Groot Ammers - Boven Hardinxveld

5 november 2016               

De klok is weer terug gezet, hetgeen betekent dat het ’s avonds weer vroeg donker is. En omdat we vandaag een redelijk lange etappe lopen parkeren we de auto wederom in Groot Ammers, dan zijn we waarschijnlijk voordat de duisternis invalt “binnen”.

Voordat we aan de wandeling beginnen lopen we naar het Fortuynplein waar we enkele vitaminepillen kopen, in de vorm van mandarijnen. Op het plein staat een mooi beeld van 2 spelende meisjes, ze zijn aan het knikkeren.

In onze jeugd werd dit vaak gespeeld, wie zijn knikkers het eerste in een kuiltje had gespeeld was de winnaar. Nostalgische gedachten……

Dan beginnen we aan de wandeling, we lopen de Kerkstraat omlaag en volgen buiten het dorp de Molenkade. De naam zet het al, hier liggen een viertal molens die afwateren op de Ammersche Boezem. De eerste molen die we passeren is de Gelkenesmolen. Vervolgens lopen we langs de overige drie molens, die mooi op een rij liggen. Het blijven fascinerende bouwwerken die enkele eeuwen geleden door onze voorouders gecreëerd werden. Knap.

Vlak voorbij de laatste molen moeten we naar rechts over een brug. Maar de toegang tot die brug is afgezet met een hek. We zien vissers op de brug, dat is waarschijnlijk de reden. Het betekent dat we 500 mtr. moeten doorlopen, en dat zien we niet zitten. Jack vraagt of we toch van de brug gebruik mogen maken, en men heeft geen bezwaar.

Als we op de brug zijn zien we dat een visser een snoek gevangen heeft van bijna een halve meter  lengte.

Als we aan de overzijde van de brug zijn moeten we nog even klimmen, want hier hebben ze de toegang echt resoluut dicht gemaakt met een hekwerk. Het lukt en we gaan verder. Onderwijl is het beginnen te regenen en hebben we de poncho’s aan gedaan. Jammer, maar we wisten dat het vandaag zou kunnen gaan regenen. 

We steken de Ammersche Brug over en gaan meteen naar links over een graspad dat we 4 km. moeten volgen. Dit is niet onze favoriete ondergrond, de grond is ongelijk waardoor je toch moet opletten dat je je niet verstapt. Onderwijl is het droog geworden en de poncho’s gaan uit. Jack houdt zijn poncho boven zijn hoofd in de wind.

“Waarom doe je dat?”, vraagt Tiny. “Dan droogt hij sneller”, is het antwoord. Eindelijk komen we bij een brug waar we de brede sloot kunnen oversteken. Ook hier zien we vissers, niet op de brug maar in bootjes. 

Rechts van ons ligt een natuurreservaat. We lopen over een fietspad langs het water terug en komen in het buurtschap De Donk. Een donk is een rivierduin die ontstaan is in de IJstijd. En dit gehucht, dat ruim 4 mtr. boven NAP ligt heet daarom ook De Donk. Voor deze omgeving is dat natuurlijk heel wat, maar naar onze - Limburgse - begrippen lijkt het meer op een uitgedijde molshoop. We lopen verder door de Alblasserwaard, tussen de akkers en langs boerderijen. Een boerin die toevallig buiten is wenst ons vriendelijk een goede dag.

Na een half uurtje bevinden we ons aan de rand van het dorp Bleskensgraaf, en zien een rustbank waar we graag gebruik van maken. Het is sowieso vandaag een route waar we geen horeca zullen tegenkomen, het zij zo. Tiny heeft altijd voldoende proviand bij zich. Na de korte pauze vervolgen we de route langs de Graafstroom, en steken deze bij een mooie boogbrug over.

We komen weer op een graspad dat overgaat in een groot weiland dat begrensd is door sloten. 

Links van ons ligt de Middelmolen, we zien dat de molenaar en zijn - vermoedelijke - zoon bezig zijn om het bovenhuis dusdanig te draaien dat de wieken wind vangen. Geen eenvoudige klus, het is toch een hele constructie met die wieken. 

Dan wordt het van het ene op het andere moment bewolkt en duister. De molen naast ons heeft een donker decor als achtergrond, alsof het nacht is geworden. De wind trekt aan en het lijkt alsof we ons in een angstaanjagende film bevinden. We versnellen onbewust ons wandeltempo. Maar waarom eigenlijk, we bevinden ons in een omgeving waar alleen maar akkers en weilanden zijn. We kunnen alleen maar hopen dat we geen onweer krijgen.

We kijken nog eens om, wellicht klaart het toch een beetje op. En dan zien we een mooi schouwspel dat zich voor ons ontvouwt.

We krijgen een prachtig plaatje voorgetoverd, de molen is “gevangen” in een dubbele regenboog. De binnenste regenboog gaat als het ware door de wieken. Schitterend. Het natuurverschijnsel verdwijnt weer net zo snel als dat het ontstond. Gelukkig hebben we enkele foto’s van kunnen maken.

De volgende 2 km. blijven we over grasveld lopen ( terwijl het weer regent), totdat we bij een klein bosje komen waar we op een rustige verharde weg komen. Vervolgens nemen we de weg naar rechts, we lopen in de richting van de Betuwelijn. Vlak vóór de spoorlijn gaan we naar links en komen op de Tiendweg.

We lopen over een pad dat tussen twee sloten loopt met aan beide zijden wilgen. Wel mooi, maar niet zo prettig om over te lopen. Halverwege het pad zien we een plaquette met de vermelding dat men hier het oudste graf van Nederland heeft blootgelegd. 

Het graf was van een vrouw die vermoedelijk ruim 7000 jaar geleden leefde. Omdat het graf gevonden werd bij de aanleg van de Betuwelijn werd de vrouw “Trijntje” genoemd.  Op het einde van het pad passeren we wederom een molen, de Tiendwegse Molen die volop draait.   

Gelukkig is het gevarengebied afgezet met een rood-witte ketting, want anders hadden we misschien een echte   “klap van de molen” gekregen. We lopen er nagenoeg onderdoor. Het pad eindigt bij een verharde weg. We gaan over de Betuwelijn en komen in Hardinxveld-Giessendam. Hier volgen we de drukke straat naar rechts. Net vóór de spoorwegovergang gaan we over een smal pad naar links. Uiteindelijk, na enkele “schijnbewegingen” komen we in een gebied met volkstuintjes. Eigenlijk zijn het prieeltjes waar de eigenaren zich in de zomer goed kunnen vermaken, we zien onder andere barbecues, brandhout en tuinhuisjes. Het pad eindigt bij een drukke verharde weg waar we rechts af gaan en over een spoorwegovergang. Via een fietspad komen we bij het station van Boven Hardinxveld.

Meer foto's:

Lees verder   Boven Hardinxveld - Poederoijensehoek