3 juni 2014
Na het ontbijt mogen we van de “kasteelvrouwe” nog even de trouwkapel bekijken.
Vroeger was dit een gewijde kapel, hetgeen betekent dat er kerkelijke huwelijken mochten plaatsvinden. Na het verval van het kasteel werd dit ingetrokken. Nu, nadat het gehele complex gerestaureerd is, mag de kapel wel gebruikt worden voor het voltrekken van wettelijke huwelijken. Het is een mooi ingerichte ruimte, die uiteraard historie uitademt. Dan wordt het tijd om afscheid te nemen van onze gastvrouw.
Buiten aan de poort wacht de taxi op ons. Omdat er met Bruch nauwelijks busverbindingen zijn hebben we geen andere keuze. We laten onze auto hier staan en gaan met de taxi naar de Groẞlittchermühle waar we vandaag starten. Bij de Groẞlittchermühle was vroeger een bakkerij, maar omdat de jonge generatie er geen interesse in had om deze over te nemen is de bakkerij gesloten. Jammer, volgens de taxichauffeur, want ze leverden goede kwaliteit en hadden veel klanten.
Wij starten met onze tocht en volgen het riviertje de Salm. In tegenstelling tot gisteren lopen we nu vlak langs de oever. We hebben onze Nordic-walking stokken in de auto laten liggen, er van uitgaande dat het pad vandaag minder geaccidenteerd is. Het is prettig lopen in dit mooie stukje natuur. We hebben nog geen andere wandelaars gezien, ook de Duitse dame niet die we gisteren bij de Lieser voor het laatst zagen.
Ons smalle pad blijft de kronkelende Salm volgen, en meerdere keren moeten we toch licht omhoog en dan weer omlaag. We komen bij het boerengehucht Meesenmühle, waar we via een brug over het riviertje moeten. Het gehucht schijnt al sinds de 14e eeuw te bestaan. De watermolen is echter niet meer in gebruik. Er loopt wel een beekje parallel aan de Salm dat even later weer in de rivier stroomt. Helaas wordt ons het zicht op de boerderij met bijbehorende gebouwen door bomen ontnomen. Wij blijven de Salm op de rechteroever volgen.
Bij een waterzuiveringsinstallatie volgen we even een brede verharde weg, waarna we later naar rechts gaan. We komen bij het voormalige hotel-restaurant Viktoria. Een groot gebouw, dat er van buiten nog goed uit ziet. Maar wel verlaten. Voor het hotel gaan we naar links over een breed pad verder en komen weer bij de Salm, die we korte tijd later weer verlaten.
We komen in een gebied met grasweiden. Ons stijgende pad loopt langs een bosrand.
Boven ons zien we enkele roofvogels hoog in de lucht. Of het adelaars zijn? We weten het niet. Bij een bankje, waarbij het uitzicht belemmerd wordt door struiken en bomen, gaan we pauzeren. Daarna vervolgen wij onze route over het inmiddels brede pad. Het wordt iets lawaaieriger, we naderen een autosnelweg waar we onderdoor moeten. Dit gedeelte is minder mooi, het pad gaat nog steeds omhoog en hier valt weinig te genieten. Maar dit is natuurlijk onvermijdbaar. We laten dit stuk alweer snel achter ons en naderen Landscheid. Dit plaatsje laten we rechts van ons liggen. En dan, alsof de weersvoorspeller het precies wist, begint het om 12:00 u te regenen. Gelukkig hebben we de jassen bij ons. Maar het buitje duurt niet lang. We lopen verder in de richting van een bos.
Waar ons pad een bocht naar rechts maakt krijgen we een panoramisch uitzicht op het plaatsje Niederkail. Het pad gaat nu omlaag en maakt op het eind een haarspeldbocht naar links. We komen wederom langs een waterzuiveringsinstallatie en vervolgens bij een grote rots van leisteen.
We bevinden ons in het Kailbachtal. Iets verderop gaan we over een bruggetje en komen we weer bij de Salm die we nu blijven volgen. Dit is weer fijn lopen, door een rustig en idyllisch natuurgebied. Het pad komt uit bij een verharde weg waar we naar links gaan.
We passeren een weiland waar enkele runderen grazen, en komen uiteindelijk op een verharde weg die ons naar Bruch leidt.
In Bruch volgen we weer de oever van de Salm, en komen we langs een Ölmühle. Het gebouwtje kon zo in een sprookje voorkomen, met zijn draaiende waterrad. Of als voorbeeld dienen voor een molentje op een miniatuurtreinbaan. De tocht eindigt bij Burg Bruch. Terugkijkend naar de wandeling van vandaag denken we dat het waarschijnlijk toch beter was geweest om de Nordic-walking stokken wel mee te nemen. Maar ja, dat is achteraf.
We kijken nog even naar de historische gebouwen waar we 2 dagen verbleven.
Het is nog redelijk vroeg in de middag, maar desondanks besluiten we om toch maar meteen naar huis te rijden. Dan zijn we voor de files thuis.
Lees verder Bruch - Kordel