ขุนเขา ความงาม และมิ่งมิตร

จับตาจับใจ ภพจับดา กำจับใจในหนังสือล่มนี้ของ ชียุทธ บุญมี ทำห้นึกถึง สำนวนจีนที่ว่า "ในกวีมีภาพ ในภาพมึกวี" ดูให้ดีๆ จะเห็นความงามความอ่อนหวานละมุนละไมอยู่ในกลีบดอกไม้ ความมีชีวิตอยู่ในเส้นสี ความดื่มค่ำล้ำลึกในอารมณ์ ฮั่นป็นวิญญณของบทกวีที่ มือยู่ในภาพ อำนให้คื จะห็นกพความคิดที่ป็นอิสระอยู่ในถ้อยคำ ดังวรรดที่ว่ "ความว่างเปล่าพลิกตัวผ่านถ้อยคำ" (น. ๑๐6) เรามักรู้จักรียุทธ บุญมี จากตัวตนที่ปรากฏโดคด่นคือ ความเป็น นักวิชาการ และความคิดอันแหลมคมทุกครั้งที่ออกมาวิคราะห์วิจารณ์ผลงาน ของทุกรัฐบาลในทุกรอบปี ดังป็นแว่นส่องให้กับสังมบนเราที่วัฒนรรมการ วิจารณ์ยังไม่ "ตั้งไข่" คนที่กล้ำ "ชี้ทาติด ชี้ทิศถู" เช่นนี้แหละคือผู้ "ชี้ขุมทรัพย์" สมเป็น กัลยาณมิตรแท้จริง ภาพของธีรยุทธ บุญมี จึงเป็นนักวิชาการ "หัวหอก" ต่างจากพวก "หัวเหลี่ยม" และ "หัวกลม" หนังสือถ่มนี้ทำหรด้รู้รักธีรยุทธ บุญมี ในอีกหลายมิติของตัวลน เฉพาะองยิ่งคือความป็นติปืนเขียนภาพ และเขียนคำกวี ในทางขรมนั้น จิดใจแสดงบทบาทในสามทางคือ ความรู้สึก กวามนึก และความคิด ทั้งสมทางนี้ปืนองค์รวมของปัญญา