#1 gepaste uitdaging

Een eerste component van een begeleidende lesgeefstijl is het bieden van gepaste uitdaging en hulp aan studenten. Het voorzien van een optimale uitdaging voor studenten werkt stimulerend voor hen om hun kennis en vaardigheden verder te ontwikkelen. Van een optimale uitdaging is sprake wanneer de moeilijkheidsgraad van de inspanning zich net boven de aanwezige capaciteit van de studenten bevindt (ook wel scaffolding genoemd). Dan is de gevraagde inspanning haalbaar, maar ook niet te gemakkelijk.

Die optimale uitdaging is echter niet voor iedere student hetzelfde. Als lesgever kunt u hier op inspelen door te differentiëren. Zo kunt u uw les opbouwen zodat die het best aansluit bij de meerderheid van de studenten, maar kunt u studenten die graag extra worden uitgedaagd prikkelen door een verwerkingsvraag met een hogere moeilijkheidsgraad te voorzien die studenten thuis kunnen maken. Door nadien een gedetailleerde correctiesleutel te voorzien, kunnen studenten die dit willen zich zelfstandig verder te verdiepen.

Uit de lespraktijk gegrepen

"Voor het vak gezondheidseconomie moesten we in de les soms korte oefeningen maken om de meest kosteneffectieve beleidskeuze te selecteren via een aantal evaluatietechnieken in de medische besliskunde. De oefeningen in de les waren meestal snel gemaakt en eenvoudig, maar de cases die de lesgever aanhaalde waren soms heel complex. Op ons leerplatform stonden ook complexere oefeningen met verbetersleutel voor wie hier meer over wou leren. Deze oefeningen kwamen dan niet in de les aan bod en werden ook niet op het examen gevraagd."