Kop van de Afsluitdijk - Den Oever

17 november 2018        

Een horde waar Jack toch enigszins tegen op kijkt moet vandaag genomen worden: de afsluitdijk. Tiny is wat laconieker: 32 kilometer, dat moet toch geen probleem zijn? Vanuit ons overnachtingsadres in Wieringermeer rijden we met de Q-liner van Arriva naar het busstation in Friesland: de kop van de afsluitdijk. Het is dan nog even onder de viaducten doorlopen naar het beginpunt van de wandeling van vandaag. Over een smalle weg lopen we de afsluitdijk op, rechts van ons razen de auto’s over de A7 en de N31. Als we schuin achterom kijken zien we Cornwerd onder de opkomende zon. Het is ongeveer 09:00 u. Één ding is zeker, verdwalen zullen we vandaag niet.

We stappen goed door, en na een uurtje komen we bij Kornwerderzand. We lopen onder een viaduct door en gaan dan links via een trap omhoog.

We staan op de brug die over de autoweg heen loopt. Links zien we enkele huizen. Kornwerderzand was een werkeiland dat werd aangelegd voor de bouw van de afsluitdijk. Nu is het een klein dorp, dat ook bekend is vanwege de kazematten die er liggen. We lopen via de brug naar de overzijde en zien de Waddenzee. Hier gaan we over het fietspad verder in de richting van Noord-Holland. 

We passeren de Lorentzsluizen en komen dan op een stuk dat tekenend is voor het grootste gedeelte van de tocht van vandaag: links het razende verkeer met daarachter het IJsselmeer, en rechts de rustige Waddenzee.

Echt vervelen doen we ons niet, we worden begeleid door een zwerm vogeltjes. Ze zitten enkele tientallen meters voor ons, als we ze naderen vliegen ze met zijn allen op om een kleine “vliegshow” te geven en vervolgens verderop weer op de dijk te gaan zitten. Het is goed wandelweer. 

Dat moest wel, alle weer-sites gaven dezelfde voorspelling: zonnig, oostenwind ( dus in de rug!) en een temperatuur van 8 à 9 °C. We zien een auto van Rijkswaterstaat met zwaailichten stoppen op de vluchtstrook. De chauffeur stapt uit, ruimt wat rubber op en gooit dat achter op de laadbak.

Hij rijdt verder, en stopt dan weer om vervolgens een autoband en het stuk rubber over de vangrail van de weg in het gras te gooien. Jack vraagt zich af waarom hij het niet meeneemt.

In de verte doemt Breezanddijk op. Het duurt nog zeker een 2-tal uren voordat we dit verlaten oord bereiken. Aan de overzijde ligt een tankstation met een kleine eetgelegenheid. Het is echter nog een behoorlijk stuk lopen om er te komen, dus besluiten we om er niet naar toe te gaan. We eten wat ter plekke bij het haventje. Aan de overzijde ligt ook een camping, er staan meerdere sta-caravans. Tsja, je moet er van houden en verknocht zijn aan deze plek om hier te vertoeven.

Na een kwartiertje lopen we door. Het is stil op het water, links op het IJsselmeer dobbert een kleine zeilboot, rechts op de Waddenzee een enkel vrachtschip. Meer niet. 

We passeren een grenspaal, vermoedelijk markeert hij de grens tussen Friesland en Noord-Holland. We hebben de helft van de dijk erop zitten. We lopen afwisselend over het fietspad en boven op de dijk. Op de dijk hebben we natuurlijk een mooier uitzicht over beide zijden van de dijk, maar het lopen is wat minder gerieflijk. Het fietspad daarentegen ligt lager tegen de dijk aan die toch een beetje beschutting biedt tegen de koude wind. We blijven stevig doorstappen en bereiken het Monument bij de Vlieter. De Vlieter was een vaargeul die gebruikt werd voor de scheepvaart naar de Zuiderzee. Hier werd het laatste gat van de afsluitdijk gedicht.

Eigenlijk staan er 2 monumenten, een beeld van een werkman die keien aan het leggen is en een standbeeld van Cornelis Lely, de geestelijke vader van de afsluitdijk.

Bij het monument ligt ook een kleine eetgelegenheid die we uiteraard graag bezoeken. De erwtensoep met spek en pannenkoek doen ons goed. Het vertrek is passend ingericht, oude landkaarten geven een mooi beeld van het verleden van de Zuiderzee tot heden.

Vanaf het Monument is het nog ruim 6 kilometer tot Den Oever waar we om 16:00 u aankomen. Eigenlijk viel het wel mee, de tocht over de dijk die er toch al vanaf 1932 ligt. We beseffen dat het destijds een hels karwei moet zijn geweest om dit te realiseren, zonder hulpmiddelen die er heden ten dage zijn. Geen wonder dat de afsluitdijk jaarlijks nog vele toeristen van uit de hele wereld trekt.

Meer foto's:

Lees verder   Den Oever - Medemblik