ชายเลี้ยงแกะและสุนัขป่า

นิทานอีสป เรื่อง ชายเลี้ยงแกะและสุนัขป่า

    ชายเลี้ยงแกะเดินเข้าไปในป่าและพบเห็นสุนัขป่า จึงเก็บเอามาเลี้ยงไว้จนเติบใหญ่ เมื่อสุนัขโตขึ้น ชายเลี้ยงแกะจึงสอนให้มันแอบไปขโมยลูกแกะของคนอื่นมาเป็นของตน เพื่อเพิ่มจำนวนฝูงแกะของตนให้มากยิ่งขึ้น 

        สุนัขป่าได้ทำตามคำสั่งของชายเลี้ยงแกะทุกครั้ง  จนพิสูจน์ได้ว่ามันมีความสามารถและเรียนรู้ในสิ่งที่เขาสอน อีกทั้งเชื่อฟังเป็นอย่างดี

        อยู่มาวันหนึ่งมันอยากจะกินแกะที่ขโมยมากจากเพื่อนบ้าน แต่ก็มิได้ทำจึงพูดกับชายเลี้ยงแกะว่า

        "ท่านๆ ท่านให้ข้าไปขโมยแกะของเพื่อนบ้านมาเยอะแยะมากมายแล้ว หยุดบ้างเสียเถอะ"

        "ยังไม่ได้ หากเจ้าไปขโมยมาให้ข้า ข้าก็จะมีแกะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ และมากที่สุดในหมู่บ้าน หากแกะของพวกเพื่อนบ้านเป็นของข้า ข้าคงรวยกว่านี้แน่ๆ"

        "หยุดเถอะ หากวันใดมีคนมาขโมยแกะของท่านไปหมดฝูง ท่านเองจะรู้สึกอย่างไร ข้าเชื่อว่าคนที่ถูกขโมยแกะไปก็คงเสียใจเหมือนกัน ท่านจงระวังแกะของท่านด้วยเถอะ บางทีอาจจะหายยกฝูงเหมือนคนอื่นๆ ก็เป็นได้"


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ผู้ที่คดโกงผู้อื่น ผู้นั้นมักไม่เจริญก้าวหน้า