Ashtavakra
Gita
(In Dutch and English)
Jij bent in feite de Toeschouwer ofwel God.
De Astavakra Gita is een boek dat de mensen helpt bij het realiseren dat men zelf God is en dat alles dat we denken waar te nemen geen materie, maar puur "Bewustzijn" is.
Deze website toont het hele boek, hetwelk ik in PDF (Engels) heb gevonden naar aanleiding van een Engels audio-book op YouTube. Deze Engelse vertaling (uit het Sanskriet?) sprak mij zo bijzonder aan, dat ik het naar het Nederlands heb vertaald met behulp van ChatGpt. Deze vertaling heb ik nagenoeg ongewijzigd overgenomen.
Enkele links: Audio-book, PDF Engels, PDF Nederlands
Ton Modderman, email: dnaweq@gmail.com
Zie eventueel ook: www.gedachtenstroompjes.nl (voor een nadere uitleg over het pure Bewustzijn) ,
www.dnaw.nl (Over de Nieuwe Aarde, die zich nu ontwikkelt) ,
The Divine Design (Boek over het ontstaan van de Mensheid. Geschreven door Lorie Ladd)
In essence, you are the Spectator or God.
The Astavakra Gita is a book that helps people realize that they themselves are God and that everything we perceive is not matter, but pure "Consciousness."
This website displays the entire book, which I found in PDF (English) after listening to an English audio book on YouTube. The English translation (from Sanskrit?) spoke to me so much that I translated it into Dutch using ChatGpt. I have taken over this translation almost unchanged.
Some links: Audio-book, PDF English
Ton Modderman, email: dnaweq@gmail.com
See also: www.littlestreamsofthoughts.com (for further explanation of pure Consciousness),
www.dnaw.nl (About the New Earth, which is developing now, mostly in Dutch),
The Divine Design (Book about the origin of Humanity. Written by Lorie Ladd).
Dutch only (about a Dutch speaker)
Wolter Keers (februari 1923 – 7 januari 1985) heeft in zijn Satsangs vaak gesproken over de Ashtavakra Gita. Via deze link zijn nog enkele interessante geluidsopnames te horen.
Indeling
Voorwoord van het boek (tevens enige conventies ten aanzien van bijvoorbeeld gebruik van Hoofdletters en dergelijke)
Hoofdstuk 1: Het begint allemaal wanneer Koning Janaka vraagt aan de wijze Ashtavakra hoe hij Kennis, onthechting en bevrijding kan bereiken. Ashtavakra vertelt hem.
Hoofdstuk 2: Het werkt! Bij het horen van de woorden van Ashtavakra realiseert Janaka zijn Ware Natuur. Verheugd beschrijft hij de vreugde en verwondering van zijn nieuwe staat.
Hoofdstuk 3: Ashtavakra is verheugd voor Janaka maar ziet inconsistenties. Hij vuurt een reeks confronterende verzen af over hechting aan wereldlijk plezier.
Hoofdstuk 4: Janaka beweert dat de Heer van het Universum kan doen wat hij wil.
Hoofdstuk 5: Ashtavakra is het hiermee eens, maar wijst in vier korte verzen op de volgende stap - oplossing.
Hoofdstuk 6: Janaka zegt "dat weet ik al", en evenaart hem in stijl en aantal verzen.
Hoofdstuk 7: Niet in staat om het daarbij te laten, gaat Janaka verder met het beschrijven van zijn verlichte staat.
Hoofdstuk 8: Nog steeds te veel "ik" horend in de taal van Janaka, instrueert Ashtavakra hem in de subtiliteiten van hechting en slavernij.
Hoofdstuk 9: Ashtavakra blijft de weg van ware onthechting beschrijven.
Hoofdstuk 10: Ashtavakra hamert op de dwaasheid van verlangen - hoe verheven of subtiel dan ook.
Hoofdstuk 11: Ashtavakra beschrijft verder de staat van verlangenloosheid waarnaar hij wijst.
Hoofdstuk 12: Janaka antwoordt door de staat van tijdloze stilte te beschrijven waarin hij zich nu bevindt.
Hoofdstuk 13: Janaka, die in hoofdstuk één door Ashtavakra werd geïnstrueerd om "gelukkig te zijn", meldt dat hij inderdaad gelukkig is.
Hoofdstuk 14: Janaka vat vervolgens zijn verheven staat samen met kalme onverschilligheid.
Hoofdstuk 15: Onder de indruk maar niet door onderwijs, wijst Ashtavakra onophoudelijk op de enorme leegte van het Zelf.
Hoofdstuk 16: Ashtavakra valt de zinloosheid van inspanning en kennis aan.
Hoofdstuk 17: Ashtavakra beschrijft de aard van degene die werkelijk vrij is.
Hoofdstuk 18: Ten slotte raakt Ashtavakra hem met alles wat hij heeft - 100 verzen van pure non-dualiteit. Als dit het niet doet, dan doet niets het.
Hoofdstuk 19: Het werkt! Janaka beschrijft niet langer zijn verlichte staat, maar kan alleen nog maar spreken in vragen die afwezigheid onthullen.
Hoofdstuk 20: In een laatste stortvloed van vragen die alleen wijzen op hun eigen betekenisloosheid, brandt Janaka de laatste resten van persoonlijkheid weg en gaat op in oplossing. Hij eindigt met: "Er kan niet meer gezegd worden." Ashtavakra glimlacht, knikt goedkeurend en zegt niets meer.
Contents
Chapter 1: It all starts when King Janaka asks the sage Ashtavakra how he can attain Knowledge, detachment, liberation. Ashtavakra tells him.
Chapter 2: It works! Upon hearing Ashtavakra’s words Janaka realizes his True Nature. Enraptured, he describes the joy and wonder of his new state.
Chapter 3: Ashtavakra is delighted for Janaka but sees inconsistencies. He fires off a series of confrontational verses about attachment to worldly pleasure.
Chapter 4: Janaka asserts that the Lord of the Universe can do as he pleases.
Chapter 5: Ashtavakra does not disagree, but in a terse four verses points to the next step—dissolution.
Chapter 6: Janaka says “I know that already,” matching him in style and number of verses.
Chapter 7: Unable to leave it at that, however, Janaka goes on to further describe his enlightened state.
Chapter 8: Still hearing too much “I” in Janaka’s language, Ashtavakra instructs him in the subtleties of attachment and bondage.
Chapter 9: Ashtavakra continues to describe the way of true detachment.
Chapter 10: Ashtavakra hammers away at the folly of desire—no matter how elevated or subtle.
Chapter 11: Ashtavakra further describes the state of desirelessness to which he points.
Chapter 12: Janaka replies by describing the state of timeless stillness in which he now finds himself.
Chapter 13: Janaka, having been instructed by Ashtavakra in Chapter One to “be happy,” reports that he indeed is.
Chapter 14: Janaka then summarizes his exalted state with calm indifference.
Chapter 15: Impressed but not through teaching, Ashtavakra relentlessly points to the vast emptiness of Self.
Chapter 16: Ashtavakra attacks the futility of effort and knowing.
Chapter 17: Ashtavakra describes the nature of one who is truly free.
Chapter 18: Finally, Ashtavakra hits him with everything he’s got—100 verses of pure non-duality. If this doesn’t do it, nothing will.
Chapter 19: It works! Janaka no longer describes his enlightened state, but can speak only in questions revealing absence.
Chapter 20: In a final flurry of questions pointing only at their own meaninglessness, Janaka burns off the last vestiges of personhood and enters dissolution. He ends with: “No more can be said.” Ashtavakra smiles, nods approvingly, and says no more.