Bruch - Kordel

17 juni 2014             

Het is de laatste week van onze vakantie, en die willen we benutten om de laatste 2 etappes van de Eifelsteig te lopen. Gistermiddag arriveerden we in Kordel, waar we een arrangement geboekt hebben bij hotel Neyses am Park voor 3 overnachtingen, inclusief lunchpakketten, avondeten en vervoer naar Bruch.

Aldus worden we vandaag naar Burg Bruch gebracht waar we 09:15 u aan onze tocht kunnen beginnen. Lopend over een graspad langs de verharde weg passeren we een kruis op een pilaar waarin een afbeelding van Maria verwerkt is. Daarna steken we het riviertje de Gladbach over en gaan daarna meteen rechtsaf omhoog over een breed bospad. Het bos bestaat afwisselend uit naaldbomen en loofbomen. Ons pad volgt stijgend en dan weer dalend de stroming van het riviertje dat we rechts van ons kunnen waarnemen. Dan, zo’n 3,5 km verder, steken we via een eenvoudig houten bruggetje het riviertje over en lopend langs een heg komen we in het dorpje Gladbach. Hier blijven we de verharde weg volgen door het dorp. Als we het dorp verlaten hebben nemen we een moeilijk waar te nemen smal paadje rechts omhoog. Dit paadje komt uit op een breder pad waar we naar links gaan. Dit pad komt al gauw in open akkergebied, we lopen door mais- en tarwevelden.

Nadat we een drukke verkeersweg overgestoken hebben komen we in het plaatsje Greverath. Dit blijkt een leuk dorp te zijn. Bij een voormalige smidse staat een houten bank met tafel en we besluiten hier een pauze in te lassen. Een leuk plekje. Passerende mensen groeten ons vriendelijk.

Een kwartiertje later gaan we verder, we verlaten Greverath en komen langs een kerkhof. Hier maakt de weg een bocht naar links. Iets verderop bij de volgende bocht verlaten we de verharde weg. We komen op een veldweg die naar een bos loopt. In het bos volgt het pad een klein beekje dat we later naar rechts oversteken. We komen nu op een breder pad en blijven de beek aan de andere zijde volgen. Dan maakt een bord ons erop attent dat we bij “Steinsel Berchen” zijn, wat dat ook moge zijn. Uiteraard is onze nieuwsgierigheid gewekt en we volgen de aanwijzingen.

We komen bij een klein idyllisch plekje, waar enkele rustbanken staan bij een kleine waterplas. Dan wordt het ons duidelijk, hier is de bron van een klein beekje, het water stroomt uit een kleine steenformatie.

We genieten even van de rust die deze bron uitstraalt, en de geluiden van de natuur zoals uiteraard fluitende vogels. Als we onze weg vervolgen worden we verrast door een kleine ree. We zien hem snel wegrennen, het dier moet amper 5 mtr van ons vandaan gestaan hebben. Het is toch altijd verrassend als je zulke dieren in de vrije natuur ziet. Maar het blijft hier niet bij, iets verder zien we een kleine vos door de bomen rennen. Het is maar even, maar toch.

Ons pad eindigt bij een drukke verkeersweg die we voorzichtig oversteken. Hier ligt het Gasthuis Rothaus, en we hebben wel trek op een kop koffie. Helaas, de Wirtschaft is op dinsdags gesloten. Dus gaan we verder over een veldweg. We lopen weer door korenvelden, die er kleurrijk bijliggen door dat  er mooie blauwe bloemen in bloeien ( géén korenbloemen). De veldweg leidt ons naar Zemmer, maar dit plaatsje doen we maar heel even aan want ons traject laat het dorp rechts liggen. Wij lopen over een fantasieloze veldweg die eindigt bij een drukke asfaltweg. Hier staat een rustbank, waar we echter maar kort gebruik van maken vanwege het vliegende ongedierte dat hier vertoeft. We vervolgen ons pad naar rechts. Na een bocht naar links komen we bij een stenen kruis dat dateert uit het jaar 1635. Het blijkt dat hier destijds een man is omgebracht nadat hij zijn erfenis had opgehaald. Nadat alle mannelijke inwoners uit zijn dorp tussen de 20 en 65 jaar verplicht het stoffelijk overschot passeerden,  werd één van zijn buren onwel. Hij bekende de moordenaar te zijn en werd terechtgesteld.

We verlaten het bos en krijgen mooie uitzichten over de wijdse omgeving. Al luierend op een houten ligbank genieten we. Daarbij maken we met een gekke inslag wat foto’s van onze wandelschoenen, wat een leuk resultaat oplevert!

We bevinden ons bij het plaatsje Rodt, en hier staat een hoge uitzichtstoren die we uiteraard beklimmen. Het panorama dat we in elke richting te zien krijgen is uiteraard prachtig, zeker met het mooie weer dat we hebben.

Onze weg vervolgend blijft Rodt links van ons liggen. We passeren weer een groot graanveld en gaan dan naar rechts en komen bij de Korneliushof. Hier steken we een asfaltweg over en komen we op een overwoekerd graspad. Voorzichtigheid is geboden, want het pad zit vol gaten die niet te zien zijn door het hoge gras en onkruid. En Tiny zit nog met de naweeën van een klein ongeval van vorige week. Het gaat goed, het “pad” eindigt bij een brede veldweg waar we naar links gaan. Dit pad leidt ons naar Mühlenfürchen, een klein gehucht.

Bij de Deimlicher Mühle ( de molen is helaas niet zien) steken we de rivier de Kyll en een spoorweg over en gaan naar links. We blijven rechts van de Kyll lopen, over een sterk geaccidenteerd smal  bospaadje. 

Het paadje eindigt met enkele trappen bij een breed bospad dat we verder volgen. Iets verderop krijgen we bij een uitstekende rots een mooi uitzicht over Kordel. Hier volgen we een pad naar rechts dat enige honderden meter verder een scherpe bocht naar links maakt. We komen bij rode zandsteenrotsen waar holen in zitten. 

We lopen langs deze rotsformatie en nemen dan een pad omlaag dat eindigt in Kordel. Om ca. 17.45 u zijn we terug in ons hotel. Dit was dan wel de langste etappe van de Eifelsteig, maar zeker niet de mooiste. Helaas weinig hoogtepunten.

’s Avonds genieten we weer van een heerlijke maaltijd in ons hotel. Hotel Neyses am Park maakt  inderdaad waar wat het belooft.

Meer foto's: 

Lees verder   Kordel - Trier