Ailanthus altissima

🌿 Ficha botánica: Ailanthus altissima

Nome en galego: Ailanto / Árbore do ceo
Nome en castelán: Ailanto / Árbol del cielo
Nome científico: Ailanthus altissima
Familia: Simaroubáceas

🌳 Características xerais
Árbore caducifolia, de crecemento moi rápido, que pode acadar ata 25-30 metros de altura.
É orixinaria do suroeste de China e foi introducida en Europa no século XVIII como especie ornamental.
Na actualidade considérase invasora en moitas rexións, incluída Galicia, pola súa gran capacidade de propagación e resistencia.

🌲 Tronco
Recto, de cascas grisáceas e finamente fendiduras co tempo.
A madeira é lixeira e pouco duradeira, de escaso valor económico.
O sistema radicular é moi potente e pode danar canalizacións e cimentacións.

🌿 Follas
Compostas e alternas, de 40 a 60 cm de lonxitude, formadas por 15 a 25 folíolos ovados ou lanceolados con base desigual e 2-4 dentiños glandulares preto do pecíolo.
Cando se esmagan desprenden un cheiro intenso e desagradable, que serve como sinal distintiva.

🌸 Flores
Pequenas, amarelentas ou verdosas, agrupadas en grandes panículas terminais.
As plantas poden ser masculinas ou femininas (especie dioica).
Florece entre maio e xullo, producindo abundante néctar e pole.

🍂 Froitos
Son sámaras aladas (seme semellante á do freixo), de 3-5 cm de longo, de cor avermellada ou parda cando maduran, e moi numerosas.
Dispersanse facilmente co vento, o que favorece a súa expansión.

🏞️ Hábitat e usos
Tolera todo tipo de solos, mesmo os pobres e contaminados, e soporta a seca, o frío e a polución urbana.
Por iso aparece en beirarrúas, bordos de estradas, solares abandonados e ribeiras.
A pesar do seu atractivo ornamental inicial, desprazou especies autóctonas e dificulta a rexeneración natural dos bosques.

🌸Curiosidades
O nome Ailanthus procede do idioma ambonés e significa “árbore do ceo”, polo seu rápido crecemento e altura.
O epíteto altissima reforza esta idea (“moi alta”).
É unha das especies invasoras máis problemáticas de Europa, xa que se reproduce por sementes e rebrotes de raíz.
Utilízase ás veces en investigacións sobre resistencia á contaminación e fitoremediación.