‘Jullie Belgen voelen mijn muziek goed aan’

Exclusief interview met Prince: Onze redacteur in de kleedkamer vlak voor zijn Antwerps concert

‘Good to see you again.’ En Prince lacht me toe. Nooit gedacht dat dit zou gebeuren. Vijf maanden nadat ik op audiëntie mocht bij de legendarische muzikant in het Amerikaanse Minneapolis, sta ik opnieuw oog in oog met hem. Dit keer in zijn kleedkamer in het Antwerpse Sportpaleis. Over een uur of zo moet hij op. Hij is de rust zelve, bij mij gieren de zenuwen eens te meer door de keel.

Het ruikt lekker, in die zwartwitte kleedkamer. Ook Prince is in zwartwit, althans: toch de broek die hij draagt. Daarover heeft hij een lange zwarte jas aan, dichtgeknoopt. Over zijn haar een zwarte muts. Op de achtergrond horen we zachtjes Joni Mitchell zingen. Hij ziet er uitermate ‘zen’ uit. Scherp ook. En helemaal niet afstandelijk of mysterieus. Even later komen zijn achtergrondzangeres Shelby en zijn vriendin Bria Valente binnengestapt. Ook zij begroeten me hartelijk. Vragen me hoe ik het gesteld heb in de afgelopen maanden. Ik bloos, denk ik.

Leve België

Ik vraag Prince waar België het aan verdiend heeft: twee zaalconcerten en al zeker twee nachtconcerten. Hij lacht. ‘You guys feel the funk. Jullie zijn zeer ontvankelijk voor wat wij doen. En als wij voelen dat we van jullie iets terugkrijgen, dan geven wij ook.’ Of hij nog iets bijzonders gedaan heeft, in die dagen in België? Shelby antwoordt in zijn plaats. ‘Ik ben naar de Grote Markt in Brussel geweest. Zo mooi.’ Prince glimlacht en zegt ontwijkend dat zijn hotelkamer gewoon veel te mooi was. ‘En dus ben ik veel binnen gebleven. Heb veel oude films gekeken.’ Ook nu weer staat er op die tv iets ouds in zwart/wit mee te spelen.

Welcome 2 America

Hij vertelt dat hij voornamelijk bezig is met het voorbereiden van de shows die hij op het eind van dit jaar in Amerika gaat spelen, onder de vlag ‘Welcome 2 America’, met heel wat muzikale gasten erbij. ‘We zoeken de juiste songs voor de juiste artiesten.’ Er is ook sprake dat hij in Engeland de finale van X Factor gaat doen. Het lijkt wel alsof hij, met die nieuwe plaat 20TEN die hij in de zomer uitbracht (en die gratis via uw krant werd aangeboden), bezig is om zijn plaats aan de top terug op te eisen.

‘Dat klinkt alsof ik iets kwijt was. Zo zie ik het niet. Wat ik heb gedaan, dat heb ik al gedaan. Waarom zou ik dat opnieuw willen doen? Het bijzonderste zijn die optredens. Daar gaat het om. En ik ben blij dat mijn publiek dat ook beseft. Na al die jaren blijven ze nog steeds komen. En waarom? Omdat ze weten dat wij kwaliteit brengen.’

Plaat ná de tour

In Minneapolis vertelde hij dat hij altijd drie platen verder is dan degene die hij uitbrengt. Dus er moet al weer wat op de plank liggen? ‘Ik breng wellicht 20TEN eerst nog in heel Europa uit, en daarna doe ik misschien iets in Amerika. Alles kan. Ik wil niet volgens het oude principe werken van: een artiest brengt eerst een plaat uit en gaat daarna touren. Waarom niet de plaat ná de tour uitbrengen?’

Internet is voorbij, vertelde hij toen ook, maar hoe krijgt hij dan die muziek tot bij de fans? ‘Mogelijkheden genoeg. Misschien sluit ik een deal met een grote warenhuisketen. Misschien geef ik mijn platen gewoon weg na mijn concerten. Als je in mijn positie verkeert, is alles mogelijk.’

Kom op het podium

Grote zaalconcerten, nachtelijke aftershows. We willen weten waar hij de energie vandaan blijft halen. ‘Simpel: ik zie mijn job als het verlenen van een dienst aan mijn publiek. Is het verslavend? Op een goede manier. Ik nodig je uit om straks op het podium te komen staan, dan voel je het zelf wel. Of vraag dat aan mijn fans. Als ik hoor hoeveel concerten sommigen van hen al van mij gezien hebben? Dit is mijn job. Ik kan niets anders. Is er schade? Nee. Dit is een gave van God. Al kan het natuurlijk best wel eens gebeuren dat je te veel songs schrijft en uitgeblust geraakt.’

Minneapolis, die stad die net ver genoeg van New York en Los Angeles ligt, heeft hem gezond gehouden, vertelt hij. ‘Al is L.A. ook niet gek, nietwaar’, en hij stoot vriendin Bria aan. ‘Daar hebben wij elkaar ontmoet.’ Zij voegt er nuchter aan toe: ‘Er is altijd iets bijzonders met de plek waar je vandaan komt.’ En Prince neemt weer over: ‘En natuurlijk is de energie van New York te gek. Het cliché klopt: als je het in New York gemaakt hebt, dan kun je het om het even waar maken.’

Lees de bijbel

De tijd begint te dringen. We willen nog weten wat het beste advies is dat hij ooit gekregen heeft. ‘Lees de bijbel. Echt. Pas toen ik de bijbel gelezen had, begreep ik hoe de wereld in elkaar zit. Het is echt een geschiedenisboek. Waarom gaan we niet met z’n allen de problemen in Afrika uit de wereld helpen? Ik snap het nu, dankzij de bijbel. In Amerika is het er na de recente verkiezingen nog een stuk meer versplinterd op geworden dan het al was. Ik snap er nu meer van dan ik ooit gedaan heb.’ En dan staat hij op. ‘Heb je genoeg? Goed. Want ik moet me dringend gaan omkleden.’