Kaapverden

==== 14 November 04 uur. ====

Vroeg in de ochtend is Camelot 60 Mijl op weg. Er waait een zeer lichte wind en de voortgang is ongeveer 4 Mijl per uur. Zodra het licht wordt "gaat de circustent erop". Dat wil zeggen dat we de halfwinder, een groot veelkleurig voorzeil hijsen. Dit zeil zorgt voor extra snelheid in zeer lichte wind. Voorlopig is de voortgang beperkt.

==== 14 November 17 uur, de circustent. ==== Vroeg in de ochtendschemering hebben Merlijn en Sjoerd de halfwinder (bijnaam: "circustent") gehesen. Op dat moment voeren we een mijl of 5 achter Callista. Toen de schipper van de Callista rond een uur of negen met zijn kopje thee aan dek kwam verslikte hij zich toen hij ons vlak achter ons zag. We hebben gedurende de vroege ochtend fors in kunnen lopen. Inmiddels is er wederom nog minder wind, en varen we met een snelheid van 5 Knopen (mijl per uur) naar de kaapverden. Op basis van de huidige snelheid en weersverwachting verwachten we een totale reisduur van ruim zes dagen. Dat houd in dat de aankomst na het weekend wordt. ==== 15 November 15 uur ==== De gehele nacht heeft de halfwinder erop gestaan. Deze ochtend draaide de wind en hebben we gedurende een uur of 3 op de hand gestuurd, met een fikse wind en hoge snelheid. Even later zakte de wind weer in en varen we weer op de stuurautomaat. Het blijft een beetje scharrelen, maar we hebben wel een etmaal van 143 Mijl achter ons, dus niet slecht gezien de omstandigheden. De eerste vis is aan boord, een mooie dorade. Vanavond vergezelt hij/zij ons bij het diner. ==== 16 November 19 uur ==== We zijn over de helft. Dit is een leuke psychologische grens, en vanaf nu kijken we uit naar de aankomst, waarschijnlijk in de loop van Maandag Afgelopen nacht hebben we enige uren op de motor gevaren, de accu's bijgeladen en met behulp van de watermaker de watertanks weer gevuld. Gedurende de ochtend was er een lastige combinatie van golf richting en wind. Dit resulteerde in een zeer oncomfortabel schip en ondraaglijke katterigheid. Gedurende dit alles lag de kapitein te slapen.... De bemanning sloeg aan het muiten en we hebben de zeilvoering aangepast en de koers verlegd. Sinds het begin van de middag is er weer rust en snelheid in het schip. We hebben heerlijk gegeten, en voor de liefhebbers was er, naast de yoghurt, een extra gebakken banaan met slagroom toe. De Callista zeilt naast ons. Loesje ligt achter ons, en is nog niet in zicht. De komende dagen word er weinig wind verwacht, dus wellicht moeten we nog een flinke afstand op de motor varen. Op zich geen probleem, want we hebben meer dan genoeg diesel om de resterende 350 Mijl (600 km) af te leggen. Tanken op de kaapverden is lastig (via jerrycans) dus we proberen zo lang en zo hard mogelijk door te zeilen

==== 17 November middernacht ====

AFgelopen nacht hebben we heerlijk gezeild. We hadden de halfwinder als spinnaker op de boom, en zijn zo de nacht door gevaren. Veel rust en comfort en ook snelheid. Een etmaal van meer dan 150 Mijl met zeer lichte wind, perfect!.

Echter omstreeks 3 uur in de middag nam de wind snel af en ging vrijwel compleet liggen. We hebben om 5 uur de motor gestart en de zeilen gestreken. Eerst hebben we de jongens nog aan lijnen achter het schip aan gesleept. Dat was erg leuk, en bovendien aanleiding om eens even lekker te douchen. Immers, de motor aan betekent: veel stroom (Filmpje kijken), veel water en vooral veel warm water! Dus kan er naar hartelust gesopt en gespoeld worden. Om middernacht zijn de watertanks, na een paar uur op de motor varen, wederom volledig gevuld en is de boiler weer ruim op temperatuur (word verwarmd door het koelwater van de motor).

==== 18 November middernacht ====

Een rustige zeedag. We wisselen de zeilen veelvuldig om de weinige wind optimaal te kunnen benutten. Vaak hebben we de motor bijstaan en zijn we in feite aan het motorzeilen. Gedurende de ochtend zien we een zeer grote school dolfijnen (vrij groot). De zee wemelt ervan, zover het oog reikt. Ook hebben we meerdere malen dolfijnen langs het schip en bij de boeg.

We slaan weer een Dorade aan de haak. Deze keer is het een beste vis, zeker een halve meter. Merlijn krijgt de vis netjes aan dek. Als Sjoerd het beest wil oppakken, worstelt de vis zich los en verdwijnt in het water. Door de schok schiet de haak uit zijn bek. Geen verse vis dus... Vroeg in de middag varen Callista en Camelot to vlak bij elkaar. De zee is zeer glad en er is bijna geen wind. De kinderen en sommige ouders nemen een duik. Het water is 25 graden, Heerlijk!! Callista heeft een dorade gevangen van ruim een meter. We krijgen een maaltje filets van hun, dus alsnog verse vis bij het diner! Als we samen verder varen hijsen we wederom de zeilen. We manoeuvreren langszij bij Callista en geven nog wat goodies over. Wij een lekker maaltje vis, zij wat extra te snoepen bij de film vanavond. Inmiddels is duidelijk dat we maandag aan kunnen komen. De laatste weer informatie geeft aan dat er in de loop van maandag wellicht nog wat wind komt. Als er rondom een uur of tien s'avonds wind lijkt te komen zetten Jippe en Sjoerd de halfwinder weer op de boom en gedurende ruim een uur hebben we een mooie snelheid. Daarna is de wind weer op en gaat de motor weer aan. Op de motor gaan we de nacht in. Morgen aan het einde van de dag komen we aan op het eiland Sal. Verder is alles wel, de kinderen zijn bij met hun schoolwerk, en waarschijnlijk zullen we de uitgestelde herfstvakantie in de Kaap Verden in laten gaan. ==== 19 November Aankomst in Kaap Verde. ==== We zijn aangekomen! Omstreeks 18:00 uur UTC hebben we ons anker laten vallen in Bays de Palmeira op het eiland Sal, rechtsboven in de Kaapverdische eilandengroep. We hebben een goede laatste dag gehad, en zijn samen met Loesje en Callista de baai binnen gevaren. We hebben een grote dorade aan de lijn gehad, en weer verspeeld. Gelukkig hadden we eerder zijn kleine broertje nog verschalkt. We hadden zodoende lekker visfilet bij het diner. Tijden het gestoei met de dorade zagen we nog een ENOOOOORME schim onder water poolshoogte nemen. Jippe, Merlijn en Sjoerd voelden de rillingen over de rug bij het zien van de vis, die minimaal 3 meter groot was en intens blauwe vinnen had, we vermoeden een bleu-fin tonijn.. Deze jongens wil je als mens NIET tegenkomen... Na een kleine inspectieronde rondom "onze" dorade vertrok de tonijn met zeer hoge snelheid, waarschijnlijk op zoek naar een volgende snack. ==== 20 November ==== We gaan inklaren. Alles loopt op rolletjes, en met een kort bezoekje aan de waterpolitie zijn we ingeklaard en hebben we een mooi stempel erbij in de paspoorten. Nog even verse broodjes halen voor de lunch. Er blijken veel nederland sprekende mannen te zijn, zonder uitzondering diegenen die gevaren hebben op nederlandse schepen.

Na de lunch en na school gaan we erop uit. Het dichtbij zijnde stadje biedt een inkijk in de soort maatschappij waarin we beland zijn. Werkelijk een ander continent, alles doet afrikaans aan. Indrukwekkend om hier rond te lopen. We zullen later hier nog meer verslag van doen. Inmiddels zijn we weer aan boord en laten we de eerste indrukken bezinken...

s'Middags komt Dolfijn de baai in en laat het anker vallen vlakbij ons. Nog geen uur later of Max is alweer aan het Lego-en met Auke, de jongste matroos van de Dolfijn. Leuk dat ze er weer zijn.

==== 21 November, oliedag ====

Vandaag heeft Sjoerd, samen met Harrie van de Loesje, een diesel expeditie op touw gezet. Het was een ochtend om nooit te vergeten. In de laadbak van een oude pickup met 3 locals op weg naar de lokale opslag/raffinaderij. Daar met weer meer mensen erbij overlegd; plastic jerrycans mogen niet het terrein op. Gelukkig had met nog wel wat oude drums welke we mochten lenen. Drums gevuld, bij de pickup overgegoten in onze eigen jerrycans, weer terug, weer drums vullen, we

er 8 mensen erom heen, met drums en jerrycans naar de kade, daar alles in een aantal dinghies geladen en aan boord overgeheveld/overgegoten. This Is Africa. Daar waar je in Nederland je boot langs de pompsteiger legt ben je nu dus bijna een hele dag bezig.. In ieder geval een belevenis om nooit te vergeten. Zodra we een internet verbinding hebben komen de foto's op de site. ==== 22 November ==== We varen een mijl of 20 naar het zuiden. Op korte termijn willen we naar Boa Vista, en Santa maria is dichterbij. Ook hebben we gelezen dat het erg mooie stranden heeft. Vanwege de swell kunnen we niet in de officiele ankerbaai ankeren. Het schip rolt enorm en een normaal leven is onmogelijk. We gaan weer ankerop n liggen uiteindelijk om de kaap, aan de westzijde van het zuidwest puntje van het eiland.

Daar komen Nicolaas en Bram aan boord, twee opstappers voor de FLux van George. Hij wil ook naar Boa Vista en heeft ons gevraagd zijn opstappers een lift te geven. We halen hen op van het strand. Dat is nog even spannend want er zijn brekende golven van een meter of twee. Alles loopt vlot en Bram en Nicolaas komen aan boord.

==== 23 November, Op naar Boa Vista ====

Nikolaas en Bram hebben ruim brood, fruit en groente meegenomen. Na een heerlijk ontbijt gaan we ankerop en varen we naar Boa Vista. Het is een leuke zeiltocht met ruime wind, kracht 5 en een echte oceaan swell van een meter of 3-4. Voor ons inmiddels normaal, voor de opstappers een enorme belevenis. Bij Boa Vista ankeren we in de baai achter een rif, dus uit de golven. Wel is er veel wind en een slechte ankergrond zodat we drie keer moeten ankeren en uiteindelijk ook maar een tweede anker uitbrengen. ==== 24 November ==== Samen met Wouter van de Callista en Harrie van de Loesje gaat Sjoerd erop uit om in te klaren. Het word een hele onderneming. Boa Vista is in feite nauwelijks bewoond en het komt allemaal wederom erg primitief over. Na een uur zoeken en vragen geven we het maar op. Gelukkig vinden we wel een lekkere bakker, en we komen terug met 30 bolletjes per schip. Gedurende de rest van de dag word er gezwommen, onderling bezoekjes afgelegd, naar het dorp gegaan en er is ook een borreltje bij de Zeezot. Een echte weekend dag. ==== Zondag 25 November ==== Vanochtend eerst maar eens even de brandslang op het schip gezet. Als gevolg van de grote duinen en andere zandbulten, in combinatie met de harde wind was Camelot inmiddels omgetoverd tot een heuse zandbak. De brandslang pompt naar keuze water uit het ruim of zeewater van buiten het schip. We hebben met zeewater het dek en de opbouw schoongemaakt. Terwijl de Jippe en Merlijn naar het strand aan het vasteland gaan om te zwemmen, gaan Sjoerd en Irene met Max en vriendje Auke (van de Dolfijn) naar het eilandje aan de buitenzijde van de baai. Volgens de pilot is er een oud fort. Als we op pad gaan, springt Wouter (schipper van de Callista) ook nog snel aan boord en de expeditie gaat op pad. Het fort blijkt een enorme verassing, er liggen zelfs nog authentieke kanonnen! Na een uitgebreide rondgang word er nog wat gezwommen aan het strandje. Bij terugkomst aan boord heeft Caroline van Loesje een surfinstructeur zover gekregen dat hij kite-surfles wil geven aan de jongeren, aan het strandje bij het dorp. Merlijn staat te popelen en sluit snel aan. Maandag volgt de tweede les. Terwijl Jippe en Sjoerd gaan toejuichen, zoeken Max en Auke elkaar weer op en spelen de middag door. ==== Op weg naar Praia, Santiago ====Na een rommelige nacht komen we aan in de baai van Praia. De Flux ligt er nog. We kijken onze ogen uit op dit eilend, en in deze stad waar de tegenstellingen tussen Europa en Afrika, Arm en rijk, wit en zwart zo duidelijk op straat liggen. Wat een aardige mensen, wat een leuke stad. Als je je kunt schikken in de wijze waarop hier geleefd wordt, dan lig je hier prima.We liggen in een baai met roestende wrakken aan de monding van een smerige rivier. Het centrum ademd een vervallen portugese sfeer uit, maar heeft wel gratis WIFI op het centrale plein. De groentemarkt is enorm leuk om te zien en de mensen zijn erg aardig.==== 27 November, verjaardag Max ====

Max viert zijn verjaardag aan boord. Alle nederlandse schepen die we de afgelopen tijd hebben getroffen zijn er en het wordt een groot en gezellig feest. Vanaf hier zullen we; Camelot, Loesje, Dolfijn en Callista, samen optrekken tot aan de carieb. De sfeer is ontspannen en langzaam maar zeker worden de plannen gesmeed en de weerkaarten opgehaald.==== Zaterdag 01 December, aankomst in Brava ==== Het word een wilde zeilnacht. windstilte en windkracht 7 wisselen elkaar af. Dit betekent veel zeilwisselingen en constant alert in de kuip. Het laatste stukje om Brave heen en langs de westkust omhoog is pal tegen windje 7 en hoge golven in. We zetten de motor aan en laten het grootzeil bij voor stabiliteit. De vraag is: Hoe zal het zijn in de ankerbaai??? Als het geen goede plek is, draaien we om en gaan we naar Suriname. Gelukkig komt het niet zover. Faja D'Agua heeft een rusige baai. Het is een schilderachtig klein dorpje waar de tijd lijkt stil te staan. De dames proberen een auto te huren voor een rondrit. Ze vinden een open pickup truck waar we met zn allen inkunnen. Tony, een inwonder van Brava die meer dan 20 jaar in de USA verblijft, gaat met ons mee als gids. Super! ==== Zondag 02 December. rondtoer door Brava ==== Wat een mooie tcoht! Brava is het mooiste eiland van de Kaapverden wat we zien. De mensen zijn enorm vriendelijk en erg gastvrij. We bezoeken wat plaatsen, genieten van het uitzicht, eten in een klein restaurant; verukkelijke kip en vis met rijst en groenten. De foto's volgen nog. en superdag!