึงมีการบริจาคทานที่เรียกว่า "ชะกาต"
        6. การแสวงหาความรู้ คือ การแสวงหาความรู้ทั้งทางโลกและทางธรรมความรู้ทางโลกจะช่วยให้ประกอบอาชีพเลี้ยงตัวและครอบครัวได้ ส่วนทางธรรมจะช่วยกล่อมเกลาจิตใจให้พ้นจากอำนาจฝ่ายต่ำ

4.4 การปฏิบัติตนตามศาสนาพราหมณ์ – ฮินดู
        ศาสนาพราหม - ฮินดู มีคำสอนให้คนปฏิบัติเพื่อยกระดับชีวิตให้สูงขึ้นให้บรรลุจุดมุ่งหมายที่สูงสุด คือ โมกษะอาศรม 4 ได้แก่
        1. พรหมจารี หมายถึง ผู้เป็นนักศึกษามีหน้าที่ศึกษาเล่าเรียน ประพฤติตนเป็นพรหมจรรย์ในสำนักอาจารย์พร้อมปรนนิบัติรับใช้อาจารย์
        2. คฤหัสถ์ หมายถึง ผู้ครองเรือน ทำหน้าที่เป็นหัวหน้าครอบครัว
        3. วานปรัสถ์ หมายถึง ผู้อยู่ป่า แสวงหาความสงบฝึกจิตให้บริสุทธิ์ ปฏิบัติตนเป็นประโยชน์ต่อสังคม เช่น เป็นอาจารย์ให้การศึกษา
        4. สันยาสี หมายถึง ผู้สละโลก เป็นระยะสุดท้ายของชีวิต สละโลกโดยสิ้นเชิง