เมือง...อาจจะไม่ใช่เมืองใหญ่ที่หมายถึงกรุงเทพฯ เสียทีเดียว แต่เป็นการบอกถึงการเดินทางของตัวละครในแต่ละเรื่อง หากอุปมาสังคมในยุคปัจจุบันเสมือนแก้วที่เป่าขึ้นรูปเป็นนกสักตัว มันคงจะเป็นนกที่น่าเกลียดที่สุดตัวหนึ่ง ปีกหัก ขาเก หางหลุด บิดเบี้ยวเสียรูปทรงจนเกินที่จะแก้ไข หรือหากแก้ได้ก็คงต้องใช้เวลานาน แทบจะต้องจุดไฟหลอมรวมเนื้อแก้วขึ้นมาใหม่เลยทีเดียว กว่าจะก่อรูปร่างกลับคืนมาเป็นนกที่มันควรเป็น ในความเป็นจริงคือสังคมที่มีความแตกแยก ทีใครทีมัน สังคมที่ยึดถือวัตถุเป็นที่ตั้ง แข่งขันแย่งชิงเพื่อให้ได้มา จนบางครั้งทำให้เราหลงลืมความรู้สึกทางใจที่ควรมีให้แก่กัน นักเป่าแก้วไม่ใช่ประเด็นใหญ่โตที่จะสามารถหลอมรวมเนื้อแก้วขึ้นมาใหม่ เป็นแค่เรื่องราวเล็กๆ ที่ผู้เขียนอยากกระตุ้นให้ผู้อ่านได้วกกลับมาตั้งคำถามกับตัวเอง ทำอย่างไรถึงจะใช้ชีวิตและอยู่ร่วมกับคนรอบข้างได้อย่างมีความสุข

บ้านเกิด...ใช้ฉากทางภาคใต้ รวมถึงสามจังหวัดชายแดน เรื่องราวที่ผู้เขียนได้ถ่ายทอดอย่างตรงไปตรงมา กับประเด็นที่ร้อนฉ่ามาตั้งแต่มีวลีเด็ดของนักการเมือง...โจรกระจอก...กระทั่งทุกวันนี้เหตุการณ์ความไม่สงบยังไม่มีทีท่าสร่างซาลง ซ้ำดูเหมือนจะยิ่งทวีความรุนแรง และในฐานะเป็นนักเขียนในพื้นที่ เดช อัคร ได้พยายามทำหน้าที่ของเขาแล้ว