16: Speciale Instructie
Ashtavakra zei:
16.1 Je kunt zoveel als je wilt schriftuur reciteren en bespreken, maar totdat je alles laat vallen, zul je nooit de waarheid kennen.
16.2 Je kunt genieten, werken en mediteren, maar je zult toch verlangen naar datgene wat voorbij alle ervaring ligt en waarin alle verlangens worden uitgedoofd.
16.3 Iedereen is ellendig omdat ze constant inspanning leveren. Maar niemand begrijpt dit. Een rijpe geest kan worden bevrijd door deze ene instructie te horen.
16.4 De meesterlijke nietsnut, voor wie zelfs knipperen een last is, is gelukkig. Maar hij is de enige.
16.5 Wanneer de geest vrij is van tegenstellingen zoals "Dit is gedaan" en "Dit is nog niet gedaan", wordt men onverschillig ten opzichte van verdienste, rijkdom, plezier en bevrijding.
16.6 Wie zintuiglijke objecten verafschuwt, vermijdt ze. Wie ze verlangt, raakt erdoor verstrikt. Wie noch verafschuwt noch verlangt, is noch onthecht noch gehecht.
16.7 Zolang er verlangen is - wat de afwezigheid van discriminatie is - zal er gehechtheid en niet-gehechtheid zijn. Dit is de oorzaak van de wereld.
16.8 Indulgentie creëert gehechtheid. Aversie creëert onthouding. Zoals een kind, is de wijze vrij van beide en leeft hij als een kind.
16.9 Wie aan de wereld gehecht is, denkt dat het afzweren ervan zijn ellende zal verlichten. Wie nergens aan gehecht is, is vrij en voelt zich zelfs in de wereld niet ellendig.
16.10 Wie bevrijding als zijn eigen bezit claimt, als een verdienste van een persoon, is noch verlicht noch een zoeker. Hij lijdt aan zijn eigen ellende.
16.11 Hoewel Hara, Hari of de lotusgeborene Brahma je zelf zou instrueren, zul je nooit Zelf kennen totdat je niets weet.
Het volgende hoofdstuk / Homepage
16: Special Instruction
Ashtavakra said:
16.1 You can recite and discuss scripture all you want, but until you drop everything you will never know Truth.
16.2 You can enjoy and work and meditate, but you will still yearn for That which is beyond all experience, and in which all desires are extinguished.
16.3 Everyone is miserable because they exert constant effort. But no one understands this. A ripe mind can become unshackled upon hearing this one instruction.
16.4 The master idler, to whom even blinking is a bother, is happy. But he is the only one.
16.5 When the mind is free of opposites like “This is done,” and “This is yet undone,” one becomes indifferent to merit, wealth, pleasure and liberation.
16.6 One who abhors sense objects avoids them. One who desires them becomes ensnared. One who neither abhors nor desires is neither detached nor attached.
16.7 As long as there is desire-- which is the absence of discrimination-- there will be attachment and non-attachment. This is the cause of the world.
16.8 Indulgence creates attachment. Aversion creates abstinence. Like a child, the sage is free of both and thus lives on as a child.
16.9 One who is attached to the world thinks renouncing it will relieve his misery. One who is attached to nothing is free and does not feel miserable even in the world.
16.10 He who claims liberation as his own, as an attainment of a person, is neither enlightened nor a seeker. He suffers his own misery.
16.11 Though Hara, Hari or the lotus-born Brahma himself instruct you, until you know nothing you will never know Self.