Harderwijk - Nunspeet

18 augustus 2018        

De hitte bleef, we kregen temperaturen tot boven de 35 °C en plaatselijk werd het in Noord Limburg zelfs 38 °C. Op 8 augustus jl. kregen we eindelijk enige regen van betekenis. Dit was een van de redenen dat we afgelopen weken even niet wandelden.

Vandaag dus wel weer! Het belooft “slechts” 24 °C te worden. In vergelijking met de voorgaande 8 weken lijkt het dus alsof we in een koufront zitten, terwijl het een gangbare temperatuur voor deze tijd van het jaar is.

We wilden eigenlijk 2 dagen wandelen, maar de overnachtingsplekken zitten bomvol rondom Harderwijk en Nunspeet. Het is vakantietijd. Dus rijden we weer op en neer.

Om 09:00 u zijn we in Harderwijk waar we de auto in een woonwijk vlak bij het station parkeren. Het is nog een end lopen naar het vertrekpunt van vandaag: de Linnaeustoren.

Als we bij het torentje zijn zien we mensen door een steegje naar rechts lopen. We zijn toch wel nieuwsgierig wat achter die gebouwen rechts is, dus gaan we kijken. Het blijkt een marktplein te zijn om op dit tijdstip is het er al druk. Er staan verschillende marktlieden die hun waar aan de man ( of vrouw) proberen te brengen: bloemen, vis, kaas, kleren, brood etc. Uiteraard is dit aan ons op dit tijdstip niet besteed, we hebben ruim 19 km gepland te lopen.

We gaan terug naar het torentje en lopen onder het poortje door en bevinden ons dan in een stadspark. Aan de overzijde ligt een terras waar we langs lopen en weer via een poortje komen we op de Markt. Hier bevindt zich het raadhuis. Ook hier is het druk. Men is een podium aan het bouwen, er zal dus wel een of ander evenement zijn. We volgen de route door een winkelstraat naar rechts en vervolgens naar links naar de Vischmarkt. Dit plein herinnert - zoals de naam al zegt - aan vergane tijden toen Harderwijk nog een visserstadje was. Door de afsluiting van de Zuiderzee nam de visserij sterk af. Het is wel goed dat het stadje de historische binnenstad heeft weten te behouden, niet alleen vanwege de geschiedenis, maar het is ook gewoon gezellig om hier te wandelen en rond te struinen.

We verlaten het plein via de Vischpoort en begeven ons op de boulevard waar we naar rechts gaan.

Aan de overzijde zien we het Dolfinarium. We volgen de haven naar rechts naar de Havenkade. Ook hier is het al druk. We steken via een ophaalbrug de Havenkade naar een grote molen. Als we deze gepasseerd hebben verlaten we het historische deel van Harderwijk. We komen nu in een woonwijk. Via smalle straatjes en enkele rotondes komen we op een fietspad dat onder de drukke N302 door loopt. Aan de andere zijde twijfelen we even, het fietspad zou verder rechtdoor lopen maar we zien enkel een pad dat naar rechts loopt. En we zien geen wit-rode markering. Een voorbijgangster brengt uitkomst, de weg die voor ons ligt was vroeger een fietspad. Dus volgen we de weg rechtdoor. En dit blijkt te kloppen. We komen uit op de Zuiderzeestraatweg waar we het fietspad nemen. Volgens ons boekje moeten we bij een snackbar rechtsaf, helaas, de snackbar is niet meer, enkel een verlaten gebouwtje dat al deels vervallen is. We gaan naar rechts over de Kruisweg en bevinden ons nu in agrarisch gebied ( veel maisvelden), weilanden en maneges. Bankjes zien we helaas niet, dus pauzeren we even leunend met ons "zitvlak" tegen een ijzeren buis van een "hekwerk". 

Verder lopend worden de weggetjes die tussen de maisvelden kronkelen steeds smaller. We komen in het buurtschap Duinen. Ook hier ligt een enkele manege. We nemen een smal pad tussen een paardenwei en aan de andere zijde tuintjes van particuliere bewoners. Op het einde gaan we naar rechts en komen we op een verharde weg die we naar links volgen richting Hierden.

We komen niet echt in Hierden, want bij de bebouwing aangekomen moeten we rechtsaf. Langs deze weg staan veel bomen met koolmeeshuisjes. We steken een drukke verkeersweg over en passeren een sloopbedrijf, dat er overigens netjes opgeruimd bij ligt. Bij een vijfsprong moeten we naar rechts over een smal klinkerpad ( Rentmeesterpad) dat eindigt bij een oprijlaan. Links zien we een mooi kasteel: de Essenburgh.

Eigenlijk is het geen echt kasteel, meer een groot landhuis. Maar met een terras dat ons uitnodigt voor een korte pauze. Al kijkend naar een pasgetrouwd stelletje die poseren voor een fotoreportage genieten we van heerlijke appel-notentaart. Het bruidspaar vertrekt met hun kinderen in een speciale lange witte limousine. En even later horen we opeens: “KRAK”, er valt een boom om. De grazende herten rennen van schrik weg.

Wij blijven niet zo lang, via de oprijlaan lopen we naar de drukke weg waar we naar links gaan. Een paar honderd meter verder steken we deze over en komen we in een rustig gebied. Links van ons bevindt zich een mini-dierentuin met geitjes en ganzen. Waar ons weggetje eindigt gaan we linksaf en vervolgens rechtsaf Landgoed Hulshorst in. We passeren een koetshuis en zouden vóór een vijver linksaf moeten. We twijfelen, we zien wel een plas water maar is dat de bedoelde vijver? Het ontbreken van een markering brengt ons nog meer onzeker. We zien wel een wit-rode markering aan de achterzijde van een paaltje, dus vervolgen we ons pad rechtdoor. We komen op een rustige verharde weg bij een picknickplaats. Maar geen vijver, we hadden dus toch links af gemoeten. Die markering klopte niet. Jammer, maar het maakt verder niet uit. Iets verderop komen we toch weer op de juiste route. Bij een bospad naar rechts zitten we weer goed. Het bospad wordt een zandpad, we gaan naar links en verlaten het bos. Tussen de velden en weilanden  wandelend merken we dat het toch al weer wat warmer is onder het zonnetje. We kruisen een aantal paden en kleine wegen. Op het punt waar rechtsaf moeten staat een leuk “kraampje” waar jam, honing en andere snuisterijen aangeboden worden.

Tiny vindt dit natuurlijk prachtig en gaat natuurlijk snuffelen.

Een aantal minuten later komen we weer in een bos. We blijven onze weg volgen, steken het spoor over en gaan vervolgens via een viaduct over de autosnelweg A28. We komen op een zandpad, en hier is het weer even zoeken naar de route. Een paaltje rechts van ons brengt verwarring omdat er Zuiderzeepad op staat. Wij moeten ergens naar links. Het boekje brengt uitkomst: De groene wandeling volgen! We zien inderdaad een groen pijltje en volgen het pad dat door het heideveld kronkelt.

Het is mooi hier, al is het lopen over de zandpaden wat zwaarder natuurlijk. Na een kilometer gaat de heide over in zand. Voor ons ligt een groot duingebied met zandheuvels. We lopen er als het ware tegenaan en gaan dan naar rechts. Er zijn enkele gezinnen aan het vliegeren, een leuk gezicht. De kleine mannekes lukt het nog niet echt, daarentegen zien we een oma die het vliegeren wel beheerst.

We moeten over een zandheuvel heen. Als we bovenop zijn en ons omdraaien krijgen we een fenomenaal uitzicht over dit gebied: het Hulshorsterzand.

Het duingebied gaat over in het Willemsbosch, en dit gaat via een steile afdaling over een zandpad. Tiny gaat als eerste, vervolgens Jack. De moeilijkheidsgraad valt ontzettend mee, het is geen rul zand waarover je omlaag zou “glijden”.

We steken nog een klein heideveld over en in het bos gaan we naar links. Dit pad volgen we met enkele bochten waarna we weer langs een klein heideveld lopen. Iets verder verlaten we het bos en komen we op een drukke verkeersweg die we naar links volgen en wederom middels een viaduct de A28 weer kruisen. Aan de overzijde gaan we meteen rechtsaf en volgen een fietspad dat we snel verlaten en een bospad nemen. Over het pad lopend zien we op houten paaltjes afbeeldingen van kabouters. Ongetwijfeld is dit een speurpad voor kinderen, zoiets zagen we eerder tijdens het lopen van het Hertogenpad. We volgen het bospad tot we bij een bezoekerscentrum komen. Hier staat buiten een immens grote kabouter. Even verderop is het eindpunt van deze etappe.

In Nunspeet eten we nog een kleinigheid alvorens we de trein terug naar Harderwijk nemen. Het was een fijne dag.

Meer foto's:

Lees verder    Nunspeet - Elburg