Syringa vulgaris

🌿 Ficha botánica: Syringa vulgaris
Nome en galego: Lilá común / Lila
Nome en castelán: Lila común / Lilo / Lila
Nome científico: Syringa vulgaris
Familia: Oleáceas (Oleaceae)

🔎 Características xerais
Arbusto ou pequena árbore caducifolia, de entre 2 e 6 metros de altura, moi apreciado polo seu perfume intenso e as súas flores ornamentais. É orixinario do sudeste de Europa (Balcáns) e foi introducido como planta de xardín en toda Europa dende o século XVI.

🌳 Tronco e pólas
Forma múltiples tallos ergueitos dende a base, que se lignifican co tempo. A casca é parda e lisa cando nova, fendida en exemplares vellos.

🌿 Follas
Simples, opostas, de forma ovada ou cordada, con borde enteiro e cor verde intensa. Son lisas e finas, de tacto suave e con pecíolo curto.

🌸 Flores
O elemento máis distintivo da especie. Aparecen na primavera, agrupadas en grandes panículas piramidais de flores tubulares pequenas, de cor violeta, lila, branca ou rosada, segundo a variedade. Son moi aromáticas e atraen abellas e bolboretas.

🍎 Froitos
Cápsulas secas e alongadas, que ao madurar liberan dúas sementes aladas. Non teñen interese ornamental.

💚 Usos e propiedades

• Cultívase sobre todo como planta ornamental, moi popular en xardíns e parques.
  
  

• As flores úsanse en perfumarías e cosmética natural.
  
  

• As infusións florais téñense empregado de forma tradicional como antifebril e depurativo suave.
  
  

• En xardinería, utilízase frecuentemente como portaenxerto doutras Oleáceas (por exemplo, Fraxinus).
  
  

📍 Hábitat e cultivo
Prefire solos fértiles, frescos e ben drenados, e exposicións soleadas. Soporta ben o frío e é pouco esixente, pero florece mellor en climas temperados con inverno marcado.

🌸 Curiosidades

• O nome “Syringa” provén do grego syrinx (“cana” ou “tubo”), pola forma oca dos seus talos.
  
  

• Foi símbolo da xuventude, pureza e amor en moitas culturas europeas.
  
  

• En Galicia é habitual en xardíns tradicionais e casas rurais antigas, xunto ás camelias e hortensias.