Nuth - Gulpen

5 juni 2017

Het is Pinkstermaandag. Onder een mooi zonnetje beginnen we kort voor 10:00 u in Nuth aan de wandeling. Bij Hunnecum verlaten we de verkeersweg en gaan linksaf het veld in. Als we bij een bosje weer links gaan komen we op een holle weg die afdaalt naar een verharde weg die we oversteken. Bij een vijfsprong gaan we rechts en lopen we naar het buurtschap Swier. We steken de “hoofdstraat” in dit gehucht over en bevinden ons alweer gauw in het veld.

Bij een veldkapel, waar de patroon van de boeren wordt vereerd, de Hl. Isodorus, pauzeren we even om onze vesten uit te doen. Het is al redelijk warm. We blijven in het veld. Na enkele bochten naar links bereiken we Weustenrade, ook een klein buurtschap. Je zou hier mooie vakwerkhuizen verwachten, maar dat valt tegen. We zien voornamelijk bungalows, en de enkele gerestaureerde vakwerkhuizen zien er niet uit zoals je dat zou verwachten. Jammer. Nadat we Weustenrade verlaten hebben komen we bij een veldkruis waar we scherp linksaf gaan naar Retersbeek. Ook hier steken we de “hoofdstraat” over waarna we over het Puttervoetpad in de richting van Voerendaal lopen. Onderweg passeren we kasteel Puth. Vreemd, het dorp Puth ligt toch een aantal kilometers hier vandaan. Het is een kasteelhoeve, dat particulier bezit is. De eigenaars hebben een biologisch akkerbouwbedrijf. We gaan onder een viaduct door en lopen Voerendaal binnen. Bij de kerk gaan we linksaf en besluiten een korte koffiepauze te nemen bij een café dat open is. De koffie smaakt prima.

We gaan verder en bevinden ons snel bij het volgende kasteel, kasteel Cortenbach. Ook dit is niet toegankelijk. We vervolgen ons pad dat tussen de akkers loopt. Bij een T-splitsing gaan we naar rechts. We bevinden ons op een langgerekt pad. Nadat we via een viaduct onder de A79 zijn gelopen komen we op een hellend pad.

We lopen tussen glooiende akkers de Kunderberg op, wat mooie plaatjes oplevert. We houden rechts aan en bereiken Ubachsberg bij een wijnbedrijf, maar lopen het plaatsje niet echt binnen.

We blijven aan de rand. Via een smal voetpad langs een weiland komen we bij een verharde weg die we oversteken. Bij de volgende veldweg zien we een zitbank en pauzeren weer even.

Vervolgens bevinden we ons weer op een zeer smal pad met hoog gras en netelstruiken. We weten het, wandelpaadjes in Limburg zijn vaak héél smal. Gelukkig hebben we vandaag wel lange broeken aan. Het pad eindigt in een klein bos met slingerende paadjes bij de Vrouwenheide. Het is maar een kleine bospassage, we bevinden ons al weer snel op een verharde weg. We passeren aan onze rechterhand een mooie molen.

Het is de hoogst gelegen windmolen van Nederland, op ca. 216 mtr. boven NAP, ooit het hoogste punt van Nederland.

Even verderop bevindt zich de Bernardushoeve in Mingersborg die ons uitnodigt voor een volgende korte pauze. Het is hier druk, de boerderij is ook schitterend gelegen. We gaan op het terras achter de boerderij zitten. Hier krijgen we loge-plaatsen met een schitterend uitzicht over de heuvels. Voordat we weggaan trakteert Tiny zich nog op een verkoelend ijsje. We lopen door naar Trintelen waar we de hoogst gelegen put van Nederland bekijken. Daarna loopt de route via een landweg en een stukje asfaltweg naar Eyserheide. Ook hier zien we gerestaureerde oude huizen. Maar niet allemaal fraai. Er staan huizen waarvan de gevels een stukje vakwerk hebben, en voor de rest meerdere verschillende soorten bakstenen. Jammer, het oogt niet.

De laatste boerderij die we passeren ziet er wel fraai uit. We begeven ons nu op een dalende landweg die na een bocht naar rechts overgaat in een voetpad tussen afrasteringen. Links van ons zien we grazende koeien in hellende weilanden. Er zijn veel wandelaars op de been vandaag. Logisch, want voorlopig is dit de laatste mooie dag. De voorspellingen voor de komende dagen zijn niet goed, veel regen, harde wind en temperaturen die een stuk lager liggen. Het nauwe pad langs de helling eindigt bij een smalle verharde weg waar we even naar rechts gaan en meteen weer links een trap op. We lopen langs de rand van de Eyser Bosschen. Bij een uitzichtpunt met een panoramatafel nemen we weer een korte pauze om te genieten van het uitzicht.

We herkennen het Drielandenpunt, Partij, Eys en de fraaie bomenrij die een ieder aan Toscane doet denken.

Dit plaatje komt terug in elke folder van het Limburgse VVV. We gaan verder en staan verderop stil bij een oudere meneer die in zijn eentje geniet van de natuur. We maken een praatje. Daarna dalen we weer. Via een bruggetje over een beek en enkele draaihekjes komen we op een half verharde weg. We komen in Cartils, een buurtschap nabij Gulpen. Iets lager in het dal ligt het kasteel met de hoeve. De Heren van Cartils waren in vroegere tijden zeer invloedrijk in deze omgeving. Het kasteel stamt uit de 13^e eeuw en was tot het eind van 18^e eeuw eigendom van de familie Cartils. Toen er geen erfgenamen waren kwam het in andere handen, maar bleef desondanks onbewoond. In die periode zouden de Bokkerijders er regelmatig vertoefd hebben. Het kasteel ligt vlak bij de plek waar de Eyserbeek en ook de Gulp in de Geul stromen. Tegenwoordig is het privé bezit.

We steken de drukke verkeersweg over en lopen een klein stuk langs de oever van de Geul. Iets verder komen we bij de Gulp die we volgen tot in Gulpen waar de wandeling eindigt. Een wandeling die geen historische hoogtepunten nodig heeft. Het Limburgse landschap is één hoogtepunt!

De terrasjes zitten vol. Wij gaan naar de plaatselijke brouwerij, waar we op het buitenterras nog iets eten voordat we naar huis rijden.

Lees verder Gulpen - Scheulder