1274
Ο Λατίνος θεολόγος Θωμάς Ακινάτης (1225-74) ολοκληρώνει το έργο του, Summa Theologica (Θεολογικό Σύνολο), που τον καθιστά κύριο εκφραστή του Σχολαστικισμού, ενός συγκερασμού του Χριστιανισμού με ιδέες του Αριστοτέλους, που επικρατεί στην Θεολογία της Δύσεως κατά τον Ύστερο Μεσαίωνα. Άλλα βιβλία του Ακινάτη:
Κατά υβριζόντων την λατρείαν και την θρησκείαν του Θεού
Σχόλια εις τας γνώμας
Περί αληθείας
Κατά Ελλήνων (= Εναντίον των Ελληνορθοδόξων)
Όμως, ο Θωμάς πεθαίνει φέτος, καθ'οδόν προς το Λούγδουνον, όπου μετέβαινε για να συμμετάσχει σε επερχόμενη οικουμενική παγχριστιανική σύνοδο. Στην Β΄ θεολογική Σύνοδο του Λουγδούνου (Λυών), αντιπρόσωποι του βασιλιά αυτοκράτορα Μιχαήλ Η΄ δεσμεύονται για την Ένωση των δύο Εκκλησιών, και αναγνωρίζουν την παπική υπεροχή, προς φρίκην του οικ. πατριάρχη Ιωσήφ Γαλησιώτη (1267-75 & 1282-83, τον οποίο και θα παύσει τελικά ο Μιχαήλ Η΄ για να αποκαταστήσει όμως αργότερα ο γιος του, ο Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος), αλλά και πολλών άλλων Ρωμιών.
Έτσι, και ενώ ξεκινάει δειλά η απόκοσμη δόξα της μοναστικής κοινότητας στα Μετέωρα, το δεσποτάτο της Μεγαλοβλαχίας πρωτοστατεί στην καλλιέργεια ανθενωτικού φρονήματος ανά τον Ελληνισμό της εποχής, προβάλλοντας τον Μιχαήλ Η' ως την αυτού απαισιότητά του, τον Αντίχριστο αυτοπροσώπως. Πάντως η Ένωση καθίσταται δυνατή λόγω της διαλλακτικότητας του πάπα Γρηγορίου Ι΄ (1271-76).
Στην Αίγυπτο (το Μισίρι), ύστερα από σεισμό, καταστρέφεται ο Φάρος της Αλεξάνδρειας, ο λαμπρός ουρανοξύστης, που ήδη από την Αρχαιότητα είχε καταχωρηθεί ως Θαύμα της ανθρώπινης δημιουργίας. Στους επόμενους αιώνες θα κατεδαφιστεί τελείως για να χρησιμοποιηθούν αλλού τα δομικά υλικά του.
Οργανώνεται ανεπιτυχής μογγολική εκστρατεία εναντίον της Ιαπωνίας (Νιππόν 🏯), με την ναυτική τεχνογνωσία των Κορεατών και των Κινέζων.