5 mei 2018
Het heeft even geduurd, maar vandaag gaan we weer een etappe lopen. Eigenlijk wilden we twee dagen achter elkaar lopen, maar alle hotelletjes en B&B’s zitten vol. Althans diegene die we afgelopen woensdag gebeld hebben. Waarschijnlijk waren we te laat met reserveren, tsja de kinderen hebben voorjaarsvakantie en er is schitterend weer voorspeld. Dus rijden we maar op en neer naar Monnickendam.
Het is ongeveer 09:15 u als we in Monnickendam uit onze auto stappen. Vlak bij de kerk loopt een weg waar parkeervakken langs liggen. En navraag bij een bewoonster die aan het tuinieren is leert dat men hier kosteloos zijn auto mag laten staan. Ze zal er ook nog op letten dat er niets mee gebeurd, grapt ze.
De wandeltocht start bij de kerk, we nemen rechts van het grote bouwwerk een smal paadje dat tussen grote bomen loopt.
Vervolgens komen we bij een bruggetje en hebben we aan onze linker zijde een mooi uitzicht op het stadje. Op het einde gaan we na een kerkhof rechtsaf. We komen op een dijk waar een smal klinkerpaadje ligt. Na ongeveer 10 minuten komen we langs de Gouwzee, zoals dit gedeelte van de voormalige Zuiderzee tegenwoordig heet. Het smalle voetpad gaat over in een fietspad, wat niet zo prettig is want het is Bevrijdingsdag en na het winnen van de proloog van de Giro d’Italia door Tom Dumoulin gisteren hebben velen het plan opgenomen om te racen. Het fantastische weer werkt natuurlijk ook mee.
In de "baai" ligt een kleurrijke boot op het water, en in de verte herkennen we Marken, we zien zelfs “Het Paard”. Na zo’n 3 kilometer verlaten we de dijk en begeven we ons in “Waterland”. We lopen over een rustig weggetje. Vanwege het broedseizoen moeten we de alternatieve route lopen die ons naar Zuiderwoude brengt. Plots zien we rechts in het grasland weer een tweetal grutto’s. Op zijn “stelten” loopt eentje door het gras, en pikt hij met lange snavel in de grond op zoek naar wat eetbaars. Echter, een andere vogel is niet gediend van zijn aanwezigheid, een kievit. Deze probeert de grutto te verjagen door als een “F16“ laag over de grutto te vliegen. Maar de grutto bukt zich telkens, en gaat onverstoord verder op zoek naar voedsel. Waarschijnlijk zit hij te dicht bij een nest van de kievit, die zijn territorium wil verdedigen. We aanschouwen het tafereel een tijdje, en gaan verder naar Zuiderwoude.
In dit karakteristieke Waterlandse dorp staan vele houten huisjes, het is een voormalig vaardorp, hier kwamen in vroegere tijden veel kapiteins en stuurlieden vandaan. Bij een ophaalbrug pauzeren we even om een broodje te eten. Er zitten tevens 2 dames, die Jack vragen of hij een foto wil maken. Natuurlijk, en er ontstaat een kort gesprek over wandeltochten. De dames gaan daarna verder en even later vervolgen wij ook onze tocht over de ophaalbrug.
Even buiten het dorp zien weer een grutto, hij ( of zij) staat parmantig op een paal. Net zoals de tureluur een paar jaar geleden tijdens het Trekvogelpad. Via smalle weggetjes komen we weer op de originele route, waar we bij een boerderij een ijsje gaan eten.
In een weiland naast deze boerderij zien we een ouderwetse vogelverschrikker, vlak bij een sloot waar het stikt van grote vissen, waarschijnlijk karpers. We komen in Uitdam, en zien beide dames weer die zich verlopen hebben. Tsja…….. In Uitdam gaan we de dijk op en komen op een graspad. De huisjes van het dorpje Uitdam liggen achter een dam ( of dijk) die de Uitdammer Die afsluit van de Gouwzee. Ze hebben nagenoeg allemaal een trap waarmee de bewoners de dijk op kunnen, waar ze kunnen genieten van mooie zonnige dagen. Zoals vandaag.
Het is druk op het water, we zien veel zeilschepen. We blijven de dijk volgen, en missen het plaatsje Holysloot vanwege het broedseizoen, jammer. Een paar kilometer verder scheidt de dijk het Kinselmeer van het IJmeer. Het Kinselmeer is in 1825 ontstaan als gevolg van een zware storm.
We lopen door een mooie gele haag, die bestaat uit een soort grondverbeteraar ( geen gele brem).
Durgerdam komt in zicht. In dit plaatsje, ons bekend van het Trekvogelpad, houden we een korte koffiepauze. Het is er nog niet zo druk.
Hier zou oorspronkelijk onze wandeling van vandaag eindigen, maar we hebben besloten om door te lopen naar Schellingwoude, omdat we daar we een betere busverbinding hebben terug naar Monnickendam. En dat klopt. Met de bus arriveren we netjes dicht bij de plek waar onze auto staat. En de mevrouw van vanochtend komt zowaar nog even een praatje maken.
Thuis aangekomen vertelt Tiny dat Jack sneller bruin is omdat hij op smalle paden meestal voorop loopt en Tiny zodoende in de schaduw loopt. Jack denkt hierover na en gaat dus in de toekomst gebukt tijdens ( of onder!) het wandelen, of……….. Tiny neemt de leiding.
Meer foto's:
Lees verder Schellingwoude - Flevopark Amsterdam