16 februari 2018
Vannacht hebben we beter geslapen. We gaan met het openbaar vervoer terug naar Wijdenes. In het busje zitten 2 heren die ook gaan wandelen. Ze stappen ook in Wijdenes uit, maar lopen vervolgens terug in de richting van Enkhuizen. Het is een stuk vriendelijker, het zonnetje schijnt en we kunnen nu ook verder over het IJsselmeer kijken. We komen bij een grote kleiput, ontstaan doordat in vroegere tijden klei werd gebruikt voor het herstellen van doorgebroken dijken. Die kleigaten worden nu door veel vogels als broedplaats gebruikt, zoals kokmeeuwen.
In de verte zien we een kerktoren. Daar moet het plaatsje Schellinkhout liggen. Inderdaad, zo’n tien minuten later lopen we dit dorp in. Er liggen veel kleine huisjes met een sprookjeskarakter, leuk. We zien ook dat de kerk te koop of te huur staat, tsja, de kerkbezoeken blijven nog altijd teruglopen.
Als we voorbij de kerk zijn komen we weer op de dijk. We komen langs een kleine molen, ernaast staat een stoomgemaaltje. Er schijnen langs de hele kust van de voormalige Zuiderzee zo’n 200 windmolens gestaan te hebben, waarvan er nu nog slechts 2 over zijn.
Stoomgemalen namen het werk van de molens over, ze waren niet afhankelijk van wind. We passeren een bedrijventerrein aan onze rechterhand. Op het einde van de weg gaan we voor een brug links over een dijk. Iets verder gaan we linksaf een klein recreatiegebied in. We volgen het kronkelende asfaltpaadje door het park. Dan herkennen we de “skyline” van Hoorn. De naam Hoorn zou afkomstig zijn van het woord “boog”, wat te verklaren is omdat het stadje op een boog aan het water ligt.
Maar de naam kan ook eenvoudig verwijzen naar een hoorn als muziekinstrument, zo’n ouderwetse hoorn komt immers voor in het stadswapen van Hoorn. Wie zal het zeggen.
Als we voorbij een jachthaven zijn lopen we het historische stadje binnen. Aan onze rechterzijde zien we een zogenaamd “drijvend” gedicht in het water.
Op het Plein Roode Steen pauzeren we in het restaurant d’ Oude Waegh. Jack heeft zin op erwtensoep met spek en zwartbrood, maar helaas, dat staat niet op de kaart. Het wordt een pomodorisoep met brood.
Op het plein staat een groot beeld van Jan Pz. Coen die een belangrijke rol vervulde bij de VOC. Overigens: menigeen heeft bedenkingen over hoe hij die rol invulde.
Na de kleine lunch lopen we verder door de stad en passeren menig historisch plein en pand, zoals het Oude Mannen- en Vrouwenhuis. We zien ook een kerk die een andere functie heeft gekregen, er zijn woningen in gemaakt en er zijn winkels. Aan de buitenzijde is daar weinig van te zien, zo blijft het kerkgebouw als historisch gebouw toch bewaard. Bij de schouwburg verlaten we het stadje.
De wandeling gaat verder over een grasdijk, die we al gauw verlaten om over het fietspad te lopen. Dat loopt beter en je bent uit de wind. Ruim 4 km verder bereiken we Scharwoude, eindpunt van vandaag.
Meer foto's:
Lees verder Scharwoude - Edam