พรานเป่าแตรกับผู้คุม

นิทานเรื่อง พรานเป่ากับผู้คุม

    ทหารนายหนึ่งเป่าแตรนำขบวนของทหารทั้งหลายอย่างกล้าหาญในการต่อสู้ แต่แล้วเขาก็ตกเป็นนักโทษของฝ่ายศัตรู ทหารคนนี้ได้วิงวอนขอความเมตตาจากผู้ควบคุมอย่างน่าสงสาร

          "โปรดไว้ชีวิตข้าเถิด โปรดเมตตาข้าด้วย"

          ผู้คุมยังคงยืนนิ่งหลังจากฟังคำพูดของเชลย ทหารจึงพูดต่อไปว่า

          "ไม่มีเหตุผลเลยที่ท่านจะสังหารข้า เพราะข้านั้นไม่เคยฆ่าใครมาก่อน ข้าไม่เคยถืออาวุธใดๆ นอกจากแตรเพียงอย่างเดียว"

          ผู้ควบคุมทนไม่ไหว จึงตอบไปว่า

          "ก็แตรที่เจ้าถืออยู่นี่แหละคือต้นเหตุ เพราะถึงแม้ว่าเจ้าจะไม่ได้ต่อสู้เอง แต่ทุกครั้งที่เจ้าเป่าแตร เสียงของแตรจะทำให้ทหารเกิดความฮึกเหิมที่จะต่อสู้"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ผู้มีปัญญามักใช้สมองมากกว่ากำลัง