พุทธประวัติ

มาตรฐานการเรียนรู้

ส ๑.๑  รู้ และเข้าใจประวัติ ความสำคัญ ศาสดา หลักธรรมของพระพุทธศาสนาหรือศาสนาที่ตนนับถือและศาสนาอื่น มีศรัทธาที่ถูกต้อง ยึดมั่น และปฏิบัติตามหลักธรรม เพื่ออยู่ร่วมกันอย่างสันติสุข

ตัวชี้วัด  

ส ๑.๑  ม. ๔-๖ /๒  วิเคราะห์พระพุทธเจ้าในฐานะเป็น มนุษย์ผู้ฝึกตนได้อย่างสูงสุด ในการตรัสรู้ การก่อตั้ง วิธีการสอนและการเผยแผ่พระพุทธศาสนา หรือวิเคราะห์ประวัติศาสดาที่ตนนับถือ ตามที่กำหนด 

ส ๑.๑  ม.๔-๖ / ๓  วิเคราะห์พุทธประวัติด้านการบริหาร และการธำรงรักษาศาสนาหรือวิเคราะห์ประวัติศาสดาที่ตนนับถือ ตามที่กำหนด  

พุทธประวัติ

             พุทธประวัติ  คือ  ประวัติของพระพุทธเจ้า  ผู้เป็นศาสดาของพระพุทธศาสนา  การศึกษาพุทธประวัติในเรื่องราวต่างๆ  ทำให้มีความรู้ ความเข้าใจที่ถูกต้อง  รวมทั้งทำให้ได้ข้อคิด คุณธรรม และแบบอย่างที่สามารถนำไปแนวทางในการประพฤติปฏิบัติตนได้

สรุปและวิเคราะห์พุทธประวัติ

             พระพุทธเจ้า มีพระนามเดิมว่า  เจ้าชายสิทธัตถะ เป็นพระราชโอรสของพระเจ้าสุทโธทนะ กษัตริย์แห่งกรุงกบิลพัสด์ุกับพระนางสิริมหามายาแห่งโลกิยวงศ์  เมืองเทวทหะ   พระนาม สิทธัตถะ  มีความหมายว่า  ต้องการสิ่งใดย่อมได้สิ่งนั้นสมปรารถนา 

             เมื่อพระชนมายุได้ ๗ วัน พระราชมารดาก็สิ้นพระชนม์ ทรงได้รับการเลิ้ยงดูจากพระนางมหาปชาบดีโคตมี พระขนิษฐาของพระราชมารดา   พระชนมายุ ๘ พรรษา ทรงเข้ารับการศึกษาในสำนักของครูวิศวามิตร และทรงจบการศึกษาในเวลาอันรวดเร็ว และทรงอภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงยโสธรา(พิมพา)   เจ้าชายสิทธัตถะ เสด็จออกผนวชเมื่อชนมายุได้ ๒๙ พรรษา ด้วยทรงมีพระราชประสงค์ที่จะแสวงหาหนทางในการหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งปวง โดยทรงปลงผมและถือครองเพศเป็นนักบวช ที่ริมฝั่งแม่น้ำอโนมานที ซึ่งเป็นแนวกั้นแบ่งเขตแดนแคว้นทั้ง ๓  ได้แก่  แคว้นสักกะ  แคว้นโกศล และแคว้นวัชชี   วันที่สด็จออกผนวชนั้นเป็นวันเดียวกับที่พระมเหสียโสธรา ก็ได้ประสูติพระราชโอรส นามว่า ราหุล  

             การศึกษาเพื่อแสวงหาแนวทางหลุดจากความทุกข์

             เมื่อทรงผนวชแล้วพระองค์ก็พบกับพระเจ้าพิมพิสาร ผู้ปกครองแคว้นมคธ และได้ศึกษาหาความรู้กับคณาจารย์ ๒ สำนัก คือ อาฬารดาบสและอุททกดาบส  จนสำเร็จ ฌาน ๘ ขั้น หรือสมาบัติ ๘  คือ  ภาวะจิตสงบประณีต ซึ่งมีสมาธิเป็นองค์ธรรมหลัก เป็นภาวะจิตที่มีสมาธิถึงขั้นอัปปนาสมาธิ (สมาธิแน่วแน่) แล้ว  เมื่อทรงเห็นว่ายังมิใช่แนวทางหลุดพ้นจากความทุกข์   จึงได้หาแนวทางศึกษาและบำเพ็ญเพียรเพื่อแสวงหาความรู้ด้วยพระองค์เอง  จนปีที่ ๖ แห่งการบำเพ็ญเพียร พระสิทธัตถะก็ได้สำเร็จความเป็นพระพุทธเจ้า ที่เรียกว่า ตรัสรู้  คือ ได้เห็นแจ้งธรรม ๔ หมวดที่เรียกว่า  อริยสัจ ๔  

             การเผยแผ่หลักธรรมเพื่อสั่งสอนชาวโลก

             นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณอย่างยิ่ง ที่พระพุทธเจ้าทรงปรารถนาที่จะเผยแผ่หลักธรรมที่ทรงตรัสรู้นั้น เพื่อให้ชาวโลกทั้งหลายได้เห็นแนวทางเพื่อหลุกจากความทุกข์ด้วย  โดยบุคคลกลุ่มแรกที่ทรงเทศนาสั่งสอน คือ ปัญจวัคคีย์  โดยทรงแสดงหลักธรรม ธัมมจักกัปปวัตตนสูตร  นับเป็นครั้งแรกที่ทรงเทศนาสั่งสอน จึงเรียกกว่า  ปฐมเทศนา  พระอัญญาโกณฑัญญะได้ดวงตาเห็นธรรม ขออุปสมบทเป็นภิกษุรูปแรกในพระพุทธศาสนา  ทำให้มีพระรัตนตรัยครบองค์ ๓ สมบูรณ์  จากนั้นพระพุทธองค์ก็ทรงแสดงธรรมโปรดบุคคลกลุ่มต่างๆ  จนมีพระอรหันต์ที่เป็นสาวกในการเผยแผ่พระพุทธศาสนาจำนวนมาก  ได้แก่

              - แสดงธรรมโปรด พระยสกุลบุตร และเพื่อนๆ  จำนวน ๕๔ องค์  ณ ป่าอิสิปตนมฤคทายวัน  เมืองพาราณาสี

              - แสดงธรรมโปรด ภัททวัคคีย์  ๓๐ คน (กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งซึ่งมีจำนวน ๓๐ คน พระพุทธเจ้าได้ทรงพบคนกลุ่มนี้เดินตามหาผู้หญิงนางบำเรอ ได้ทรงเทศน์โปรดจนทุกคนบรรลุเสขธรรม) ระหว่างทางเสด็จไปยังตำบลอุรุเวลาเสนานิคม (ศึกษาเรื่อง ภัททวัคคีย์   http://gg.gg/e9bel)

               - แสดงธรรมโปรด ชฎิล ๓ พี่น้องและบริวาร ๑,๐๐๐ คน จนสำเร็จเป็นพระอรหันต์และขอบวชเป็นพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา (http://gg.gg/e9bgx)

               - แสดงธรรมดปรดพระเจ้าพิมพิสาร และชาวเมืองราชคฤห์ แคว้นมคธ  จนเกิดความเลื่อมใสหันมานับถือพระพุทธศาสนา  พระเจ้าพิมพิสาร ได้ถวายพระราชอุทยานสวนไผ่ หรือพระเวฬุวัน ให้เป็นอารามที่ประทับ  จึงถือว่าเป็นวัดแห่งแรกในพระพุทธศาสนา พระพุทธศาสนามีความมั่นคงอย่างมากในแคว้นนี้  พร้อมทั้งส่งพระสาวกไปประกาศพระศาสนาในดินแดนต่างๆ อย่างกว้างขวาง

                - ทรงแสดง โอวาทปาฏิโมกข์  อันเป็นหัวใจของพระพุทธศาสนา  โปรดพระสงฆ์สาวก จำนวน ๑,๒๕๐ รูป ในวันขึ้น ๑๕ ค่ำเดือน ๓  

                - เมื่อพระสงฆ์สาวกอันเป็นกำลังสำคัญได้ช่วยเผยแผ่พระพุทธศาสนา  ทำให้พระพุทธศาสนามีความเป็นปึกแผ่นและแผ่ขยายกว้างขวางไปยังดินแดนต่างๆ  จนถึงพรรษาที่ ๔๕  พระพุทธองค์ทรงเสด็จปรินิพพาน ที่เมืองกุสินารา แคว้นมัลละ  ซึ่งได้แสดงธรรมโปรดสุภัททปริพาชก จนสำเร็จเป็นพระอรหันต์ และถือว่าเป็น ปัจฉิมสาวก