คันธนูกับลูกธนูเป็นสิ่งที่ต้องควบคู่กันไป มีความสำคัญเท่าๆ กัน ขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งมิได้ แต่ด้วยความที่ต่างคิดว่าตนสำคัญมากกว่ากันจึงถกเถียงกันขึ้นมา คันธนูจึงพูดว่า

          "หากไม่มีข้าเป็นตัวดีดส่งเจ้าแล้ว เจ้าก็มิอาจพุ่งลอยไปไกลได้เลย"

          ลูกธนูโต้ว่า 

          "ถ้าไม่มีข้าแล้ว เจ้าก็ไม่มีประโยชน์เช่นกัน ก็คงเป็นแค่คันธนูวางไว้เฉยๆ"

          คันธนูเถียงต่อไปว่า

          "แล้วตัวเจ้าล่ะ ถ้าไม่มีข้าดีดส่ง เจ้าก็พุ่งไปไม่ได้หรอก หรือตัวเจ้าจะพุ่งด้วยตัวของเจ้าเองล่ะ"

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

คนเราต้องพึ่งพาอาศัยกัน จึงจะประคับประคองกันไปได้