Poederoijensehoek - Nederhemert Noord

4 december 2016           

Het is zondag, en al bijna middag als we aan de wandeling beginnen. Na enig gepuzzel hebben we er voor gekozen om de auto in Zaltbommel bij het station te parkeren, en van daar met de bus naar het vertrekpunt te rijden. Aangezien het zondag is, maakt het openbaar vervoer ( de bussen althans) minimale ritten.

Even voor 12:00 u zijn we bij de Wilhelminasluis waar we de route oppakken.

Het schijnt de enige sluis in Nederland te zijn waar de wanden bekleed zijn met gras. Iets verderop zien we een monument dat in 1904 werd onthuld door koningin Wilhelmina bij gelegenheid van de scheiding van de rivieren Maas en Waal. We komen bij de Poederoijensehoek waar we een klein natuurgebied betreden. 

Het blijkt daadwerkelijk een piepklein gebied te zijn, een paar honderd meter verder verlaten we het pad weer en steken we een verharde weg over om over een dijk onze weg te vervolgen. We komen bij enkele zogenaamde “wielen”. Deze “wielen” herinneren ons er aan dat het landschap veelal in het verleden bepaald is door de rivieren; denk aan overstromingen en dijkdoorbraken.

Op het einde van de dijk passeren we een oud fort: de Batterij onder Brakel.

Dit fort maakte deel uit van de Nieuwe Hollandsche Waterlinie en werd in de 19e eeuw gebouwd. Het is een klein verdedigingswerk dat omgeven is door een gracht. Een soortgelijk fort ligt bij het plaatsje Poederoijen. Beide forten dienden er voor om de Bommelerwaard aan de westkant te beschermen tegen indringers. Tegenwoordig is het eigendom van Staatsbosbeheer. 

Voorbij het fort gaan we naar rechts over een fietspad dat gelegen is op de Waarddijk. 

De dijk is aan de kant waar de zon nog niet aankomt wit, het heeft lichtjes gesneeuwd de afgelopen dagen. Het is fijn wandelen op de dijk. Links van ons stroomt de Waal, druk bevaren door containerschepen die waarschijnlijk Rotterdam als bestemming hebben. We passeren enkele huisjes die vlak langs de Waal zijn gebouwd. 

Zoals dit idyllisch gelegen pand, alleen bereikbaar via de houten loopbrug.

Een paar kilometer verder verlaten we het fietspad en volgen we een voetpad. Rechts van ons zien we het plaatsje Brakel dat we even later binnenlopen. We zijn toe aan koffie, en we vinden ook een “koffiehuis”, dat echter gesloten is op zondag. Jammer, we eten beiden een broodje en lopen weer terug naar de dijk om onze weg te vervolgen. De route loopt verderop een stuk door de uiterwaarden, dicht bij het water. Op zich wel leuk, zij het niet door er veel grote bomen gerooid zijn en het pad omgewoeld is door de werktuigen die hier bij betrokken waren. We zijn dan ook blij dat we ons  een 20 tal minuten later weer op de verharde weg  bevinden: de Waaldijk.

Deze verlaten we een kilometer verder en gaan rechtsaf over de Meidijk. Hier zien we dat Nederland grotendeels onder het NAP ligt. De huisjes langs de dijk liggen nagenoeg onder onder de dijk, alleen de daken steken boven de dijk uit. Dat doet ons denken aan de TV-serie die deze weken draait: Als de dijken breken. Hierin wordt Nederland geconfronteerd met een dijkdoorbraak. Veel plaatsen die in die serie voorkomen hebben we tijdens deze wandeltocht bezocht. We kruisen een verkeersweg en gaan dan langs de dijk naar beneden. Hier volgen we een sloot. Maar even later blijkt dat we een foutje gemaakt hebben, we hadden iets verder naar beneden moesten gaan en dan naar links. We besluiten om de weg weer op te gaan en een stuk de alternatieve route te lopen. Het is koud vandaag, net boven het vriespunt. Maar het zonnetje maakt veel goed, we lopen onder een blauwe hemel.

We komen in Aalst, ook zo’n ogenschijnlijk stille plaats in de Bommelerwaard. Hier vinden we ook een café, dat echter gesloten is. Het zit niet mee. Bij een rotonde laten we Aalst achter ons en komen op de Eendenkade, een weg die langs de Drielsche Wetering loopt. Bij een splitsing volgen we een klinkerweggetje naar links, dat een paar honderd meter verder overgaat in een graspad. De wetering ligt rechts van ons. Dit pad volgen we enkele kilometers, totdat we weer op de Eendenkade uitkomen. Deze verlaten we iets verderop en gaan naar rechts over een weg die naar Nederhemert leidt. Hier eindigt de tocht van vandaag die eigenlijk geen hoogtepunten kende. Maar dat deert niet. We hebben weer kennis gemaakt met een stukje Nederland dat we niet kenden.

Meer foto's:

Lees verder   Nederhemert Noord - Drunen