นกกระสาเป็นนกซื่อๆ และเชื่อถือได้โดยธรรมชาติ มันได้รับคำเชิญไปให้ร่วมงานรื่นเริงกับพวกนกกระเรียนในทุ่งแห่งหนึ่งซึ่งมีต้นไม้เพิ่งปลูกใหม่ๆ ทว่างานเลี้ยงจบลงด้วยหายนะ เมื่อนกทุกตัวติดตาข่ายชาวนา

     นกกระสาขอร้องให้ชาวนาปล่อยมัน 

         "ได้โปรดปล่อยข้าไปเถิด" มันอ้อนวอน "ข้าเป็นตระกูลนกกระสาที่ท่านก็รู้ดีว่าเป็นนกที่ซื่อสัตย์และนิสัยดี อีกทั้งข้ายังไม่รู้ว่าพวกนกกระเรียนจะเป็นพวกนกขี้ขโมย"

         "เจ้าอาจจะเป็นนกที่ดีมาก" ชาวนาตอบ "แต่ข้าจับเจ้าได้ะพร้อมกับพวกนกกระเรียนขี้ขโมย และเจ้าจะต้องได้รับโทษเช่นเดียวกับพวกมัน"

 นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : คนเรามักถูกตัดสินจากเพื่อนพ้องที่คบหาอยู่เสมอ