มีชายหนุ่มคนหนึ่งเป็นที่ชื่นชมในหมู่เพื่อนกินว่าเป็นคนมือเติบ เขาใช้จ่ายเงินทองที่ได้มาอย่างสิ้นเปลืองเพื่อรักษาหน้าตาชื่อเสียง จนวันหนึ่งต้นฤดูใบไม้ร่วง เขาก็พบว่าตนเองไม่เหลือเงินเลยแม้แต่แดงเดียว รวมถึงไม่มีทรัพย์สินอื่นใดเว้นแต่เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่อยู่

        เขาต้องออกไปหาเพื่อนเจ้าสำราญบางคนในเช้านั้น และเขาก็คิดจนหมดปัญญาว่าควรจะทำอย่างไรจึงจะมีเงินทองพอที่จะแต่งตัวให้ดูดีได้ ทันใดนั้นก็มีนกนางแอ่นบินผ่านมา มันร้องเพลงอย่างรื่นเริงเสียจนชายหนุ่มเข้าใจว่าฤดูร้อนมาถึงแล้ว เขาจึงรีบรุดไปหาพ่อค้าขายเสื้อผ้า จัดแจงถอดเสื้อผ้าทั้งหมดที่ใส่อยู่เพื่อเปลี่ยนเป็นชุดในหน้าร้อน 

        อีกไม่กี่วันถัดมา สภาพอากาศก็กลับกลายเป็นเหน็บหนาวแสนสาหัส ทั้งเจ้านกนางแอ่นผู้น่าสงสารและชายหนุ่มผู้โง่เขลาในชุดอันบางเบาเปลือยท่อนแขน จึงไม่อาจเอาชีวิตรอดได้ด้วยร่างกายที่หนาวสั่นงันงก

:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::

นกนางแอ่นเพียงตัวเดียวไม่อาจบันดาลฤดูร้อนได้