3 november 2018
De klok is vorig weekend teruggezet, hetgeen betekent dat het weer vroeg donker is. Omdat we vanavond weer huiswaarts rijden hebben we de trein een uur eerder genomen. Als we straks naar huis rijden hebben we dus nog profijt van het daglicht. Want langs de wegen in Friesland waar we moeten rijden is weinig verlichting.
Het is ongeveer 09:15 u als we een klein steegje tegenover het marktplein in Workum inlopen. Dit steegje het de “Tillefonne”. De Tillefonne is een historisch kerkenpad met kleine witgeschilderde bruggetjes tussen de dijk van de voormalige Zuiderzee en Workum.
Het tegelpad ( 1 tegel breed) loopt dwars door de weilanden. Het lijkt een beetje op het Voetpad naar de Vrijheid in Elburg, ook met witte bruggetjes.
Het voetpad eindigt bij een dijk die we opgaan. We gaan naar rechts.
Na een half uurtje passeren we een steen met afbeeldingen van wapens. Vermoedelijk een oude grenssteen. Iets verder zien we in het gras een weidevogel het een lange snavel. Het is een wulp, die hebben we niet eerder gezien. Na ca. 2 kilometer verlaten we weer de dijk en lopen we naar Ferwoude. Ferwoude is niet zo groot.
Op het einde van het “dorpje” passeren we het leuke kerkje en houden we links aan. Bij een driesprong gaan we naar rechts en volgen we een betonweg. Het is ideaal wandelweer, het zonnetje schijnt en de temperatuur is niet zo hoog. Het brede betonpad verlaten we na 2 kilometer en we gaan verder over een smal pad ( ook beton). Het pad loopt tussen weilanden. Hier liggen grote agrarische bedrijven met vooral veel melkveehouderijen. Het pad eindigt bij een asfaltweg. Hier gaan we naar rechts, maar een paar honderd meter verder gaan we weer links een betonnen pad op in de richting van Allingawier. Vóór een boerderij gaan we links over een bruggetje, en daarna verder over een smal betonpad tussen de weilanden. Het enige wat we zien zijn weilanden, koeien en boerderijen. Bij de volgende boerderij komen we weer op een breder pad dat eindigt bij een verkeersweg. Via deze weg komen we in Allingawier. Allingawier is een Fries terpdorp. In dit dorp loopt de “Aldfaers Erf Route”. Dit is een museumroute langs historische dorpjes.
Eigenlijk een vorm van “Oude Ambachten” zoals wij dat in ons dorp ook kennen.
Allingawier met zijn vele bezienswaardigheden vormt het centrum van deze route. Er is nu echter geen activiteit te bespeuren. Het blijkt dat museumdorp geopend is vanaf april t/m oktober, en we leven nu in november. We pauzeren even op een bankje bij de kassa. Nadat we wat gegeten en gedronken gaan we verder. We klimmen over het hek naast de houten brug en lopen over het gras langs de brede beek. Waar de beek uitkomt bij een breed kanaal gaan we naar links en volgen het kanaal. Het graspad wordt een grindpad dat uitkomt bij een bruggetje dat we oversteken. We komen bij een asfaltweg waar we rechts over een brug moeten. Op de brug zien we dat aan de linkerkant een schip komt aangevaren. Maar dat schip kan niet onder de brug door, en men probeert het vaartuig te draaien.
We zien dat het dwars op het kanaal ligt. Mannen proberen het schip te keren; of dat daadwerkelijk lukt? We weten het niet, het vergt de nodige inspanning en kan nog wel even duren. Als het überhaupt lukt. Wij wandelen verder over de verharde weg naar Makkum, het plaatsje dat bekend is om zijn aardewerk.
Wij komen bij de Turfmarkt en vervolgens bij de markt van Makkum.
Hier gaan we de Waagsteeg in en bij de kade weer naar rechts. Bij de Kerkstraat moeten we rechtdoor, maar we besluiten om terug naar de Markt te lopen om even te pauzeren. Hier liggen genoeg restaurantjes. We kiezen voor de Zwaan. De zaak is goed bezet. Tiny heeft zin op appelgebak, Jack daarentegen ziet dat er snert met roggebrood op de kaart staat en dat kan er bij hem wel in.
Voldaan gaan we na een half uurtje weer verder. We nemen de route weer op en bevinden ons weer gauw op een grasdijk. Deze is wel redelijk te belopen, het gras is kort en de ondergrond goed te belopen, er zijn geen kuilen of andere oneffenheden. De hekken die we onderweg tegenkomen hebben echter geen overstapjes, het is dus telkens klimmen over deze wegversperringen. Na ruim 2 kilometer zien we rechts van ons het plaatsje Cornwerd liggen. Het is niet groot, een kerk met misschien 20 á 30 huizen. Een paar honderd meter verder staat een verrekijker op de dijk.
De afsluitdijk komt dichtbij, Tiny verkent alvast de situatie voor de volgende etappe.
We lopen door het punt waar de afsluitdijk aansluit op Friesland. Dat was het dan voor vandaag.
De volgend etappe zal zorgvuldig gepland moeten worden, want dat wordt er eentje van ruim 30 kilometer!
We lopen door naar het busstation bij de kop van de afsluitdijk. Volgens Jack moeten we hier een belbus bellen. Dat doen we, maar volgend de operator van het OV is dat niet nodig. De bus zou gewoon moeten komen. Helaas, de bus komt niet en Jack belt nogmaals en vraagt of de bus nog komt. “Dat weet ik niet”, is het teleurstellende antwoord. Enfin, na de klantenservice gebeld te hebben nemen we de bus naar Leeuwarden en vervolgens gaan we met Marianne Timmer ( niet de schaatsster, maar een treinstel dat haar naam draagt) terug naar Sneek. Van hieruit rijden we terug naar Limburg.
Meer foto's:
Lees verder Kop van de Afsluitdijk - Den Oever