28 december 2016
De beide mannen met een lange witte baard zijn alweer vertrokken. We hebben vakantie en omdat we met Kerst nog nooit naar het buitenland op vakantie zijn geweest ligt wandelen voor de hand. Om 09:45 u zijn we in Nederhemert Noord, het is een doordeweekse dag en dan rijden er meer busjes. De buschauffeur vertelt dat de Bommelerwaard er maar wat bij hangt voor wat betreft de provinciale belangen, in dit geval Gelderland. Er gebeurt te weinig vanuit het provinciebestuur.
Het is behoorlijk mistig. Van uit de bushalte lopen we door het dorp naar het kleine veer dat ons naar de overzijde van de Afgedamde Maas moet brengen. Het veer vaart normaliter niet in de wintermaanden. Maar er kan wel telefonisch een dag van tevoren een afspraak gemaakt worden. Dan kan iets geregeld worden. Zodoende heeft Jack gisteren contact gehad met de veerman, en inderdaad….. We hoeven ons enkel maar te melden als we er zijn. Aldus gebeurt en binnen 5 minuten is iemand aanwezig die ons zal overzetten met het kleine veer, dat door leerlingen van de werf van Verolme gebouwd is. “Het is een kleine wereld vandaag”, zegt de veerman, duidend op de dichte mist.
Het veer heeft de toepasselijke naam “Drs. P.”.
Aan de overzijde lopen we over een fietspad naar het kasteel van Nederhemert, waarvan de oudste delen uit de 13e eeuw stammen. Door de jaren heen is het kasteel eigendom geweest van verschillende vermogende families, zoals oa. de familie Bentinck. Op het einde van de 2e wereldoorlog brandde het kasteel geheel af, maar de historische kelders bleven bewaard. De toenmalige eigenaar, de familie van Wassenaer droeg het kasteel over aan de staat.
Het kasteel is inmiddels geheel gerestaureerd en in langdurige erfpacht overgedragen aan de stichting Geldersch Landschap & Kasteelen. Er is een bedrijf gehuisvest, maar er zijn ook plannen om het kasteel regelmatig open te stellen voor bezichtigingen.
Even voorbij het kasteel komen we bij een speeltuintje waar we links af gaan in de richting van een bosje. In dit bosje ligt een oude schans, een aarden wal die eeuwen geleden werd opgeworpen als verdedigingswerk tegen Spaanse invallen.
Het is niet groot, maar geeft wel een goede indruk hoe er vroeger gevochten werd. We verlaten het bosje al weer gauw en via een dijk lopen we naar het gehucht Bern, waar eeuwen terug een Norbertijner abdij heeft gestaan. Ten tijde van de beeldenstorm werd de abdij geplunderd en in brand gestoken. Na enige omzwervingen zijn de kloosterlingen uiteindelijk in Heeswijk beland waar ze nu nog in een abdij verblijven, de Abdij van Berne.
We komen bij de 2e waterhindernis: de Bergsche Maas. Ook hier maken we gebruik van een veer, ditmaal zonder afspraak want dit veer is het hele jaar in de vaart. Zo verlaten we het “eiland”, zoals het gebied rondom Nederhemert Zuid wordt genoemd; begrensd door water.
Aan de overzijde van de Bergsche Maas volgen we een pad naar het vestingstadje Heusden. Het industriegebied waar we langs lopen is minder mooi, maar als we het stadje naderen weten we meteen dat ons wat moois te wachten staat. We passeren enkele verdedigingswerken en lopen bij een molen het plaatsje binnen.
De eerste indruk is geweldig, een kleine ophaalbrug, diverse molens, een haven en pleinen. Het plaatsje is geheel gerestaureerd en je loopt er als er ware in een geschiedenisboek. In een eetcafé gaan we wat nuttigen, huisgemaakte erwtensoep met brood en spek ( Jack) en een tosti ( Tiny).
Via de vismarkt lopen we verder door het stadje waar ook mooie winkeltjes met allerlei snuisterijen liggen. Bij de RK-kerk aan het Burchtplein bezoeken we even de Maria-kapel.
Hier staat een bijzonder beeldje van de Hl. Maria. Dit beeldje zou tegen de stroming van de rivier in tijdens de Elisabethvloed in 1421 in Heusden terecht zijn gekomen. Het stamt uit de 14e eeuw en heeft al menige tegenslag meegemaakt zoals de Beeldenstorm en oorlogen.
Via de ruïne van het voormalige kasteel komen we op de stadswallen waar nog vele oude kanonnen staan als toonbeeld van de toenmalige vestingstad.
We verlaten de vesting over de Steenweg, een van de 4 toegangswegen tot het stadje, en komen in Oud-Heusden. Als we een verkeersweg hebben overgestoken vervolgen we onze weg over een fietspad. Dit fietspad dat ruim 2½ km lang is, is rustig gelegen tussen bossen en weilanden. Op het einde slaan we linksaf, een oude dijk op. Deze dijk heeft al menige overstromingen meegemaakt, hetgeen te zien aan de diverse “wielen”. De dijk slingert door het mooie landschap.
We zien mooie bomenrijen die spiegelen in waterplassen. We passeren Elshout, een bedevaartsoord waar de Hl. Maria vereerd wordt ter herinnering aan een bijzondere verschijning die in 15e eeuw zou hebben plaatsgevonden.
Via een tunnel onder de A59 komen we in Drunen waar de wandeling eindigt. Het is de hele dag mistig gebleven, maar dat deerde niet. Het is was een mooie tocht. Op de dag die in de RK-kalender geboekt staat als de dag van de Onnozele Kinderen.
Meer foto's:
Lees verder Drunen - Hoendernest