21 september 2013
Het is het laatste weekend van onze najaarsvakantie, en er is goed weer voorspeld. Dus was het besluit snel genomen om vandaag de “proloog” te lopen van de Eifelsteig.
Kornelimünster ligt ten zuiden van Aken, een half uurtje rijden vanuit Einighausen. Het blijkt een mooi plaatsje te zijn met een historische kern. Aan het oude marktplein - toepasselijk Korneliusmarkt geheten - liggen oude vakwerkhuisjes.
Even na 10 uur starten we vanaf dit plein aan de eerste etappe.
Via een smal straatje en een brug over het riviertje de Inde verlaten we Kornelimünster. We volgen het riviertje over een graspad en komen bij een groot viaduct. Dit viaduct werd meer dan 100 jaar geleden gebouwd voor de “Vennbahn”, een spoorverbinding tussen Aken en Luxemburg voor het transport van ijzererts. Tegenwoordig wordt de lijn niet meer gebruikt.
We gaan onder het viaduct door en gaan dan meteen rechts een pad ( met treden) omhoog. Links van ons bevindt zich een grote manege. Even later lopen we boven parallel aan het spoor. Aan de andere zijde van het spoor bevindt zich een mooi fietspad, waar veelvuldig gebruik van wordt gemaakt. Bij het plaatsje Hahn buigt het spoor rechts van ons weg. Wij gaan iets verder middels een houten brug over de Inde die we nog steeds volgen en staan enkele minuten later voor een ( gedeeltelijk) gerestaureerde kalkoven.
Op een groot bord naast het bouwwerk wordt het kalkbrandproces uitvoerig uitgelegd. We gaan verder over een bospad langs de Inde en komen weer bij enkele kalkovens. Deze zijn vanaf de bovenzijde inwendig te bezichtigen, wat we uiteraard even doen. Vlak bij de ovens is een mooi uitzichtpunt, met comfortabele houten “ligstoelen”.
Verder lopend komen we bij een grote speeltuin waar we het pad naar rechts volgen. Dit pad eindigt bij een geasfalteerde weg die ons naar het dorp Friesenrath leidt. Bij een kapel gaan we naar links en hier houden we een korte pauze. De Inde hebben we inmiddels verlaten.
Een kwartiertje later gaan we verder. Het valt ons op dat de Eifelsteig heel goed gemarkeerd is, je hebt eigenlijk geen boekje nodig om de route te lopen. Daar kunnen ze bij ons in Nederland nog iets van leren. En dan de rustplaatsen, ook hier is aan gedacht. We hebben al heel wat banken gezien, en er zijn zelfs mooie zitplaatsen gecreëerd met een overkapping in de vorm van een grote paddenstoel!
We steken de Vichtbach over en volgen een pad dat ons langs het plaatsje Rott leidt. Van daar uit komen we op de Struffelter Heide wat een beschermd natuurgebied is. Hier is een mooi houten pad aangelegd dat dwars door het heidelandschap loopt.
Het heeft iets weg van het knuppelpalenpad op de Grote Peel, maar wel smaller. Vanuit dit heidelandschap komen we weer op een bospad dat eindigt bij de Dreilägerbachtalsperre.
De naam zegt het al, een groot stuwmeer. Het ziet er indrukwekkend uit. We moeten rechts van de stuw over een pad omlaag. Dit blijkt het moeilijkste gedeelte van de route van vandaag te zijn. De afdaling is redelijk steil over smalle paadjes waar de wortels van de bomen vervelend in de weg liggen. Beneden aangekomen gaat het verder langs de bijbehorende gebouwen van de zuiveringsinstallaties voor het water, via een pad weer omhoog.
Herfstplaatje in het bos
Boven bevinden we ons even in een klein bos, dat overgaat in een landschap met weiden. Ons pad gaat over in een verharde weg en komt uit in Roetgen. We nemen ons niet de tijd om deze redelijk bevolkte plaats te verkennen, en zoeken snel naar een bushalte om terug te keren naar Kornelimünster. Hier aangekomen gaan we iets eten op de markt, waarna we toch nog even de kerk bezoeken. Dit is de moeite waard. Het blijkt dat deze week de Kornelius-octaaf gevierd wordt, iets wat veel gelovigen en pelgrims er toe beweegt om een bezoek aan de kerk te brengen.
Meer foto's:
Lees verder Roetgen - Monschau