1289

Η πριγκήπισσα της Αχαΐας, νύφη του Καρόλου ντ’Ανζού και χήρα από το 1277, Ισαβέλλα Βιλεαρδουίνα, διεκδικεί την αυτονομία της από τον Ανδεγαυικό οίκο, μέσω των γάμων της με τον Φλωρέντιο του Αινώ (1289-97) και τον Φίλιππο της Σαβοΐας (1301-07). Πάντως με τον θάνατο των συζύγων της, η πριγκιπέσσα θ’αναγκαστεί να επιστρέψει την εξουσία στον οίκο των ντ’Ανζού, που θα κυβερνάει συνήθως (1307-13, 1333-86), μέχρι και την ολέθρια έλευση της καταλανικής εταιρίας, η οποία θα επιβληθεί προσωρινά και στο πριγκηπάτο της Αχαΐας (1386-96). Μέσω επιγαμίας, θ’ακολουθήσει η κυριαρχία κλάδου του γενουατικού οίκου των Ζακκαρία, από την αυθεντία Βελιγκοστής, Δαμαλά & Χαλανδρίτζας (1402-32). Πάλι μέσω επιγαμίας η εξουσία θα περάσει στους Παλαιολόγους των δεσποτάτων του Μοριά, για να πέσει σαν ώριμο φρούτο στα χέρια του Μεχμέτ Β΄ Φατίχ, το 1460.

Στους Αγίους Τόπους, οι Μαμελούκοι κατακτούν την Τρίπολη και καταλύουν την ηγεμονία Αντιοχείας & κομητεία της Τριπόλεως (ενιαίο κράτος από το 1201).

Στην μακρινή μεγαλόνησο Ιάβα, καταφτάνει πρεσβεία του Κουμπλάι Χαν, με την απαίτηση του μεγάλου χάνου για υποταγή του νησιώτικου κράτους Σιγκασάρι, που ηγεμονεύει στο Μαλαϊκό Αρχιπέλαγος (σημ. Ινδονησία, Μαλαισία, Φιλιππίνες, κλπ), και την υπαγωγή του στην επικράτεια των Μογγόλων. Και όμως η εντυπωσιακή πρεσβεία του μεγάλου αφέντη των Μογγόλων & Ουρανίου Αυτοκράτορα των Κινέζων, και του ισχυροτέρου ηγεμόνα της εποχής του, γελοιοποιείται και εξευτελίζεται στο Σιγκασάρι της Ιάβας, από τον τοπικό βασιλιά Κέρτανεγκαρα (1268-92).