Edam - Monnickendam

24 maart 2018                  

Om 09:00 u zitten we aan het uitgebreide ontbijt. Daarna worden de koffer(tje)s gepakt en is het alweer tijd om afscheid van Lisa, onze gastvrouw. We rijden naar Edam en parkeren de auto op een iets verder gelegen parkeerplaats. Vanuit het busstation volgen we een leuk kastanjelaantje. 

Bij de Gevangenpoortsteeg gaan we linksaf, over de Constabelbrug en naar rechts langs de Nieuwehaven. We lopen in de richting van het Markermeer. We komen weer bij de Edammersluis en gaan de dijk op, die verrassend hier geasfalteerd is. Vanaf het voetpad zien we dat er toch redelijk veel bijgebouwd wordt. Veel natuur komt in de verdringing, wat niet goed is voor bijvoorbeeld de weidevogels. In de verte zien we Volendam al, maar het duurt toch nog ruim een half uur aleer we er zijn. 

Het is er al behoorlijk druk, vooral veel buitenlanders brengen een bezoek aan het vissersplaatje dat ook bekendheid geniet vanwege de “palingsound”, denk bijvoorbeeld aan de Cats, BZN en andere groepen en zangers die hier hun roots hebben.

Ons boekje van het Wandelnet verwijst naar een uitstapje naar het voormalige eiland Marken, en we hebben besloten dat ook te gaan doen. We zijn mooi op tijd voor de veerboot die ons in een half uur naar het huidige schiereiland brengt. Marken is immers tegenwoordig door middel van een dijk verbonden met de regio Waterland. 

Maar het heeft zijn authentiteit niet verloren, zo zien we als we aankomen. We wandelen door het plaatsje waar veel ouderwetse houten huizen staan. Al is er ook een nieuwbouwwijk met moderne huizen. We komen op de dijk en gaan rechts af. We lopen naar de bekende vuurtoren, het Paard van Marken. Hij staat er verlaten, maar fier bij. Wij vervolgen ons pad en zien veel vogels in een drassig gebied. Jack ziet een vogel op lange dunne poten met een lange snavel. Het zal toch niet? Snel worden veel foto’s genomen, waarbij de schouder van Tiny als statief wordt gebruikt. Het is een behoorlijke afstand en daarom niet zo eenvoudig om de camera met de uitgeschoven lens op de vogels gericht te houden.

Maar, het resultaat is goed en inderdaad, de vogel die we enkele jaren geleden op het Trekvogelpad niet te zien kregen hebben we nu toch kunnen fotograferen: de grutto! 

Jammer genoeg gaat het niet goed met de grutto, vanwege oa. intensieve melkveehouderij en ook omdat in de weilanden tegenwoordig minder voedsel voor de vogel zou zitten.

Jack is blij met resultaat, net zoals hij destijds blij was met de foto van de tureluur. We gaan verder en komen bij het buurtschap Rozewerf. De huisjes liggen hier echt heel dicht op elkaar, enkel door hele smalle steegjes van ongeveer een meter van elkaar gescheiden. De onderste verdieping is rondom gemetseld. Dit was vroeger niet zo, destijds was dit geen woonruimte maar was dit een open ruimte. Vanwege het getij ( eb en vloed) stonden de huisjes op palen om de woonruimte droog te houden. Later, toen de Zuiderzee in de dertiger jaren van de 20e eeuw werd afgesloten van de open zee door middel van de afsluitdijk  begon men het dichtmetselen en benutten van de open ruimte.

Vanuit Rozewerf lopen we over een smal weggetje naar Wittewerf, waarna we weer terug komen in de haven van Marken. Net op tijd voor de boot terug naar Volendam. Tijdens de terugvaart merken we dat de wolkenlaag langzaam openbreekt. Het lijkt erop dat we de zon toch nog te zien krijgen vandaag. Als we een half uur later terug in Volendam zijn lopen we eerst wat rond. Op de Dijk is het druk, de kramen waar wafels en poffertjes worden gebakken doen goede zaken. Wat moet dat ’s zomers wel niet zijn?

Ook wij gaan we een kleinigheid eten in een restaurantje. Onder het toezicht oog van de Cats met Piet Veerman ( op foto aan de wand) genieten we van een authentiek Volendams broodje met paling.

Dan vervolgen we onze wandeling. Wij lopen in de richting van de jachthaven ( via een omweg) en passeren een beeld van een visserman. Op het einde van Volendam gaat het echter fout, we missen een link tussen de tekst in het boekje en de aanwijzingen op de straat, waardoor we verkeerd lopen. Maar het kan niet ver zijn. Dan zien we de zeedijk en ontdekken we de betonnen trap die we gemist hebben. We gaan verder over het graspad.

Even later signaleren we consternatie op de verharde weg rechts beneden van ons. Er staan mensen bij een enigszins verwarde oudere man en zien een auto die in een sloot is beland. Zo te zien is de situatie onder controle, men is bezig de politie te bellen. Wij besluiten door te lopen, want we kunnen toch verder niets doen.

Langs de kust zien we misschien wel duizenden vogels, het is drukte van jewelste. Verder lopend komen we langs Katwoude. We naderen Monnickendam dat we zo’n 20 minuten later binnenlopen. Er is een kleine verkeerschaos vanwege een omleiding. Wij hebben er niet zoveel last van. We wandelen door smalle straatjes en over ophaalbruggetjes.

Waarbij Jack nog even plaats neemt naast een monnik.

De wandeling eindigt bij de Grote Kerk, die inderdaad ook groot is. Gezien de tijd lopen we naar de bushalte. We hebben geluk, de buschauffeur wacht op ons zodat we nog mee mogen naar Edam waar onze auto staat. Om 20:30 u zijn we thuis.

Meer foto's:

Lees verder   Monnickendam - Schellingwoude