Rijs - Stavoren

13 oktober 2018             

Vandaag lopen we een vrij korte etappe. Vanuit het hotel lopen we even naar rechts en gaan dan links via een ijzeren poort het Rijsterbos in. Een houten bord dat aan een boom nodigt iedereen uit voor een wandeling. Het is een mooi bos, ooit aangelegd door een vermogende Amsterdamse familie. 

We lopen over een brede laan en passeren een klein tempeltje, het vredestempeltje. Al wandelend horen we ook geluiden. Het zogenaamde “Lud”-festival wordt nu gehouden, een expositie van geluidskunst.

Aan onze rechterzijde zien we een kubus waarin weer meerdere kleinere kubussen zitten. In het midden bevindt zich een torentje. We horen constant  geluiden bij dit kunstwerk. Heel apart.

Bij een splitsing van paden gaan we een smal paadje omhoog. We komen bij een parkeerplaats en lopen vervolgens langs een strandpaviljoen naar het strand. Dit is het Mirnser Klif, een natuurlijke zeewering die bestaat uit keileem. Het klif is ca. 2,5 mtr hoog.

Het is zaterdag, en er is voorspeld dat er weer een record gaat sneuvelen. Het kan namelijk warmer dan 25 °C worden, en dat is ongehoord warm voor deze tijd.

Het gevolg hiervan zien we aan het tafereel dat zich voor ons afspeelt. We zien veel kite-surfers die genieten van de wind, de zon en de zee. Mooi om te zien hoe ze spelen met de wind.

We lopen een stukje over de recreatieweide en gaan voor een afrastering weer omhoog. Boven aangekomen zien we een hoge kijkhut. We klimmen even omhoog en ontdekken dat dit bouwwerk ook onderdeel is van het Lud-festival. Het pad komt uit bij een weggetje. We gaan naar links richting Mirns. Onderweg komen we een meneer met een kruiwagen tegen en maken een praatje. Dan zegt hij tegen Tiny: ”Ik wil jou wel in de kruiwagen leggen, en dan gooi ik je in het water. Hoe zou je dat vinden?”. Nou, Tiny is niet echt van het zwemmen, dus gaat dat feest niet door. We kunnen er wel om lachen en gaan verder. Rechts zien we dat deze landstreek met vooral veel weilanden inderdaad licht glooiend is. We komen in Mirns waar we linksaf gaan. We komen op de dijk langs het IJsselmeer en blijven hier aanvankelijk op lopen. Totdat we weer bij een kudde schapen komen.

We hebben de keuze, en besluiten om nu voor het weggetje beneden te kiezen.

Dit weggetje leidt ons naar Laaxum, een klein buurtschap. Laaxum wordt wel het kleinste vissersdorpje van Europa genoemd. Er staan elf  huizen en één boerderij.

Er is inderdaad een haventje. We zien een “gelegenheid” waar koffie en iets te eten verkrijgbaar is. Het is geen café, en zeker geen restaurant. Maar de koffie is oké, en de frikandel waar we voor gekozen hebben is ook niet verkeerd. Laaxum wordt in de geschiedenis genoemd als het plaatsje waar graaf Willem IV aan land kwam om tegen de Friezen te strijden. Dat was in 1345.

We vervolgen de tocht buitendijks langs het water. Verderop nemen we echter weer het weggetje. We komen bij het Roode Klif. Deze bult is ca. 10 mtr hoog, er liggen enkele grote keien op. Het is een monument ter herinnering aan de Friese vrijheidsstrijd: de slag bij Warns.

Op de grootste van deze keien staat een spreuk: 

“leaver dea as slaef” 

met het jaartal 1345. Dit behoeft geen nadere toelichting. Over de dijk lopen we door naar Stavoren.

Links ligt het IJsselmeer, met dit weer druk bevaren door plezierjachten en zeilschepen.

Als we even rusten op een bankje passeren de beide heren van gisteren ons. In Stavoren aangekomen moeten we wachten bij een ophaalbrug. Daarna gaan we links een paadje op. Stavoren is de oudste Friese stad met stadsrechten. Het is er gezellig druk.

We gaan op het terras van eetcafé de Visserman zitten, vlak bij het beeld van het Vrouwke van Stavoren aan de haven. Terwijl we genieten van koffie met gebak horen we een groet en zien we 2 bekenden voorbij komen. De jongedame en -heer die we vanochtend nog in het hotel spraken.

We wandelen nog even door het stadje en gaan dan met de bus terug naar Rijs. Van daar uit is het nog een eind rijden naar Limburg.

Meer foto's:

Lees verder   Stavoren - Workum