“เรื่องสั้นที่...ฉันคิด” บทพระนิพนธ์ ในทูลกระหม่อมหญิงอุบลรัตนราชกัญญา สิริวัฒนาพรรณวดี วรรณกรรมสร้างสรรค์สังคมที่ถูกสร้างเป็นภาพยนตร์แห่งปี “หนึ่งใจเดียวกัน” เรื่องราวการเดินทางค้นหาคำตอบว่า “อะไรคือความสุขที่แท้จริง” ของหญิงนักธุรกิจใหญ่ที่ทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งชื่อเสียงเงินทองและความสำเร็จ สำหรับเธอแล้วงานคือชีวิต จนกระทั่งเธอได้สูญเสียลูกสาวไปจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ สิ่งที่เธอทุ่มเททำมาทั้งชีวิตเหมือนจะสูญสลายไปในพริบตา สิ่งเดียวที่หลงเหลืออยู่คือหัวใจของผู้เป็นที่รักซึ่งยังคงอยู่ในตัวเธอ การเดินทางเพื่อสานฝันของลูกสาวที่ยังคงคั่งค้าง และค้นหาความหมายของความสุขที่แท้จริงจึงเริ่มต้นขึ้นที่ “เพียงหลวง” โรงเรียนเล็กๆ ในหมู่บ้านซึ่งซ่อนตัวอยู่อย่างสงบเงียบในอ้อมกอดของขุนเขา ณ ที่แห่งนี้เธอได้พบกับผู้คนมากมายที่เต็มไปด้วยความจริงใจ และเด็กๆ ที่มีรอยยิ้มสดใสสอนให้เธอรู้จักการให้ การแบ่งปัน ทำให้เธอได้เข้าใจถึงปณิธานของลูกสาว และได้เข้าใจว่าทรัพย์สินเงินทองไม่ได้เป็นสิ่งที่นำมาซึ่งความสุขที่แท้จริง เพราะความสุขที่แท้จริงเกิดขึ้นที่ใจของเรานั่นเอง