Nawoord
Heeft het Pelgrimspad ons gebracht wat wij er van te voren van verwachtten? Ja, het groene hart was een openbaring. Een rustig gebied in het drukke westen van ons landje, met veel open “vlakten” en uiteraard veel molens. De Reeuwijkse Plassen, de wandeling langs het riviertje de Vlist, het waren wandelingen die we niet hadden willen missen. En natuurlijk de - historische - dorpjes die we bezochten, zoals Woudrichem. Te veel om op te noemen. Natuurlijk stonden her en der kapelletjes, allemaal met een eigen verhaal. En in ons eigen Limburg natuurlijk ook veel wegkruisen.
De oplettende lezer zal zich afvragen waar onderstaand kapelletje staat.
Welnu, de wandelaars die het Pelgrimspad lopen zullen niet aan dit kapelletje voorbijlopen, de route komt hier niet. Het staat in het veld bij Guttecoven, een buurtdorp van onze woonplaats Einighausen. De kapel is opgedragen aan de Hl. Maria.
Naar deze kapel liepen we ooit samen onze eerste “pelgrimstocht”, al hadden we daar destijds helemaal geen besef van. We zaten op de kleuterschool, en op een ochtend toen het mooi en zonnig weer was gingen we te voet met juffrouw Jeanny Kusters en de hele kleuterklas naar deze veldkapel.
Wie had destijds kunnen vermoeden dat er nog vele “pelgrimages” zouden volgen!
Einighausen, juni 2017,
Tiny en Jack van de Berg