Hoofdstuk 01. Wat is Dharma?
Mensen moeten zich aan het dharma wijden en zich altijd met het dharma bezighouden, zodat zij in vrede kunnen leven en de wereld van vrede kan genieten. Men kan geen echte vrede verwerven, noch kan men de genade van de Heer verkrijgen, op welke andere manier dan ook door middel van het dharmische leven. Dharma is de basis voor het welzijn van de mensheid; het is de waarheid die voor altijd stabiel is. Wanneer dharma er niet in slaagt het menselijk leven te transformeren, wordt de wereld geteisterd door pijn en angst en gekweld door stormachtige revoluties. Wanneer de uitstraling van het dharma er niet in slaagt menselijke relaties te verlichten, wordt de mensheid gehuld in een nacht van verdriet.
God is de belichaming van dharma
God is de belichaming van dharma; Zijn genade wordt verkregen door dharma. Hij koestert voortdurend dharma. Hij vestigt voortdurend dharma. Hij is de dharma zelf. De Veda's, geschriften (sastra's), heldendichten (Purana's) en traditionele verhalen (ithihasa's) verkondigen hardop de glorie van dharma.
In de geschriften van de verschillende religies wordt dharma uitgewerkt in taal die de aanhangers bekend zijn. Het is de plicht van iedereen, overal en altijd, om hulde te brengen aan de personificatie van dharma (Dharma-Narayana).
De stroom van dharmische activiteit mag nooit opdrogen; als het koele water niet meer stroomt, is een ramp zeker. De mensheid heeft dit stadium alleen bereikt omdat dharma, net als de rivier de Saraswathi, ongezien onder de grond stroomt, de wortels voedt en de bronnen vult. Niet alleen de mensheid, maar zelfs vogels en dieren moeten zich aan de dharma houden, zodat ze gelukkig kunnen zijn en in comfort en vreugde kunnen overleven.
Daarom moeten de wateren van het dharma voortdurend en volledig blijven stromen, zodat de wereld van geluk kan genieten.
Het onheil danst nu als een gek op het wereldtoneel, omdat het goede wordt verwaarloosd en er ongeloof bestaat in de essentie van het dharmische leven. Je moet dus duidelijk de kern van dharma begrijpen.
Dharma wordt verkeerd begrepen
Wat wordt bedoeld met dharma? Wat is de essentie van dharma? Kunnen gewone mensen een gelukkig leven leiden en overleven als ze zich aan de dharma houden? Uiteraard verwarren deze twijfels de geest in de loop van het leven. Het oplossen ervan is noodzakelijk, zelfs urgent.
Zodra dharma ter sprake komt, vat de gewone mens het op als: het geven van aalmoezen, het voeden en onderdak bieden aan pelgrims, het vasthouden aan iemands traditionele beroep of ambacht, het gehoorzamen van de natuur, het onderscheid maken tussen goed en kwaad, het nastreven van iemands aangeboren natuur. over de grillen van iemands eigen geest, de vervulling van iemands dierbaarste verlangens, enzovoort.
Het is natuurlijk heel lang geleden dat het smetteloze gelaat van de dharma onherkenbaar werd bezoedeld. Prachtige velden en bosjes verwilderen door verwaarlozing en worden al snel onherkenbaar bushland en doornige jungle; mooie bomen worden gekapt door hebzuchtige mensen en de vorm van het landschap verandert. Met het verstrijken van de tijd raken mensen gewend aan de nieuwe stand van zaken en merken ze de transformatie en de achteruitgang niet op. Dit is ook met dharma gebeurd.
Iedereen moet zich vertrouwd maken met de contouren van de dharma, uiteengezet in de Veda's, geschriften (sastra's) en Purana's. Deze werken worden verkeerd begrepen door incompetente intelligentie, ongebreidelde emotie en onzuivere redenering, zijn ernstig verwaterd, en hun glorie heeft zwaar geleden. Net zoals regendruppels uit de helderblauwe lucht gekleurd en vervuild raken als ze op de grond vallen, worden de onbezoedelde boodschap van de oude wijzen (rishi’s), het voorbeeld van hun schitterende daden en de heldere, onbezoedelde driften achter hun daden allemaal omgezet in lelijke dingen. karikaturen van hun oorspronkelijke grootsheid door onbeschaafde tolken en geleerden.
Boeken die voor kinderen zijn geschreven, bevatten illustraties om de tekst te verduidelijken, maar de kinderen brengen hun tijd door met de afbeeldingen en vergeten wat ze moeten verduidelijken. Op dezelfde manier verwarren de onoplettende en ongeschoolde mensen de rituelen, die zijn ontworpen om de grote waarheden te illustreren, als diep reëel op zichzelf, en negeren ze de waarheid die ze moesten verhelderen. Reizigers die zich langs de weg verplaatsen, rusten een tijdje uit in schuilplaatsen langs de weg, maar tijdens hun verblijf beschadigen ze door verwaarlozing of misbruik juist de structuur die hen rust geeft. Zo veranderen ook de saaie en perverse mensen het gezicht van de Vedische moraal en misleiden ze de wereld door te geloven dat hun werk is wat de Veda's leren!
Toen een dergelijke verscheuring van het dharma plaatsvond, toen het gezicht van het dharma misvormd werd door de vijanden van God, reageerde de Heer op de roep van de goden en de goddelijken en redde de wereld van de ondergang door het recht en de waarheid in de wereld te herstellen op het gebied van dharma en karma, d.w.z. zowel in het ideaal als in de praktijk.
Wie kan de huidige blindheid genezen? De mens moet het zesvoudige beest van innerlijke vijanden (arishadvarga) doden dat hem naar een ramp leidt: lust, woede, hebzucht, waanvoorstellingen, trots en haat. Alleen zo kan dharma worden hersteld.
Boeddha en Sankara hielden zich aan het dharma
De Heer werd door de Veda's dharma genoemd en door Boeddha de hoogste wijsheid (vi-jnana). In die tijd hield niemand van het woord ‘Veda’. In de tijd van de demon (asura) Somaka weigerden degenen die de Veda’s volgden ze “Veda” te noemen. Terwijl hij in doodsangst verkeert, is dergelijk gedrag acceptabel. Toch was de Boeddha vol eerbied voor de Veda's; hij was ooit doordrenkt met God. Er wordt vaak over de Boeddha gesproken als een atheïst (nasthika)! Welnu, als de Boeddha een atheïst is, wie is dan de theïst (asthika)? Het hele leven van de Boeddha is een verhaal van dharma.
Sankara wordt door sommige mensen bekritiseerd omdat hij tegen het pad van dharma en karma (actie) is. Maar Sankara verzette zich alleen tegen de dharma en het karma die de vervulling van verlangens in zicht hebben. Hij was inderdaad de grote leraar die het pad van dharma en karma onderwees, van inspanning gedreven door het begrijpen van de fundamentele waarheid.
De trouw van Sankara aan dharma en karma gebaseerd op waarheid en het geloof van de Boeddha in de essentie van de Veda's kan alleen gewaardeerd worden door iemand die de hogere visie heeft. Zonder dat wordt men op een dwaalspoor gebracht in de interpretatie. Om een grote hoogte te beklimmen is er toch een ladder nodig die even hoog is als de hoogte?
Op het pad van dharma
Wie egoïsme onderwerpt, zelfzuchtige verlangens overwint, beestachtige gevoelens en impulsen vernietigt en de natuurlijke neiging opgeeft om het lichaam als het zelf te beschouwen, die persoon bevindt zich zeker op het pad van dharma; die persoon weet dat het doel van dharma het samensmelten van de golf in de zee is, het samensmelten van het zelf in het Over-zelf.
Zorg ervoor dat u bij alle wereldse activiteiten het fatsoen of de regels van de goede natuur niet schendt; speel niet vals op de ingevingen van de innerlijke stem; wees te allen tijde bereid de juiste gewetensdictaten te respecteren; let op uw stappen om te zien of u iemand anders in de weg staat; wees altijd waakzaam om de waarheid achter al deze sprankelende verscheidenheid te ontdekken. Dit is je hele plicht, je dharma. Het laaiende vuur van wijsheid (jnana), dat je ervan overtuigt dat dit allemaal Brahman is (sarvam khalvidam Brahmam), zal alle sporen van je egoïsme en wereldse gehechtheid tot as veranderen. Je moet bedwelmd raken door de nectar van de vereniging met Brahman; dat is het uiteindelijke doel van dharma en van actie (karma) geïnspireerd door dharma.
“Offer onwetendheid (a-jnana) en ego (ahamkara) op het altaar van wijsheid (jnana) en installeer daarin dharma”; dit is de boodschap van de Veda’s. Iedere onzelfzuchtige daad die de weg vrijmaakt voor het samensmelten van de ziel met de Overziel, die de visie verbreedt naar het fundamentele Brahman dat overal aanwezig is, is een dharmische daad. Elke dergelijke daad is een klein stroompje dat de rivier van heiligheid doet aanzwellen en naar de zee van kennis van Brahman stroomt. Jouw handelingen en activiteiten zijn allemaal rituelen in de aanbidding van het hoogste Atma, dat het universum doordringt. Wat er ook gedaan wordt in een houding van toewijding en overgave, het is een onderdeel van de dharma die tot realisatie leidt. De strategie van de Indiase (Bharathiya) manier van leven is gericht op de heiliging van elke beweging en elke gedachte, woord en daad in de richting van dat besef.
Symbolische betekenissen van spirituele termen en handelingen
Je moet oude vrome handelingen (dharma-karma's) begrijpen door hun symbolische betekenis te doorgronden. Het spirituele veld kent veel technische termen, met een eigen speciale connotatie. Deze termen moeten duidelijk worden begrepen, zodat u de leer van de Schriften (sastra's) correct kunt begrijpen.
Neem een voorbeeld. In de oudheid vierden mensen offerrituelen (yajna’s) en bij deze rituelen offerden ze dieren. Maar het dier is slechts een symbool. Het was niet het stomme wezen dat in stukken gesneden moest worden. Het dier leidt een leven van opoffering, zelfs zonder dat zijn carrière aan de offerpaal is voltooid! Het dier dat van de ingewanden moet worden ontdaan en aangeboden, is anders.
In het spirituele vocabulaire betekent dier ‘het lichaamsbewustzijn’, ‘het ik-bewustzijn’, en dit is wat moet worden geslacht. De Heer staat bekend als Pasupathi of Govinda. Pasupathi betekent de Heer van alle individuen (jivas), pasu betekent individu; en govinda betekent de bewaker van koeien of individuen, ‘go’ betekent individu. Het hoeden van koeien is een symbolisch spel van Krishna om Zijn missie van het hoeden van individuen aan te duiden.
De geschriften (sastra's) hebben diepgaande innerlijke betekenissen. Het doel van dharma is om het individu (jiva) de gehechtheid aan de externe natuur en de illusie die het veroorzaakt te laten opgeven en het de realiteit ervan te laten realiseren, of beter gezegd, te laten beseffen wat het nu als echt heeft beschouwd, zodat het geopenbaard kan blijven in zijn eigen realiteit. echte identiteit.
Deze betekenissen moeten door jong en oud worden geleerd. Neem bijvoorbeeld de Siva-tempel. Recht voor het idool van Siva staat het beeld van Nandi, de stier. Er wordt je verteld dat de heilige stier het voertuig (vahana) van Shiva is, en dat is de reden dat hij daar is. Maar in werkelijkheid vertegenwoordigt de stier (pasu) het individu (jiva), terwijl de lingam het symbool is van Shiva. “Niemand mag zich tussen de stier en de lingam, het individu en de Shiva begeven”, wordt er gezegd; want zij zullen in één samenvloeien. Siva moet gezien worden door de twee hoorns van Nandi, zeggen ze.
Op de vraag naar de reden voor deze procedure antwoorden mensen: “Nou, het is heiliger dan andere methoden om de lingam te bekijken.” Maar de innerlijke betekenis is: ‘Je moet de Siva in het individu zien’ – de stier Pasu en Siva (Pasupathi) zijn één. Nandi en God (Iswara) worden de Heer van individuen (Nandiswara). Beide zijn slechts twee manieren om naar dezelfde entiteit te verwijzen. Als je gebonden bent, is het Nandi; wanneer de grens vrij wordt en vereniging met God wordt bereikt, is het God. Het wordt aanbeden en heeft het recht om zo geëerd te worden. Het ware offer (yajna) vindt plaats wanneer de stier (pasu) wordt geofferd aan de Heer der dieren, Pasupathi, en zijn afzonderlijke identiteit wordt verworpen. De betekenis is nu vergeten.
Tegenwoordig zijn deze symbolische handelingen onherkenbaar veranderd. De praktijken van vandaag en de principes van gisteren liggen ver uit elkaar. Zelfs het kleinste detail van het seculiere leven moet geïnspireerd zijn door het hogere ideaal van spirituele vervulling. Dan kunnen zelfs eenvoudige mensen stap voor stap naar het doel worden geleid. Als je geen onderscheid maakt tussen het proces en het doel van elke handeling, maar er toch mee doorgaat, wordt het een grappige versteende versie. Zelfs Prahlada zei ooit: ‘Omdat het moeilijk is egoïsme te vernietigen, vindt de mens het gemakkelijk om dit stomme dier ter vervanging te vernietigen. Het offeren van dieren is de manifestatie van de kwaliteit van traagheid (thamoguna); het is het pad van gebondenheid. Het offer van het dier van egoïsme is het pure offer (sathwische yajna) op het goddelijke pad van bevrijding.”
Zo wordt het hoogste doel (paramaartha) van die tijd veranderd in het doel van de dwaas (paaramaartha) van deze tijd! Elk van de oude praktijken, die ooit vol betekenis waren, is onherkenbaar wild geworden. Takken zijn in verschillende richtingen naar buiten geschoten. Het is nu onmogelijk om de boom bij de wortels te plukken en een nieuwe te planten. De bestaande boom moet dus worden gesnoeid en getraind om recht te groeien. Het hoogste doel moet voortdurend in gedachten worden gehouden en mag niet worden verwaterd tot het laagste.