Nijkerk - Harderwijk

21 juli 2018                       

Het warme weer blijft aanhouden. Omdat we vorig weekend best wel fijn gewandeld hebben onder het zonnetje nemen we vandaag de gelegenheid om een volgend deel te wandelen. Nadat we de auto geparkeerd hebben op de P&R bij het station van Nijkerk zijn we om 09:00 u onderweg. We steken de spoorwegovergang over en houden links aan. Iets verderop gaan we weer links en verlaten we Nijkerk. We lopen parallel langs het spoor, tussen maisvelden. Langs de maisvelden staan de veldbloemen prachtig in de bloei. Het lijkt alsof men bewust een bloemenstrook van ca. 1½ mtr. breed hier gezaaid heeft.

We herkennen oa. margrieten, korenbloemen en klaprozen. Op het einde van de weg gaan we naar links en gaan het spoor weer over. Bij een parkeerterrein gaan we een fietspad op dat langs een golfterrein loopt. Bij het clubhuis aangekomen zien we dat wandelaars welkom zijn en besluiten we hier een kop koffie te drinken. Ze hebben hier lekkere koffie ( Beukenhorst).

Het vervolg van de wandeling gaat over het golfterrein. We passeren een gebouw dat op een gerestaureerde oude schuur lijkt, en verlaten even later het terrein. We volgen een drukke weg, waar mooie boerderijen langs liggen. Na 10 minuten gaan we schuin linksaf. We kruisen een weg en komen op het landgoed Oldenaller. “Dit klinkerpad kon wel eens meer dan honderd jaar oud zijn”, zegt Jack. “Stel je voor dat mensen vroeger in een koets hier over heen moesten”. De klinkers zijn al redelijk afgesleten, en het pad ligt in een “bolle” vorm, alsof de zijkanten weggezakt zijn. Het klinkerpad kronkelt door het bos.

Voor een vijver doemt links het kasteel op, dat rond 1655 werd gebouwd. Maar de historie gaat terug tot in de middeleeuwen. Het kasteel en het landgoed zijn nu eigendom van de Vereniging Natuurmonumenten.

We verlaten het landgoed via een brede allee en steken een verkeersweg over. Aan de overzijde zien we rechts een uitnodigend bankje bij een bocht van een beekje. Het blijkt eigenlijk een vistrap te zijn, maar door de aanhoudende droogte komt die nu niet tot zijn recht, er staat nauwelijks water.

We eten een broodje en via het bruggetje gaan we verder naar rechts. We lopen in de richting van het spoor. Bij een spoorwegovergang aangekomen volgen we een weg naar links en komen weer bij de drukke weg die we oversteken. Een paar honderd meter verder gaan we weer naar links. We bevinden ons in agrarisch gebied, waar ook een enkel tuiniersbedrijf ligt. Via verharde wegen en een zandpad komen we bij een drukkere weg die we schuin oversteken. We gaan rechts een wandelpad in dat over het landgoed Vanenburg loopt. Links van ons is een grote paardenstoeterij. De paarden hebben hier volop de ruimte, de merries hebben met hun veulens een weiland voor zich alleen. Het pad slingert tussen bomen en struiken. In een beek nabij het pad zien we uitgedroogde bladen van een waterlelie, wat aangeeft hoe heet het de laatste weken is. Het pad eindigt uiteindelijk bij de verharde weg. Aan de overzijde ligt ook nog een groot deel van het landgoed. Het kasteel, dat we niet kunnen zien, maakt tegenwoordig deel uit van een hotelketen. Wij volgen de Valkenburgerallee noordwaarts tot bij een splitsing waar we rechts aan houden. Bij de kruising gaan we links en 50 mtr verder rechts bij een loonbedrijf. We komen op een graspad langs een weiland. Op het einde van het pad staat een bankje waar we graag gebruik van maken om te rusten en iets te eten. Via een overstapje komen we rechts in de wei die verlaten is. Aan de overzijde van de wei gaan we linksaf. Dit weggetje volgen we tot aan een T-splitsing waar we rechtsaf slaan in de richting van Ermelo. Onderweg passeren we een klein natuurgebied dat in ontwikkeling is. Hier hebben zich veel vrijwilligers verzameld die hun steentje willen bijdragen voor iets moois.

Er ligt ook een klein meertje, reeds ontdekt door een paar meerkoeten. Ermelo lopen we helaas niet in. Hetgeen Tiny wel spijtig vindt, zij houdt er van om tijdens wandelingen ook dorpjes en kleine stadjes te bezoeken. We gaan naar links en bevinden ons daarna weer gauw in een landelijke omgeving. We blijven tussen weilanden en kleine bospassages.

Ons pad kruist daarna een bungalowpark en vervolgens komen we in een locatie waar mensen verblijven met een lichte verstandelijke handicap. Het is mooi en breed opgezet. De bewoners kunnen fietsen en wandelen, al dan niet met begeleiding.

Via een tunnel bereiken we de rand van Harderwijk. We volgen een fiets- annex wandelpad dat langs een nieuwe wijk loopt.

We komen bij een bijzondere brug die de vorm van een schip met 2 masten heeft. We steken de A28 over en komen bij het Wolderwijd ( of is dit het Veluwemeer?). We verlaten het fietspad en lopen de volgende 2 km over een voetpad dat langs de huisjes loopt.

Het is niet echt een boulevard, maar we kunnen ons voorstellen dat het hier aangenaam wonen is.

Links zien we het water, waar op meerdere plekken een strandje is gemaakt. Als we een zorgcentrum hebben gepasseerd gaat het mis. We weten niet precies welke weg we moeten volgen, maar zien ook geen straatnaambordjes. Dus gokken we, niet helemaal goed, maar uiteindelijk vinden we de route wel weer bij het Kerkplein. We lopen langs de kerk en via via komen we bij het eindpunt van vandaag: de Linnaeustoren.

Op de terugweg naar het station lopend belanden we op een leuk rustig pleintje waar we nog een kleinigheid eten. Daarna lopen we naar het station, wat toch nog een eind is.

Of er volgend weekend weer een wandeling in zit is nog twijfelachtig. Men voorspelt aanhoudende hitte met temperaturen boven de 35 °C! Een beetje teveel van het goede……

Meer foto's:

Lees verder   Harderwijk - Nunspeet