Spoordonk - Steensel

25 maart 2017                  

De lente is begonnen, van de week waren de springende koeien weer in het nieuws. Dat is altijd een mooi beeld, dieren die blij zijn dat ze weer buiten in de wei mogen. Wij worden er op onze manier ook weer vrolijk van.

Het is een uurtje rijden naar Spoordonk, waar we onze auto bij de kerk parkeren. De vorige twee dagwandelingen waren redelijk kort, vandaag daarentegen hebben we zo’n kleine 30 km te gaan. We zien wel, voor Tiny is het normaliter geen probleem, maar voor Jack? Via de rand van het dorp verlaten we Spoordonk, om vervolgens in de richting van de A58 te lopen. Middels een viaduct steken we de autosnelweg over en daarna nemen we rechts een smal bospad dat ons naar een bos leidt. In het bos komen we bij een bijzondere kapel: kapel De Hl. Eik.

De oorsprong van deze kapel schijnt in de 15e eeuw te liggen toen men in het riviertje de Beerze een Mariabeeldje vond. Gezien de omgeving van de kapel schijnt het een druk bezocht bedevaartsoord te zijn. Het is een mooi wit bouwwerk, met zuilen aan de ingang. Er branden veel noveenkaarsen, er komen dus inderdaad veel mensen die troost zoeken, bidden, of……

Bij de kapel ligt ook een kruisweg die we gedeeltelijk volgen, maar na de 6e statie gaan we rechtsaf over een zandpad. Bij de boerderij Het Groene Woud gaan we weer rechts en lopen we naar het Wilhelminakanaal dat we oversteken. We blijven zuidwaarts lopen. En dat is wel mooi: het zonnetje van voren en de ( koude) wind voor het merendeel in de rug. We lopen ruim een kilometer langs een brede beek, om daarna rechtsaf te slaan. We lopen landgoed “Baest” in.

Een landgoed van ruim 500 ha dat privé eigendom is. Het landgoed ontstond in de 12e eeuw door de abdij van Berne. Gedurende de eeuwen heen waren er verschillende eigenaren, waaronder het bisdom ’s Hertogenbosch. Het is nu reeds bijna 250 jaar eigendom van dezelfde familie. Tegenwoordig is het vooral een oord van stilte. Rechts van ons passeren we een kapelletje, gewijd aan de Hl. Theresia. Het pad loopt niet verder door het landgoed, jammer, we krijgen niet veel te zien.

Ons pad kruist de Groote Beerze en dan naderen we Middelbeers waar we even pauzeren bij een klein cafetaria.

Na de koffie ( met appelgebak) gaan we weer verder, richting Vessem. We komen weer op brede zandwegen die door de bossen lopen.

Via een klaphek betreden we de Landschotse Heide, een beschermd natuurmonument dat meerdere eigenaren heeft. Het gebied bestaat uit diverse vennen, heide en verscheidene naald- en loofbossen. Via kronkelende paadjes langs de vennen doorkruisen we dit mooie natuurgebied.

We beklimmen een kleine uitkijktoren, en dan zie je toch hoe mooi zo’n gebied kan zijn. Brabant mag niet klagen, deze provincie heeft veel moois te bieden.

Nadat we de Landschotse Heide verlaten hebben komen we in open akkergebied. We volgen een schouwpad langs een sloot en komen uiteindelijk weer op een verharde weg. Nadat we een scherpe bocht naar links hebben gemaakt gaan we vervolgens weer naar rechts over een bosweg. Dit pad blijven we volgen totdat we via een bruggetje over de Kleine Beerze Vessem binnenlopen. Hier nemen we een korte pauze in de Jacobushoeve. Vessem is een beetje bekend voor ons, in het dorp ligt ook Kafernaüm, het informatiecentrum van het Nederlands Genootschap van St. Jacob dat we in 2009 bezochten.

Het is redelijk druk in de Jacobushoeve. Begrijpelijk, het is schitterend weer. Het enige minpuntje is de koude schrale wind, die voor ons gelukkig uit het noord-oosten komt. De hoeve is vooral een ontmoetingsplaats voor wandelaars en fietsers, en in het bijzonder voor pelgrims. Vessem kan dus als “pelgrimsdorp” betiteld worden. Wij blijven hier niet lang, we gaan verder richting Knegsel.

Via een mooie wijk verlaten we Vessem en begeven ons wederom in een gebied dat bestaat uit akkers en bossen. We passeren in een van deze bossen een enigszins verscholen tuindersbedrijf waar tienduizenden taxussen en heesters worden gekweekt. Voorbij dit bedrijf gaan we rechtsaf en passeren we Halfmijl, een gehucht van enkele huizen. Vroeger zouden hier heksendansen zijn gehouden, het was er niet pluis!

We merken er niets van, we zien wel enkele grafheuvels die stammen uit de steentijd. We blijven tussen de akkers lopen totdat we in Knegsel komen dat we weer heel snel verlaten. Het is maar een klein dorp. Ten zuiden van Knegsel lopen we weer door een bosrijk gebied. Links van ons ligt een groot sportcomplex. We gaan linksaf en komen bij een rustplaats.

In de houten bank is treffend de spreuk “Land van de Zaligheden” aangebracht. Tsja, we bevinden in het gebied van de acht dorpen die samen de Acht Zaligheden worden genoemd.

Iets verder steken we de A67 over. Vlak voor Steensel zien we weer een kapelletje. Dit bekijken we nog even om daarna door te lopen tot het eindpunt van vandaag: Steensel. Het was een mooie gevarieerde route, met…….schitterend weer!

Meer foto's:

Lees verder   Steensel - Heeze