Cedrus deodara

🌲 Ficha botánica: Cedrus deodara

Nome en galego: Cedro do Himalaia
Nome en castelán: Cedro do Himalaia
Nome científico: Cedrus deodara
Familia: Pináceas

🌳 Características xerais
Árbore perenne de gran porte, que pode superar os 40-50 metros de altura, cunha copa piramidal e elegante, de ramas colgantes nas puntas. É unha das especies de cedro máis ornamentais. Orixinaria das montañas do Himalaia (Afganistán, India, Nepal e Paquistán).

🌲 Tronco
Dereito e robusto, cunha casca gris escura que se fende en placas co paso do tempo.

🌿 Follas
En forma de agullas finas e brandas, de cor verde-azulada ou glauca, agrupadas en feixes sobre pequenos braquiblastos.

🌸 Flores
Unisexuais e separadas pero no mesmo exemplar (monoico).

• Machos: en amentos cilíndricos e erguidos.
  
  

• Femia: pequenas e ergueitas, que darán lugar ás piñas.
  
  

🍂 Froitos (piñas)
As piñas son ovais e ergueitas, de 7 a 12 cm, de cor parda clara, e despréndense ao madurar para liberar as sementes aladas.

🏞️ Hábitat e usos
Prefire solos profundos, frescos e ben drenados. Tolera o frío pero non as xeadas prolongadas nin o exceso de humidade.
Moi apreciado como árbore ornamental en parques e xardíns polo seu porte elegante. A súa madeira é resistente, aromática e duradeira, empregada en carpintería e construción.

🌸 Curiosidades
O nome deodara procede do sánscrito “devadāru”, que significa “árbore dos deuses”.