1308
Ο ρωμέικος θύλακας του Μοριά με έδρα στο Μιστρά, αναβαθμίζεται σε δεσποτάτο.
Ύστερα από την έκλειψη του βασιλικού οίκου Αρπάντ, τη σύντομη επικράτηση του βοημικού οίκου των Πρεμυσλιδών (1301-05), και την ακόμα πιο σύντομη διακυβέρνηση του δούκα της Βαυαρίας, Όθωνα (Γ΄) των Βίττελσμπαχ, μακρινού προγόνου του Όθωνα της Ελλάδος, ο θρόνος της Ουγγαρίας περνάει στην κυριότητα του Καρόλου Β΄ του Ανδεγαυικού. Ο φραγκικός οίκος των Ανζού θα κυβερνήσει την κραταιά Ουγγαρία έως το 1387, όταν βασιλιάς της Ουγγαρίας θα γίνει ο δυναμικός & φιλότιμος Τσεχο-Γερμανός Σιγισμούνδος των Λούξεμπουργκ (1387-1437), ο κατοπινός αυτοκράτωρ της Δύσης. Στη συνέχεια το στέμμα της Ουγγαρίας θα περιέλθει στην κυριότητα των απαίσιων Αψβούργων, στη συνέχεια θα περιέλθει στο λιθουανικό οίκο Γιαγκελων, και ύστερα σε [Βλαχο-]Μαγυάρο ρήγα, το μεγαλοπρεπή Ματθία Κορβίνο (1458-90), που θα καταστεί επίσης ρήγας της Βοημίας (1469-90), και από κατάκτηση δούκας της Αυστρίας (1485-90). Όμως με το θάνατο του Ματθία Κορβίνου, γιου του αμφιλεγόμενου Ιωάννη Ουνιάδη, η Ουγγαρία θα ξαναπεράσει στην κυριότητα του οίκου Γιαγκελων (1490-1526), μέχρι την οθωμανική κατάκτηση, και την καταστροφή της Ουγγαρίας από τους δύο ειδεχθείς οίκους που την επιβουλέυονταν από καιρό, δηλαδή τους Οθωμανούς και τους Αψβούργους.
1. ο Ιωάννης Ουνυάδης,
ή Γιάνος Ουνυάντι, γύρω στο 1440
2. Βόσνιος καβαλάρης
3. Ρωμιός ανώτερος αξιωματούχος
4. Ρωμιός σαγιτάρης
Ο φιλόδοξος μπέης του ορτά (ορδή, στρατιά/λαός) των Οσμανλιδών, και αυτοανακηρυχθείς σουλτάνος, Καρά Οσμάν Σαγίτ Γαζί μπέη (1288-1326), έχοντας προσαρτήσει μια περιορισμένη παραλιακή ζώνη της Προποντίδας, οικειοποιείται την αφοσίωση Ελλήνων ιθαγενών στα Μουδανιά (εκ του φράγκικου, και συγκεκριμένα νοτιογαλλικού, Montagnac, η αρχ. Απάμεια Μύρλεια). Έτσι, οι Ρωμιοί της περιοχής ναυπηγούν στολίσκο για τους Οθωμανούς, τον οποίο και επανδρώνουν, κυριεύοντας φέτος τα Πριγκηπονήσια.