ภาคตะวันตก มีเนื้อที่ทั้งหมดประมาณ 53,679.02 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณร้อยละ 10.46 ของพื้นที่ทั้งประเทศ ประกอบด้วย 5 จังหวัด ได้แก่ ตาก กาญจนบุรี ราชบุรี เพชรบุรี และประจวบคีรีขันธ์ จังหวัดกาญจนบุรีมีเนื้อที่มากที่สุด ส่วนจังหวัดราชบุรีมีเนื้อที่น้อยที่สุด แต่มีประชากรมากที่สุด
ภาคตะวันตกเป็นภูมิภาคย่อยทางตะวันตกของประเทศ โดยทั่วไปยังถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของภาคกลาง (ภาคกลางเดิม ที่รวมทั้งภาคตะวันตก และภาคตะวันออกด้วย) แม้ว่าจะจัดรวมอยู่ใน "ภาคตะวันตก" แต่ในภูมิภาคนี้ยังมีความหลากหลาย ตามลักษณะทางภูมิศาสตร์ซึ่งแตกต่างกันค่อนข้างมาก
(ภาพจาก http://travel.sanook.com/1391565/) (ภาพจาก http://travel.sanook.com/1391565/)
ดูแผนที่ภาคตะวันตก
https://www.google.co.th/maps/@13.9881875,99.2180727,790661m/data=!3m1!1e3
ภาคตะวันตกมีเทือกเขาตะนาวศรี เป็นเทือกเขายาวตั้งแต่ภาคเหนือมาถึงภาคตะวันตกของประเทศ และเป็นพรมแดนทางธรรมชาติระหว่างไทยกับเมียนมาร์
สภาพภูมิประเทศของภาคตะวันตกมีลักษณะเช่นเดียวกับภาคเหนือ โดยมี ภูเขาสูงสลับกับหุบเขาซึ่งมีแม่น้ำไหลผ่าน มีที่ราบลุ่มน้ำสำคัญ ได้แก่ ที่ราบลุ่มน้ำปิง-วัง
ที่ราบลุ่มน้ำแม่กลอง และที่ราบลุ่มน้ำเพชรบุรี ภาคตะวันตกมีพื้นที่ป่าซึ่งยังไม่ถูกรบกวนเป็นจำนวนมาก ทรัพยากรน้ำและแร่ธาตุเป็นทรัพยากรที่สำคัญของภาค โดยอุตสาหกรรมเหมืองแร่ถือว่าเป็นอุตสาหกรรมหลัก นอกจากนี้ ภาคตะวันตกยังเป็นที่ตั้งของเขื่อนที่สำคัญของประเทศ ได้แก่ เขื่อนศรีนครินทร์
ที่ตั้ง
ที่ตั้งสมบูรณ์
ทิศเหนือ อยู่ที่ละติจูด 17 องศา 45 ลิปดาเหนือ
ทิศใต้ อยู่ที่ละติจูด 10 องศา 59 ลิปดาเหนือ
ทิศตะวันออก อยู่ที่ลองจิจูด 100 องศา 06 ลิปดาตะวันออก
ทิศตะวันตก อยู่ที่ลองจิจูด 97 องศา 40 ลิปดาตะวันออก
ที่ตั้งสัมพันธ์
ทิศเหนือ ติดต่อกับภาคเหนือที่จังหวัดแม่ฮ่องสอน เชียงใหม่ ลำพูนและลำปาง
ทิศใต้ ติดต่อกับภาคใต้ที่จังหวัดชุมพร
ทิศตะวันออก ติดต่อกับภาคกลางที่จังหวัดสมุทรสงคราม สมุทรสาคร นครปฐม
สุพรรณบุรี อุทัยธานี กำแพงเพชร นครสวรรค์ และอ่าวไทย
ทิศตะวันตก ติดต่อกับประเทศสภาพพม่า โดยมีเทือกเขาถนนธงชัย และ
เทือกเขาตะนาวศรีเป็นพรมแดน
ลักษณะภูมิประเทศ
ลักษณะภูมิประเทศของภาคตะวันตก แบ่งได้เป็น 2 เขตใหญ่ๆ คือ
1. เขตเทือกเขา ได้แก่ บริเวณเทือกเขา และที่สูงด้านตะวันตกของภาค โดยทอดตัวอยู่ในแนวเหนือ-ใต้ ตั้งแต่จังหวัดตากจนถึงประจวบคีรีขันธ์ เป็นพรมแดนธรรมชาติที่กั้นระหว่างไทยกับพม่า ได้แก่ เทือกเขาถนนธงชัย เทือกเขาตะนาวศรี
ระหว่างเทือกเขาจะมัที่ราบแคบๆ เกิดขึ้น ได้แก่ ที่ราบลุ่มแม่น้ำแควใหญ่ ที่ราบลุ่มแม่น้ำแควน้อย และที่ราบลุ่มแม่น้ำเพชรบุรี บริเวณที่ราบลุ่มแม่น้ำเหล่านี้เกิดจากการยุบตัวลง อันเนื่องมาจากการหักตัวลงของเปลือกโลก ที่เรียกว่า แอ่งกราเบน กลายเป็นหุบเขาและลุ่มน้ำ ส่วนบริเวณที่ยกตัวขึ้น เรียกว่า ฮอร์สต์ กลายเป็นภูเขาและเทือกเขา
2. เขตที่ราบ ได้แก่ บริเวณที่อยู่ระหว่างเทือกเขากับที่ราบภาคกลาง และอ่าวไทย โดยมีอาณาบริเวณตั้งแต่ทางด้านตะวันออกของจังหวัดกาญจนบุรี ต่อลงมายังราชบุรี และประจวบคีรีขันธ์ โดยแบ่งได้เป็น 2 เขตย่อย ได้แก่
2.1 เขตที่ราบขั้นบันได เป็นที่ราบที่เกิดจากการสะสมตัวของตะกอน โดย
อิทธิพลของแม่น้ำแม่กลอง และแม่น้ำท่าจีน จะลาดเอียงจากทางด้านตะวันตกมาจนจดกับที่ราบลุ่มภาคกลางและอ่าวไทย ที่ราบนี้จะอยู่ในเขตจังหวัดกาญจนบุรี และราชบุรี
ลักษณะภูมิอากาศ
ลักษณะภูมิอากาศคล้ายคลึงกับภาคเหนือตอนล่าง และภาคกลางด้านตะวันตก แต่จะมีความแห้งแล้งมากกว่าเพราะมีเทือกเขาสูงเป็นแนวกำบังลม ทำให้ลักษณะภูมิอากาศในฤดูร้อนและฤดูหนาวแตกต่างกันอย่างชัดเจน เนื่องจากแนวเทือกเขาขวางกั้นทิศทางลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ก่อให้เกิดบริเวณ เขตเงาฝน หรือพื้นที่อับลม ซึ่งฝนจะตกด้านตะวันตกของเทือกเขามากกว่าด้านตะวันออก
ปัจจัยควบคุมลักษณะภูมิอากาศของภาคนี้
1. ลมและมวลอากาศ คือ ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ และลมพายุ เนื่องจากการขวางกั้นทิศทางลมของเทือกเขา จึงทำให้ลมที่พัดผ่านอ่อนกำลังลง และกลายเป็นลมแล้งมีความชื้นน้อย ปริมาณนำ้ฝนที่ได้รับส่วนใหญ่มาจากพายุที่ก่อตัวในอ่าวเบงกอลและทะเลจีนใต้
2. การขวางกั้นของภูเขา ทำให้ฝนที่มาจากลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ถูกกั้นขวางโดยเทือกเขาทางด้านตะวันตกของภาค พื้นที่บริเวณนี้จึงได้รับฝนน้อยเป็นพื้นที่อับฝน มีความแห้งแล้งมากที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ
3. ลมพายุ ลมพายุหมุนที่มีอิทธิพลต่อภูมิภาคนี้ส่วนใหญ่มาจากมหาสมุทรแปซิฟิก ส่วนลมพายุที่มาจากอ่าวเบงกอลไม่ค่อยมีผลต่อภาคนี้มากนัก เนื่องจากจะถูกเทือกเขา๔นนธงชัย และเทือกเขาตะนาวศรีกั้นขวางจนอ่อนกำลังลง
ความสัมพันธ์ระหว่างสภาพแวดล้อมทางกายภาพ
กับการประกอบอาชีพ
ภาคตะวันตกเป็นบริเวณแคบ ๆ ทางด้านตะวันตกของภาคกลาง ทอดตัวยาวขนานกับพรมแดนของพม่า เป็นภาคที่มีลักษณะเป็นสะพานเชื่อมระหว่างภาคเหนือและภาคใต้ ภาคตะวันตกมีลักษณะภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาทั้งยุคใหม่และยุคเก่า ภูเขาเหล่านี้เป็นแหล่งทรัพยากรแร่ธาตุ ป่าไม้และต้นน้ำลำธาร แต่ไม่เหมาะกับอาชีพเกษตรกรรม นอกจากนี้ภูเขาในภาคนี้ยังวางตัวในแนวเหนือ-ใต้ เป็นการขวางทิศทางลมและความชื้นจากทะเลอันดามัน ทำให้เกิดพื้นที่ด้านปลายลมที่มีปริมาณฝนน้อย ซึ่งเป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำและที่ราบชายฝั่งที่อยู่ทางด้านตะวันออกของภาค การสร้างเขื่อนเพื่อการชลประทานในเขตภูเขาและมีระบบคูคลองชลประทานค่อนข้างทั่วถึง จึงทำให้บริเวณที่ราบเป็นเขตการเกษตรที่สำคัญทั้ง ๆ ที่อยู่ในเขตอับฝน
การที่ภาคตะวันตกอยู่ไม่ไกลจากเมืองหลวง และมีน้ำตก เกาะ แก่ง อ่างเก็บน้ำ ชายทะเลน้ำตื้น และหาดทราย ซึ่งเป็นทิวทัศน์ที่สวยงาม จึงเป็นสิ่งดึงดูดนักท่องเที่ยวเข้าสู่ภูมิภาคนี้เป็นจำนวนมาก
สภาพแวดล้อมเหล่านี้ย่อมเป็นปัจจัยส่งเสริมการประกอบอาชีพของประชากร ดังนี้
1. การเพาะปลูก การที่ภาคนี้มีเขื่อนและอ่างเก็บน้ำหลายแห่ง การเพาะปลูกในภาคนี้จึงอาศัยน้ำจากระบบชลประทานเข้าช่วยมาก และมีลักษณะคล้ายคลึงกับภาคกลาง แต่ได้ผลผลิตไม่ค่อยมากนัก พืชสำคัญได้แก่ ข้าว อ้อย สับปะรด และมันสำปะหลัง
2. การเลี้ยงสัตว์ ภาคตะวันตกเป็นแหล่งเลี้ยงสัตว์เพื่อการค้า ด้วยปัจจัยสำคัญหลายประการ ได้แก่ สภาพภูมิประเทศเป็นที่สูงทีมีอากาศแบบทุ่งหญ้าสะวันนาอันกว้างขวาง มีที่ราบใกล้ชายฝั่งทะเลและลุ่มแม่น้ำ ที่ตั้งอยู่ใกล้กรุงเทพฯ ซึ่งเป็นตลาดสำคัญ สัตว์เลี้ยงที่สำคัญ ได้แก่ สุกร เป็ด ไก่ และโค แหล่งเลี้ยงสัตว์อยู่บริเวณจังหวัดราชบุรี เพชรบุรี และกาญจนบุรี
3. การประมง มีทั้งประมงน้ำเค็มบริเวณชายฝั่งทะเลอ่าวไทยแถบจังหวัดเพชรบุรีและประจวบคีรีขันธ์ และประมงน้ำจืด แถบพื้นที่ราบลุ่มที่มีแม่น้ำไหลผ่าน
4. การอุตสาหกรรม เป็นอุตสาหกรรมการแปรรูปวัตถุดิบในท้องถิ่น ซึ่งส่วนใหญ่ได้มาจากผลผลิตทางการเกษตร เช่น อุตสาหกรรมน้ำตาล อุตสาหกรรมแปรรูปอาหารทะเล และผลไม้กระป๋อง และอุตสาหกรรมเครื่องปั้นดินเผา เป็นต้น
5. การค้าและบริการ ภาคตะวันตกมีชายแดนติดกับพม่า จึงมีการค้าชายแดน
กับเพื่อนบ้านหลายจุด การมีสภาพภูมิประเทศที่เหมาะสมทั้งที่เป็นภูเขา น้ำตก และชายทะเล จึงทำให้มีแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นนิยมอยู่มากมายหลายแห่ง
ปัญหาและผลกระทบความสัมพันธ์ระหว่างประชากรกับสิ่งแวดล้อม
1. ปัญหาการทำลายทรัพยากรธรรมชาติ โดยเฉพาะการตัดไม้ทำลายและรุกล้ำทำลายแหล่งต้นน้ำลำธาร ยังผลให้สภาพแวดล้อมส่วนอื่นถูกทำลายด้วย
2. ปัญหาการคมนาคม สภาพภูมิประเทศส่วนใหญ่เป็นภูเขาสูง ไม่อำนวยต่อการพัฒนาการคมนาคม จึงทำให้เป็นอุปสรรคในการติดต่อและการพัฒนาทางเศรษฐกิจด้านอื่นๆ
3. ปัญหามลพิษ ปัญหามลพิษโดยน้ำเน่าเสียในแม่น้ำแม่กลอง ทั้งนี้เนื่อง
จากโรงงานอุสาหกรรมและที่อยู่อาศัยของประชากรปล่อยของเสียลงในแม่น้ำลำคลอง
4. ปัญหาชายแดน การลักลอบเข้าเมืองและการหนีภาษี เพราะเป็นเขตติดต่อกับประเทศพม่าและเป็นพื้นที่ทุรกันดาร การคมนาคมไม่สะดวกยากต่อการปราบปรามและป้องกัน
5. ปัญหาส่งเสริมการท่องเที่ยว ภาคนี้ยังมีแหล่งท่องเที่ยวอีกมากมายที่ยังไม่ได้พัฒนาทั้งนี้เพราะปัญหาการคมนาคม
คำขวัญประจำจังหวัดภาคตะวันตก
คำขวัญประจำจังหวัดบ่งชี้ถึงภูมิลักษณ์และอัตลักษณ์ วิถีชีวิตของประชากรในแต่ละจังหวัดได้เป็นอย่างดี จังหวัดในภาคตะวันตก มีคำชวัญประจำจังหวัด ดังนี้
คำขวัญประจำจังหวัด
พื้นที่ราบในเขตจังหวัดกาญจนบุรี
(ภาพจาก http://www.holidaythai.com/)
2.2 เขตที่ราบชายฝั่งทะเล บริเวณนี้ตั้งแต่ตอนเหนือของจังหวัดเพชรบุรีเลียบชายฝั่งทะเลลงไปจนสุดเขตจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นที่ราบแคบๆ ยาวๆ
เกิดจากการกระทำของคลื่น ซึ่งเป็น ที่ราบชายฝั่งทะเลยกตัว
ชายหาดหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์
(ภาพจาก http://www.phudoilay.com/huahin/?p=285)
แหล่งท่องเที่ยวภาคตะวันตก