Monschau - Einruhr

28 september 2013     

De dagen beginnen nu echt zichtbaar te korten. Als we in Simmerath, waar we de auto parkeren bij de Bushof, uitstappen blijkt er een koude wind te waaien. Maar Jack blijft erbij dat het een mooie dag wordt, de voorspellingen op Weeronline en Buienradar waren zeer positief.

De bus is mooi op tijd en om half tien zijn we onderweg. Vlak voor Monschau slaat de chauffeur zich voor zijn hoofd: hij heeft een verkeerde afslag genomen bij een rotonde. Dus krijgen we een extra rondje van de zaak. De chauffeur rijdt door en keert zijn voertuig bij het scholencomplex. Even later arriveren we in Monschau, waar het nog rustig is. We lopen naar de Marktplatz, waar de etappe van vandaag begint. Tussen 2 eetgelegenheden loopt een kleine “steeg" omhoog. We steken een straat schuin over en komen dan in het Rosengässchen ( of Rosejässje). Dit leuke "Gässchen" gaat over in een pad met vele treden dat omhoog loopt tussen de ruines.

Hier krijgen we een fijn uitzicht over Monschau. Ons pad gaat nog steeds omhoog, voor ons loopt een echtpaar waarvan de dame geen wandelschoeisel draagt maar gewone schoenen. Vooralsnog lopen ze dezelfde route. Jack had eerder op internet gelezen dat we een kleine omleiding krijgen, vanwege boswerkzaamheden. Dat wordt bevestigd als we Monschau verlaten hebben. We moeten op een plek linksaf een pad omhoog en missen dus de Teufelsley, een markante rots. Het doorzettingsvermogen van Tiny wordt meteen getest op het pad dat steil omhoog loopt. Het echtpaar loopt nog steeds voor ons. We lopen in een bos dat langs weilanden loopt. Een kilometer verder stappen we over op een sterk dalend graspad. We zien dat het echtpaar twijfelt. Als wij beneden zijn, en weer op de oorspronkelijke route, zien we ze niet meer terug. Vermoedelijk stopt voor hun hier de tocht. Wij gaan verder over een breed pad waarover het aangenaam wandelen is, althans in het begin. Als we echter langs rotsen moeten is het iets anders. Maar er zijn op verschillende plaatsen leuningen gemaakt, zodat het wel veilig blijft. Het pad leidt ons naar een asfaltweg die we oversteken en zo komen we bij de Perlenbachtalsperre die rechts van ons in een mooi dal ligt.

Het is een mooi gezicht, in het zonnetje worden de bomen mooi weerkaatst in het rustige water. Vlak voor het einde van het stuwmeer gaan we links steil omhoog. We begeven ons nu in een natuurpark, het Nationalpark Eifel. Een omvangrijk gebied met veel meren, riviertjes en bossen waar veel bedreigde diersoorten nog leven. Op een richtingaanwijzer staat een afbeelding van een kat, dit is het symbool van de Wildnistrail, een andere wandelroute. 

Bij een “poort” verlaten we het park en komen we in het plaatsje Höfen. We zijn wel toe aan een korte koffiepauze, en die nemen we bij een zaak met een groot terras.

Als we onze tocht vervolgen door Höfen blijkt dat dit een leuke mooie plaats is. We volgen een tijdje de “Heckenweg”, verwijzend naar de grote heggen die voor veel huizen staan. We verlaten Höfen, en komen op een pad dat de Kluckbach volgt. We merken dat er veel mensen vandaag onderweg zijn. Logisch, met dit prachtige weer. 

Bij een grote rustplaats, die ook een educatieve taak heeft gezien de mooie houtsnijwerken van dieren en vogels, versterken we de inwendige mens. We vervolgen de route aan de overzijde van de Kluckbach en blijven de beek aan die kant volgen. 

Over een dalend pad komen we bij het punt waar de Kluckbach in de Rur stroomt. De Rur naar rechts volgend moeten we over enkele treden steil omhoog. Een lastig klimmetje, dat weer gevolgd wordt door een afdaling over een smal pad langs het stromende water.

Daarna bevinden we ons op een leuk slingerend pad dat de Rur volgt. Uiteindelijk leidt dit pad ons naar een brug waar we de Rur oversteken. We komen weer op geaccidenteerd terrein, het pad stijgt en daalt. De wandelaars die we onderweg gezien hebben, waaronder een 3-tal jongedames en een echtpaar met zoon, passeren we af en toe als ze pauzerend iets eten. Na wederom een steile beklimming dalen we af naar het dorp Hammer. En hier vinden we Bistro der Hammer waar we weer een pauze nemen. We gunnen ons “Kaffee mit Pflaumenkuchen”, heerlijk.

Het zijn nog 8 kilometer tot Einruhr, maar volgens de eigenaresse van de bistro zijn deze niet meer zo moeilijk. Als we de tocht vervolgen komen we eerst in een bospassage. We lopen in de richting van Dedenborn. Vlak voor dit dorp gaan we omhoog. Op een bankje zitten de 3 dames. Zij lopen niet echt hard, maar hebben wel een vast tempo. 

We komen nu op een hoog gelegen pad waar we een mooi panorama voorgeschoteld krijgen. We gaan even zitten om te genieten van dit uitzicht. Menige wandelaar komt voorbij.

Het is nog een klein stukje naar ons einddoel, en Jack beseft dat er om 17:07 uur ook een bus naar Simmerath rijdt. Die kunnen we nog halen als we doorlopen. Dus gaan we verder.

Via een kronkelend paadje bereiken we Einruhr, dat mooi gelegen is aan de Obersee

Het was een mooie tocht, over bospaadjes langs kabbelende beekjes, en schitterende uitzichten!

Meer foto's:

Lees verder   Einruhr - Gemünd