Sittard - Nuth

27 mei 2017                      

De weerdeskundigen hebben de eerste tropische dag van 2017 voorspeld. Omdat we toch willen gaan wandelen staan we vroeg op zodat we vóór de tropische hitte de tocht volbracht hebben.

Rond 08:00 u beginnen we in Sittard aan de wandeling. Via de winkelstraten lopen we richting de markt. Het is nog vroeg, maar hier is al leven in de brouwerij. 

De fruithandelaren hebben hun kraampjes al gevuld en menige vroege vogel komt zijn boodschappen doen.

Via de markt en de Putstraat komen we op de Kollenberg. Hier ligt de zeven voetvallen, kapelletjes met beeldjes en teksten over het leven van Jezus. Ze liggen langs een stijgende weg en eindigen bij een kapel die gewijd is aan de stadspatrones van Sittard: de Hl. Rosa.

We komen op het plateau van de Kollenberg. Het is zoals voorspeld een kraakheldere dag. Met de hitte valt het nog mee. We lopen nu over paadjes tussen de graanvelden die op de Kollenberg liggen. Boven in de blauwe lucht zien we een grote roofvogel, het kan een buizerd zijn.

Op het einde van het pad gaan we naar rechts en via een lus komen langs het gebouwencomplex waar vroeger de Stichting Pepijn en Paulus zetelde. Tegenwoordig Stichting Pergamijn. De stichting begeleidt mensen met een verstandelijke handicap.

We lopen in de richting van Windraak en passeren de pleisterplaats voor “Pieterpadders en wat nog meer”. Het Pelgrimspad volgt vandaag een gedeelte van het Pieterpad. Er komt geen water meer uit de kraan. Een passerende zuster vertelt ons dat de bewoner een tijdje geleden overleden is. Wat jammer. Elke wandelaar die hier ooit voorbij kwam zal dit bankje met zijn opschrift ongetwijfeld herkennen. Iets verder staan we stil bij een klein klooster: Huize Seraphine. 

We maken een praatje met dezelfde zuster van zonet. Huize Seraphine wordt tegenwoordig bewoond door 16 zusters van de Orde van het Kostbaar Bloed. De zusters woonden voorheen in het klooster Agnetenberg dat in Sittard ligt. In dit klooster was ook een verzorgingstehuis. Tiny heeft er jarenlang gewerkt. Een gedeelte van het klooster is verbouwd tot appartementencomplex. We nemen afscheid van de zuster, steken de verkeersweg over en komen in het oude gedeelte van het dorpje Windraak. Na een paar honderd meter gaan we naar links. Via een scherpe bocht naar rechts komen we op een smal voetpad tussen netelstruiken. Vanwege de aangekondigde hitte hebben we korte broeken aan, we moeten ons dus voorzichtig over dit pad begeven. Het pad zigzagt door het bos. Onderweg moeten we enkele treden omhoog en later weer enkele omlaag. Uiteindelijk passeren we de Heemtuin en komen op een smalle verharde weg waar we naar links gaan langs de Wanenberg. Iets verder gaan we naar rechts. We lopen naar Puth. In Puth steken we de drukke verkeersweg over en nemen dan de afslag in de richting van Sweikhuizen. Daar komen we niet, want zodra we Puth verlaten hebben nemen we een veldweg naar links. De boeren zijn al aan het hooien,  vrij vroeg voor de tijd van het jaar. Maar het is al een tijdje droog. En na hitte komt onweer. De veldweg leidt ons naar Kasteel ( of Huize) Terborgh.

Het “kasteel” dateert van uit de middeleeuwen. Tijdens de periode dat de bokkenrijders huis hielden in Limburg fungeerde het als gerechtsplaats en gevangenis. Het is inmiddels 10:30 uur, maar de gasterij is nog gesloten. Dus lopen we verder en komen in het Stammenderbos. We passeren een paddenpoel aan onze linker kant en gaan dan bij een verharde weg links af naar een spoorlijn en een brug over de A76. We staan aan de rand van Spaubeek, waar we meteen naar links gaan over een vrij “ongehoebeld” pad; ongelijk met kuilen en het lawaai van de autosnelweg. Gelukkig maakt het pad een bocht naar rechts en wordt het beter. We steken een verharde weg over en komen bij een B&B waar ook koffie aangeboden wordt. Dus nemen we hier een pauze en al zittend onder een parasol maken we een praatje met de eigenaar. Als we de koffie met genoegen op gedronken hebben gaat het verder over het pad dat toch weer slechter wordt. Hetgeen te wijten is aan het water dat vanaf het hoger gelegen plateau over het pad omlaag stroomt. Na enkele bospassages bereiken we het plateau dat er schitterend bij ligt, mooie akkers met in de verte bosjes en een enkele kerktoren. Het Pieterpad verlaat ons, rechtsaf naar het schilderachtige buurtschap Terstraten. Dat weet Jack zich nog wel te herinneren. Onderweg kom je dan langs een grote oude boerderij met zogenaamde “speklagen”.

Inderdaad, als wij even later ook naar rechts gaan zien we de bewuste boerderij liggen.

Alsof de tijd al die jaren stil heeft gestaan. De zon staat hoog aan de blauwe hemel. Gelukkig waait het een beetje, wat enigszins verkoelend werkt. Heerlijk. Als we weer tussen enige begroeiing lopen zien we een veldkruis met een spreuk die zeker heel toepasselijk is voor Zuid-Limburg.

We gaan over een dalend pad naar Drieschen. Of Drieschen een buurtschap is weten we niet.

We zien wel aan onze rechterhand een monumentale oude witte vakwerkboerderij. Wij gaan naar links en volgen de weg naar Tervoorst. Hier steken we een verharde weg over en gaat de wandeling verder via een holle weg omhoog naar Nuth. Als we boven zijn passeren we links van ons een molen. Bij een drukke verharde weg eindigt de tocht van vandaag. We zijn in Nuth. Jack moet even denken aan zijn opa Willem Stevens. Die vertelde eens een mopje over de pastoor van Nuth.

De pastoor begon zijn preek altijd met de woorden: “Beste Nutters ……, en On-Nutters….”. 

Meer foto's:

Lees verder   Nuth - Gulpen