ณ ทุ่งหญ้ากว้าง กวางน้อยตัวหนึ่งนอนป่วยอยู่เพียงลำพัง เพื่อน ๆ ของมันรู้ข่าวจึงพากันมาเยี่ยม เมื่อมาถึงก็เห็นว่าบริเวณที่เจ้ากวางอยู่ มีทุ่งหญ้าขึ้นเขียวขจีน่ากินมาก บรรดาเพื่อน ๆ จึงพากันกินหญ้าในบริเวณนั้นจนหมด เมื่อเจ้ากวางหายป่วยก็รู้สึกหิวมันจึงออกไปหาหญ้ากิน แต่แล้วก็ต้องพบกับความว่างเปล่า "เจ้าพวกเพื่อน ๆ ต้องกินหญ้าไปหมดแน่ ๆ" เจ้ากวางน้อยเดินหาหญ้ากินไปจนทั่วทั้งทุ่งแต่ไม่มีอาหารเหลืออยู่เลย ในที่สุดเจ้ากวางน้อยจึงต้องอดอาหารตาย

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

ถ้ามีเพื่อนที่หวังแต่จะเอาผลประโยชน์ สู้ไม่มีเสียเลยยังจะดีกว่า