Chaos of wanorde

In de oertijd was er niets dan chaos of ongeordendheid. Op een bepaald ogenblik klonk doorheen het heelal een Stem Die tot ordening riep.

“De aarde is woestheid en warboel geweest, met duisternis op het aanschijn van de oervloed,- maar adem van God reeds wervelend over het aanschijn van het water.” (Ge 1:2 NB)

“Ik zag het land aan, en zie, het was woestheid en warboel; naar de hemelen: weg was hun licht!” (Jer 4:23 NB)

“Toen ik het wolkendek maakte tot zijn kleed, een regensluier tot zijn windeldoek,” (Job 38:9 NB)

De Stem kwam van een niet te vatten Iets of Iemand. Vanuit het niets kwam iets tot stand, het ene na het andere doordat de Stem opriep om het te laten gebeuren. De Adem van het altijd bestaande bracht dingen tot ontstaan en leven. Het of Hij Sprak en er kwam. Zo kwam de duisternis ten einde, ontstond licht en donker, en kwam er een tijdsgebeuren, of dag en nacht.

“Sinds het begin is God schepper,- van de hemelen en de aarde.” (Ge 1:1 NB)

“3 Dan zegt God: kome er licht!- en er kómt licht. 4 God ziet het licht aan: ja, het is goed! Zo brengt God scheiding aan tussen het licht en de duisternis. 5 God roept tot het licht ‘dag’ en tot het duister heeft hij geroepen ‘nacht’; er komt een avond en er komt een ochtend: één dag. • 6 Dan zegt God: kome er een gewelf in het water,- kome er scheiding tussen water en water!” (Ge 1:3-6 NB)

“maar zendt gij uw ádem, zij worden herschápen, —nieuw maakt gij het áanschijn van de blóedrode grónd!” (Ps 104:30 NB)

Sprekende God die water en land scheidde

Tot standkoming van de aarde

In het begin was de aarde bedekt met water, maar diepten en hoogten kwamen zichtbaar doordat de Stem het liet gebeuren dat water naar plaatsen stroomde Die Hij had gewezen. Nooit was er door het woord van God al eerder een hemel en aarde geweest, maar nu kon er plaats zijn voor vegetatie.

“8 God roept tot het gewelf ‘hemel’; er komt een avond en er komt een ochtend: tweede dag. • 9 Dan zegt God: dat de wateren onder de hemel te hoop lopen naar één oord, en zichtbaar worde het droge!- en zo komt het tot stand. 10 God roept tot het droge ‘aarde’ en tot de ophoping van de wateren heeft hij geroepen ‘zeeën’; God ziet het aan: ja, het is goed! 11 Dan zegt God: laat de aarde groen doen groeien, een gewas dat zaad zaait, een vruchtdragend geboomte dat vruchten maakt naar zijn soort met daarin zijn zaad over de aarde!- en zo komt het tot stand.” (Ge 1:8-11 NB)

“Want zelf heeft hij haar op zéeën gegróndvest, —haar veránkerd óp rivíeren.” (Ps 24:2 NB)

Door het Woord bestaan

Dat Die Stem alles tot ontstaan bracht, zal iedereen moeten komen te weten, net als dat iedereen zal moeten komen te erkennen dat Die Stem van Die Ene dan ook de rechtmatige eigenaar is van dat ontwerp. De Stem kwam van Die Ene Die alles gemaakt en voorzien heeft. Hij is de Spreker, Grondvester en Voorziener. Allen zullen moeten weten dat door Hem alles bestaat en dat niets zonder Hem kan bestaan. Want het is door het Woord van de Ene dat alles bestaat.

“Van wie de zee is, híj heeft hem gemáakt, —en ook het dróge dat zijn hánden forméerden.” (Ps 95:5 NB)

“6 met de oervloed hebt ge als met een kléed hem bedékt, —wáteren stonden bóven de bérgen; 7 zij vluchtten wég voor uw dréigen, —voor de stem van uw donder vlóden zíj verwárd; 8 bergen verrezen, klóven daalden néer, —naar het oord dat gíj voor hén had gegróndvest; 9 een grens hebt gij gesteld, díe steken ze niet óver, —ze keren niet weer om de áarde té bedékken!” (Ps 104:6-9 NB)

“mij wilt ge niet vrezen?, is de tijding van de ENE, of voor mijn aanschijn niet beven?, ik die het zand gemaakt heb tot grens voor de zee, vastgesteld voor eeuwig, dat hij die niet overschrijdt; ze klotsen maar kunnen hem niet aan, ze bruisen, zijn golven, maar overschrijden hem niet;” (Jer 5:22 NB)

“Want willens-en-wetens ontgaat het hun dat de hemelen er reeds lang waren en de aarde uit water en door water bestaat, door het woord van God,” (2Pe 3:5 NB)

Het Zijn Die laat Zijn

De Stem Die van Zich liet horen liet de dingen die Hij geschapen had horen dat Hij Het Wezen is dat laat Zijn. Hij is de "Ik ben die Ben" en daar mee Het Zijn laat wezen, of het wezen laat zijn en er altijd zal zijn.

De Stem die sprak en tot ontstaan liet komen behoort tot een onzichtbaar Wezen Dat herkent en erkent wenst te worden en hiervoor Zijn Woord aan de wereld ter beschikking heeft gegeven.

Meerdere Woorden gesproken en opgetekend

Vanuit het duister klonk Gods Stem van in het begin van het samenstel van de dingen, maar regelmatig bleef Die Stem weerklinken, zelfs als kwam Zij van het vuur. Zijn Woorden waren en zijn bekwaam te laten bestaan maar ook te laten verdwijnen. Zijn Woorden bevatten leven voor al diegenen die die woorden ook willen horen en tot zich nemen.

“Dan zegt God tot Mozes: ik zal er zijn*, zoals ik er ben! Hij zegt: zó zul je tot de zonen Israëls zeggen: IK-ZAL-ER-ZIJN heeft mij tot u gezonden!” (Ex 3:14 NB)

“ik heb mij laten zien aan Abraham, aan Isaak en aan Jakob als God-de-Machtige; mijn naam ‘ENE’ heb ik aan hen niet bekendgemaakt;” (Ex 6:3 NB)

“En hij zegt: je zult niet bij machte zijn om mijn gelaat te zien; want nooit ziet de roodbloedige mens mij aan en overleeft het!” (Ex 33:20 NB)

“nemen zal ik u mij tot gemeente, wezen zal ik, u tot God; weten zult ge dat ik de ENE uw God ben die u heeft uitgeleid onder Egyptes lasten vandaan;” (Ex 6:7 NB)

“Want de Schrift zegt tot Farao: ‘daartoe heb ik jou opgewekt, opdat ik in jou mijn kracht zal tonen en opdat mijn naam verkondigd zal worden op heel de aarde!’.” (Ro 9:17 NB)

“1 God spreekt al déze woorden en zegt: •• 2 ik ben de ENE, God-over-jou, die jou heb uitgeleid uit het land van Egypte, uit het diensthuis.” (Ex 20:1-2 NB)

“heeft ooit een gemeenschap de stem van God horen spreken vanuit het vuur zoals jíj hebt gehoord, en bleef hij in leven?” (De 4:33 NB)

“Vanuit de hemelen heeft hij zijn stem doen horen om je terecht te wijzen,- op de aarde heeft hij je zijn grote vuur doen zien en zijn woorden heb je gehoord vanuit het vuur.” (De 4:36 NB)

“Als aanschijn met aanschijn heeft de ENE met ons gesproken op de berg vanuit het vuur;” (De 5:4 NB)

Mensen ontvingen Dat Woord van God en schreven het op, op de perkamenten rollen, zodat zij die na hen zouden komen, er ook weet van zouden krijgen en konden horen hoe De Almachtige Ene Waarachtige God Zijn Volk begeleide. Niets van wat die mensen optekenden kwam van hun eigen zin om het neer te schrijven maar werd door de Allermachtigste El'Elyon gedicteerd. Zo zouden mensen kunnen zien hoe God dingen te kennen heeft gegeven die nog moesten gebeuren en uitgekomen zijn, maar ook dingen voorspelde die nog gaan gebeuren.

“20 en weet dit allereerst dat alle profetie in de Schrift niet van een eigen uitleg afhangt. 21 Want nooit is profetie door de wil van een mens tot ons gericht, nee, door heilige geestesadem gedragen hebben mensen gesproken namens God.” (2Pe 1:20-21 NB)

“1 En dit zijn de laatste woorden van David: tijding van David, zoon van Jesse, tijding van de kerel die hoog is opgericht, de gezalfde van de God van Jakob, de lieflijke van Israëls muziek. 2 De geest van de ENE is door mij gaan spreken,- taal van hem is op mijn tong.” (2Sa 23:1-2 NB)

“mannen broeders!, wat de heilige Geest door de mond van David heeft voorzegd over Judas, die geworden is tot gids van hen die Jezus gevangennamen, moést in vervulling gaan!(-)” (Hnd 1:16 NB)

“Niet tot overeenstemming gekomen met elkaar, zijn ze uiteengegaan nadat Paulus dit éne woord gezegd had: hoe treffend heeft de heilige Geest door de profeet Jesaja tot uw vaderen gesproken,” (Hnd 28:25 NB)

“die te gast moet zijn in de hemel tot aan de tijden van het herstel van alle dingen waarvan God heeft gesproken door de mond van zijn heilige profeten sinds eeuwig;” (Hnd 3:21 NB)

Opgetekend voor het goed van de mens

De Woorden van God zijn in die mate opgetekend dat mensen er van zouden leren. Naast de profetieën die het Woord naar voor brengt, laat het ook zien wat er met de mens is gebeurd, zodat anderen daar uit of daarvan zouden kunnen leren. Uit die opgetekende Woorden zal de mens ook kunnen zien Wie alles toebehoort en Wie alles kan doen en uiteindelijk voor het zeggen zal hebben. Door in contact te komen met die Woorden zal de mens tot inzicht kunnen komen en De Enige Ware God komen te zien en naar Die Goddelijke Waarheid kunnen gaan leven.

“16 Alle schriftwoord is van God doorademd en nuttig tot onderrichting, tot weerlegging, tot verbetering, tot de opvoeding in gerechtigheid, 17 opdat de mens van God volkomen zal zijn, voor alle goed werk volledig toegerust.” (2Ti 3:16-17 NB)

“En daarom brengen ook wij God niet aflatend dank, omdat gij, toen u het woord van God van ons hoorde het niet hebt ontvangen als een woord van mensen maar als, wat het waarlijk is, een woord van God, dat ook werkt in u die gelooft.” (1Th 2:13 NB)

“Laat ze aantreden en ons melden al wat zal gaan gebeuren,- de eerste dingen, hoe die waren, meldt dat, dat wij ons hart erop richten en weten wat er in het laatst van zal worden, of de komende dingen, doe ons die horen!” (Jes 41:22 NB)

“De eerste dingen, zie zij zijn gekomen,- nieuwe dingen heb ik te melden, eer ze ontkiemen doe ik ze u horen! •” (Jes 42:9 NB)

“meldt en brengt te berde, ja laten zij beraadslagen tezamen: wie heeft dit van oudsher doen horen, dit sindsdien gemeld?- ben ik dat niet, de ENE?- er is geen andere God buiten mij om, een Godheid die rechtvaardig is en bevrijdt, geen is er buiten mij om;” (Jes 45:21 NB)

“9 Gedenkt de eerste dingen van eeuwigheid af,- want ík ben uw Godheid en anders geen, God, en er is niemand zoals ik, 10 die sinds den beginne het einde al meldt, sinds de oertijd al wat nog niet is gedaan,- die zegt: mijn raadsbesluit houdt stand, al wat mij behaagt zal ik doen!(-)” (Jes 46:9-10 NB)

“en nú heb ik het u gezegd, voordat het geschiedt, opdat ge, wanneer het geschiedt, vertrouwen hebt;” (Joh 14:29 NB)

Woord als vorm van Bekendmaking

In het Oude Testament is het woord het hoogste middel waarmee God de Schepper zowel Zichzelf als Zijn Wil aan Zijn schepselen bekend maakt. Dit betekent dat Bijbelse religie in de eerste plaats de religie is van het oor in plaats van het oog.

Traditie van overlevering

Volgens de traditie werd het Woord van God mondeling van generatie tot generatie overgeleverd. Ook tot op vandaag worden de teksten van de Boekrollen nog altijd hardop gelezen voor de congregatie, zodat jong en oud het moge horen en de teksten zullen leren onthouden tot in de oudere jaren.

Als Woord vol waarheid betrouwbaar

Het betekent echter niet dat Bijbelse religie intrinsiek verbaal of abstract is. Het goddelijke woord, in onderscheid van vele menselijke woorden, is uitgebreid met dat wat het zegt of vertegenwoordigt. Zijn belangrijkste attribuut is dan waarheid.

“nu dan, Heer-over-mij, ENE, gij zijt het die God is, en uw woorden zullen waarachtigheid zijn; gij hebt tot uw dienaar dit goede gesproken!(-)” (2Sa 7:28 NB)

Waarheid in deze zin is niet abstract. Het draagt met het de betekenis van trouw, betrouwbaarheid. Men zal moeten komen te beseffen dat alles wat God zegt waar is, dit in tegenstelling tot wat mensen zeggen. Als de verwijzing toekomst is, dan zal het zeker gebeuren. Dit houdt op zijn beurt de kracht of kracht van het woord in. Het bereikt wat het betekent.

Lege en bedrieglijke woorden

Men mag niet vergeten dat het Oude Testament ook spreekt van bedrieglijke of lege woorden. Doorheen de eeuwen hebben mensen al triljarden woorden laten vloeien. Vele van die door mensen aangebrachte woorden liet regelmatig ook letterlijk bloed vloeien. Meer dan eens getuigden de mensenwoorden van onvoldoende kennis of inzicht alsook van voorbijgaande aard. Daartegenover staat het Woord van God dat van blijvende waarde is en door zijn volmaaktheid ook vast staat voor eeuwig.

Getrouw Woord

Het woord van mensen kan nooit zo krachtig zijn als het Woord van God. Door het woord grijpt de God actief in de zaken van mensen tussen. Het woord is historisch, niet alleen in de zin dat het geschiedenis registreert, maar in de dynamische zin dat het geschiedenis maakt. Dit wordt alreeds geopenbaard in het feit dat de verwezenlijking door het woord van God is (Ps 33:4ff.; Isa 40:26; de "God zei" van Gen 1).

“heft uw ogen omhoog en ziet: wie heeft dit alles geschapen?- hij die hun heirschaar voltallig laat uitrukken,- hen allen oproept bij name; uit zoveel krachten en een zo sterke macht wordt niemand gemist! ••” (Jes 40:26 NB)

“4 Want rechtuit is het spréken van de ÉNE, —al wat hij máakt getúigt van tróuw. 5 Hij mint geréchtigheid en récht, —van de vriendschap van de ÉNE is de áarde vól. 6 Door het woord van de ENE zijn de hémelen gemáakt, —door zijn mond, zijn géestesadem, héel hun héirschaar! 7 Stuwend als een wal de wáteren der zée, —óervloeden bergend ín zijn schúren.” (Ps 33:4-7 NB)

“9 Want hij zéi, en het wérd, —hij gebóod en het kwám tot stánd. 10 De ENE, hij brak het plán van de vólken, —verijdelde wat mánschappén beráamden. 11 Maar het plan van de ÉNE staat voor éeuwig, —de raadslagen van zijn hart van geslácht tót geslácht.” (Ps 33:9-11 NB)

“(12:7) Woorden van de ENE zijn woorden glaszuiver, zilver gesmolten in een sméltkroes in de áarde, —gelóuterd zévenmáal.” (Ps 12:6 NB)

“(18:31) Hij, God, volmaakt is zijn weg, wat de ÉNE zegt is gelóuterd, —een schild is hij voor al wie tóevlucht zoekén bij hém.” (Ps 18:30 NB)

“(19:9) De orders van de ENE zijn rechtuit, een vréugde voor het hárt; —het gebod van de ENE is puur, een hélder lícht voor de ógen.” (Ps 19:8 NB)

“machtig zijn zijn handen in tróuw en récht, —nooit onbetróuwbaar is ál wat hij ínstelt;” (Ps 111:7 NB)

“Eerlijk, uw ordeningen heb ik áltijd begéerd, —laat in uw geréchtighéid mij léven!” (Ps 119:40 NB)

“Die voor stérren hun aantal úittelt, —voor hen állen úitroept hun námen.” (Ps 147:4 NB)

“Al wat God zegt is gelouterd,- een schild is hij voor wie schuilen bij hem.” (Spr 30:5 NB)

“Deze Godheid, volmaakt is zijn weg; wat de ENE zegt is gezuiverd, een schild is hij voor al wie schuilen bij hem.” (2Sa 22:31 NB)

“Al wat God zegt is gelouterd,- een schild is hij voor wie schuilen bij hem.” (Spr 30:5 NB)

Het woord in de vroege profeten

Aangezien Gods openbaring in de eerste plaats via het woord tot ons komt, ontwikkelt zich in Israël het unieke ambt van de profeet, de goddelijke afgezant en woordvoerder. De profeet is de man tot wie het woord van de Allerhoogste Heer (Jehovah) wordt gebracht en die dan dit woord aan het volk verklaart. Soms zijn er pogingen gedaan om in de vroege profetie een sterker extatisch en­ meer visionair element te vinden. Dat het een visionaire kant heeft is onbetwistbaar, want voor tot aan de grote profeten Jesaja, Jeremia en Ezechiël komt het woord vaak in visioenen.

Er is ook een plastische kant aan profetie, voor tekenen en beelden begeleiden vaak het gesproken woord als een garantie dat het woord zelf zal worden "gezien" in zijn vervulling. Aan de andere kant is het zeer belangrijk dat vanaf een zeer vroege periode het mondelinge aspect overheersend is.

Door schrift opgetekend in boekrollen

Voor het schrift ingang kreeg als algemeen goed voor elke mens, werd het gesproken woord gebruikt als middel om zaken over te brengen. Door vaak en op boeiende wijze dingen te vertellen konden zaken verder door gegeven worden aan nakomelingen en zo weer verder tot hun nakomelingen. Kennis stoelde dan grotendeels op dat doorgegeven woord.

Het hart van de­ profetie is dat God spreekt tot de profeet en door de profeet. De patriarchen werden al door God toegesproken. Zo is voor de volger van Jehovah God, Abraham een van de belangrijkste doorgevers van Dát Woord. Hij kan als aartsvader van onze gemeenschap door gaan en als Woordvoerder van God, zodat wij door dat Woord gevoed en gevormd zouden worden.

“Het geschiedt na al wat verwoord is dat God Abraham heeft beproefd; hij zegt tot hem: Abraham!- en die zegt: hier ben ik!” (Ge 22:1 NB)

“Dan zegt God in gezichten des nachts tot Israël,- hij zegt: Jakob! Jakob!, en die zegt: hier ben ik!” (Ge 46:2 NB)

Verder is Mozes het prototype van alle opvolgende profeten (zie Exod 3:4, et al.).

“ Dan ziet de ENE dat hij van zijn weg is afgeweken om het te zien; God roept tot hem uit het midden van de Sinaïdoorn en zegt: Mozes!, Mozes!, en die zegt: hier ben ik!” (Ex 3:4 NB)

Opgeroepen door Dé Stem

Ook Samuel wordt geroepen door Dé Stem in een tijd dat God eigenlijk weinig van Hem liet horen. Wanneer hij zijn bereidheid uitdrukt om te horen, wordt een bericht aan hem gegeven dat hij dan aan de mensen moet doorgeven.

“De jongen Samuël is tempeldienaar van de ENE voor het aanschijn van Eli; en het woord van de ENE is schaars geworden in die dagen,- geen visioen is doorgebroken. ••” (1Sa 3:1 NB)

“4 Dan roept de ENE Samuël toe, en die zegt: hier ben ik! 5 Hij rent naar Eli toe en zegt: hier ben ik, want je hebt om mij geroepen! Hij zegt: ik heb niet geroepen, keer terug en ga liggen! En hij gaat heen en legt zich neer. •• 6 De ENE houdt aan en roept Samuël nogmaals; Samuël staat op, gaat naar Eli toe en zegt: hier ben ik, want je hebt om mij geroepen! En hij zegt: ik heb niet geroepen, mijn zoon, keer terug en ga liggen! 7 Samuël kent de ENE nog niet,- er heeft zich nog geen woord van de ENE aan hem onthuld. 8 De ENE houdt aan en roept Samuël voor de derde keer; hij staat op, gaat naar Eli toe en zegt: hier ben ik, want je hebt om mij geroepen! Dan begrijpt Eli dat het de ENE is die tot de jongen roept. 9 Eli zegt tot Samuël: ga heen en leg je neer; en zal het geschieden dat hij tot je roept, zeg dan: spreek, ENE, want uw dienaar hoort! Dan gaat Samuël heen en legt zich neer op zijn vaste plaats. 10 De ENE komt, posteert zich en roept als keer op keer ‘Samuël, Samuël!, ’en Samuël zegt: spreek, want uw dienaar hoort! • 11 ¶ Dan zegt de ENE tot Samuël: ziehier, ik ga bij Israël het woord doen,- en van al wie het hoort zullen zijn twee oren tuiten!(-) 12 op die dag zal ik aan Eli gestand doen al wat ik tot zijn huis heb gesproken: begin en voleinding; 13 gemeld heb ik hem dat ik zijn huis zal berechten tot in eeuwigheid,- om het onrecht waarvan hij heeft geweten, want zijn zonen hebben vervloeking over zich gebracht en hij heeft hen niet berispt; 14 daarom heb ik aan Eli’s huis gezworen: als tot in der eeuwigheid óóit het onrecht van Eli’s huis door slachtoffer of broodgift zal worden verzoend! 15 Samuël ligt neer tot de morgen en opent dan de deuren van het huis van de ENE; Samuël is bevreesd om het geziene te melden aan Eli.” (1Sa 3:4-15 NB)

“19 Samuël groeit op; de ENE is met hem geweest en heeft van al zijn woorden geen ter aarde laten vallen. 20 Tot erkenning komt heel Israël van Dan tot Beëer Sjeva: dat het Samuël toevertrouwd is profeet te zijn voor de ENE.” (1Sa 3:19-20 NB)

Ongehoorzaamheid aan de Stem of het Woord

De Schrift onthuld ook de ongehoorzaamheid van mensen als Saul die God tot koning had gemaakt. De Elohim laat zien wat er gebeurt als men Zijn bevel aan de kant schuift en geeft te kennen hoe eigenwijsheid verkeerd is en in Zijn ogen zlefs net zo erg is als het aanbidden van afgoden.

“22 Dan zegt Samuël: heeft de ENE evenveel behagen in opgangsgaven en slachtoffers als in het horen naar de stem van de ENE?- zie, horen is beter dan een offerande, opmerken beter dan het vet van rammen; 23 want de zonde van waarzeggerij is rebellie en het euvel van terafiem is tegenstreven; omdat je het spreken van de ENE hebt verworpen verwerpt hij jou als koning! ••” (1Sa 15:22-23 NB)

Via zijn gekozen mannen laat God Zijn Woord tot de betrokkene komen. Het woord van oordeel over Saul wordt door Jehovah eerst aan Samuel gegeven en vervolgens door hem aan de koning geleverd. Saul, op zijn beurt, wordt afgewezen ­omdat hij het woord van God heeft verworpen. De traditie van Samuel is prachtig onderhouden door­ Nathan, Elia, en Micaiah. Gedurende deze periode komt het woord van Jehovah tot de profeten, wordt door hen verklaard, en dan, komt het als het woord van waarheid en macht, onfeilbaar tot vervulling in vergeving, verlossing of oordeel. Het verschil tussen de ware profeet en de valse profeet is dat de laatste geen echt woord van God heeft, zodat hij alleen menselijke woorden kan spreken die onvermijdelijk door gebeurtenissen zullen worden ontdekt. Het ware woord van de Enige Allerhoogste komt tot stand.

“zó heeft gezegd de ENE: zie, ik doe kwaad komen over deze plaats en over zijn ingezetenen, en wel alle woorden van de schriftrol die de koning van Juda heeft gelezen,(-)” (2Kon 22:16 NB)

“en tot Juda’s koning die u heeft uitgezonden om de ENE te raadplegen, zó zult ge zeggen tot hem: zó heeft gezegd de ENE, God over Israël, over de woorden die je hebt gehoord:” (2Kon 22:18 NB)

Geijkte formules bij het Woord in profetie

Wat kan worden gezien in eerdere profetieën vindt klassieke verklaring en illustratie in de grote geschriften van profeten als Amos, Hosea en verder. In sommige gevallen gebruiken deze profeten de formule:

"God sprak"

of

"Het Woord van Jehovah kwam"

wat in vele Bijbelvertalingen ook genoteerd staat als

"Het woord van de Heer kwam . . . ,"

om hun woorden te in­troduceren (bijvoorbeeld Hosea 1:1).

“Het spreken van de ENE dat is geschied aan Hosea, zoon van Beëri, in de dagen van Juda’s koningen Oezia, Jotam, Achaz en Jechizkia,- en in de dagen van Israëls koning Jerobeam, zoon van Joasj.” (Hos 1:1 NB)

God sprekend via profeten

Deze formule belichaamt het profetische begrip.­ Wat de profeten zeggen of schrijven komt niet van uit hun eigen gedachte of uit hun eigen mond. Zij maken duidelijk dat het God is die spreekt tot hen. De schrijvers geven aan dat Jehovah God tot hen heeft gesproken en door hen zegt. De profeet wordt tot zijn werk geroepen (Isa 6; Jer 1; Ezek 1). Het woord van de Elohim wordt op hem gelegd, zodat het voor sommigen zelfs een last kan worden genoemd. Het wordt op de profeet zijn lippen gelegd, zodat hij het moet verklaren. Hij heeft het ingeslikt als een boek, zodat het deel uitmaakt van zijn innerlijke wezen. Ook al brengt het hem spot en lijden, zodat hij verlangt om stil te zijn, het is als een vuur in zijn botten en hij moet spreken.

“7 Gij hebt mij meegelokt, ENE, en ik liet mij lokken, gegrepen hebt gij mij en gij hebt overmocht!- ik ben iemand geworden om over te lachen heel de dag, alles drijft met mij de spot. 8 Ja, telkens als ik wil spreken schreeuw ik het uit, ‘geweld!’ roep ik dan, en ‘terreur!’, -ja, het spreken van de ENE is mij geworden tot smaad en schimp, heel de dag. 9 Zeg ik dan: ik zal niet aan hem denken en niet meer spreken in zijn naam,- hij is in mijn hart geworden als een brandend vuur, opgesloten in mijn beenderen; ik heb mij doodmoe gemaakt om het in te houden en ik kan het niet! 10 Ja, ik heb de praat van velen gehoord: verschrikking van rondom?- meldt dat, dan kunnen wij het melden! Elke sterveling in vrede met mij,- ze wachten op een uitglijder van mij: misschien laat hij zich verlokken en kunnen wij hem aan,- en onze gram bij hem halen! 11 Maar de ENE is met mij als een held, een tiran, daarom zullen mijn achtervolgers struikelen en tot niets in staat zijn: ze zullen zich diep ervoor schamen dat ze er niets van begrepen hebben,- een eeuwigdurende schande die niet zal worden vergeten.” (Jer 20:7-11 NB)

Verkondiging aan hen die willen luisteren of niet

De profeet die Gods Woorden verkondigt weet dat of mensen nu luisteren of niet, het woord moet worden verkondigd, en wanneer het onfeilbaar geschiedt, zullen zij weten dat een profeet onder hen is geweest.

“1 Hij zegt tot mij: mensenzoon, sta op je voeten, dan zal ik met je spreken! 2 Er komt geestesadem in mij zodra hij tot mij heeft gesproken en mij op mijn voeten heeft doen staan; ik hoor hem die tot mij spreekt. • 3 Hij zegt tot mij: mensenzoon, ik zend jou tot de zonen Israëls, tot de volksstammen van de afvalligen; die van mij afvallig zijn geworden; zij en hun vaderen hebben zich tegen mij misgaan tot op deze huidige dag; 4 de zonen zijn hard van gelaat en verstokt van hart, en tot hen zend ik jou; zeggen zul je tot hen: zo heeft gezegd mijn Heer, de ENE !(-) 5 en zij, of ze nu horen of dat nalaten, want een weerspannig huisgezin zijn zij: zij zullen weten dat er een profeet in hun midden is geweest!- • 6 en jij, mensenzoon, vrees niet voor hen en wees voor hun woorden niet bevreesd; al omringen jou netels en doornen en zit je neer tussen de schorpioenen,- voor hun woorden hoef je niet te vrezen en raak van hun aanschijn niet ontzet, want een weerspannig huis zijn zij; 7 mijn woorden zul je tot hen spreken, of ze nu horen of dat nalaten; want een weerspannig huis zijn zij!- • 8 maar jij, mensenzoon, hoor wat ik uitspreek tot jou, wees niet zo weerspannig als dat weerspannig huisgezin; sper je mond open en eet dat wat ik je geef! 9 Ik zie toe, en ziedaar een hand, uitgestrekt naar mij; en zie, daarin de rol van een boekrol. 10 Hij spreidt haar voor mijn aanschijn uit, en zij is van voren en van achteren beschreven; geschreven staat op haar: klaagliederen, gezucht en wee-geroep. •” (Eze 2:1-10 NB)

Niet eigen woord van een mens maar onvergankelijk Woord van de Onvergelijkbare Allerhoogste Schepper en Heerser van de Tijd

Het is niet het eigen woord van de profeet. Het heeft onweerstaanbare kracht. Zoals het woord van de God dat het einde vanaf het begin ziet, is wat het zegt waar en wat het verkondigt, zal worden gedaan.

De profeet produceert het woord niet van binnenuit. Het is niet alleen een kwestie van religieuze inzichten; het woord is van God. Wat de profeet zegt is waar omdat het is wat God zegt. Het heeft kracht omdat het het woord van de Schepper van de wereld is en van de Heerser van de geschiedenis. Het kan de vorm aannemen van voorspellen, de voorrekening van verlossing of oordeel, omdat God de Heer van de tijd is (zie Isa 40 e.v.).

“onthuld wordt dan de glorie van de ENE,- alle vlees tezamen, zij zullen zien dat de mond van de ENE heeft gesproken! ••” (Jes 40:5 NB)

“verdorren zal gras, verwelken een bloem,- maar het woord van onze God houdt stand in eeuwigheid! ••” (Jes 40:8 NB)

“als een herder weidt hij zijn kudde, met zijn arm vergadert hij lammeren, in zijn boezem draagt hij hen,- zogenden geleidt hij. ••” (Jes 40:11 NB)

“22 Hij die zetelt boven de boog van de aarde en wie op haar zitten zijn als sprinkhanen- die hemelen plooit als een doek en ze spreidt als een tent om in te zitten, 23 die notabelen prijsgeeft als niets, rechters op aarde ‘woest-en-ledig’ heeft gemaakt:” (Jes 40:22-23 NB)

“Met wie wilt ge mij vergelijken, wie moet ik evenaren?- zegt de Heilige;” (Jes 40:25 NB)

“Weet je het niet of heb je het niet gehoord?- een God van eeuwigheid is de ENE, schepper van de einden der aarde, hij wordt moede noch mat,- niet te doorgronden is zijn inzicht;” (Jes 40:28 NB)

“ Lánger, ENE, dan láng, —staat uw wóord op zijn póst in de hémelen.” (Ps 119:89 NB)

“die sinds den beginne het einde al meldt, sinds de oertijd al wat nog niet is gedaan,- die zegt: mijn raadsbesluit houdt stand, al wat mij behaagt zal ik doen!(-)” (Jes 46:10 NB)

“want zeker is het, zeg ik u, totdat de hemel voorbijgaat en de aarde, zal er niet één jota of één haaltje uit de Wet voorbijgaan, totdat alles zal zijn geschied;” (Mt 5:18 NB)

“maar het woord des Heren blijft tot in de eeuwigheid!’. Dit is het woord dat aan u verkondigd is.” (1Pe 1:25 NB)

Het confronteert de mens met een zekere belofte, een plechtige waarschuwing, of een onvoorwaardelijk bevel, want het is het Woord van de God van genade en rechtschapenheid van wie alle zegen komt en aan wie rekenschap moet worden gegeven.

Woord, Profetie en de wet

Soms wordt er een contrast getrokken tussen profetie en de wet.

“Toen zeiden ze: gaat mee, laten we tegen Jeremia bedenksels bedenken, want nooit verdwijnt onderricht uit een priester, goede raad uit een wijze en spreken uit een profeet!- gaat mee, laten we hem verslaan op de tong en geen acht slaan op welk ook van zijn woorden!” (Jer 18:18 NB)

In het licht van de Bijbelse leer, echter, is dit meer fantasievol dan echt. De profeten verklaren de Wil en het Woord van God tot hun eigen tijdperk, maar ze doen dit in de context en op basis van de Wil en het Woord van God voor Zijn Volk in elk tijdperk, dat wil zeggen, de openbaring van de Wet.

Als het woord van profetie zowel tot profeet en mensen met alle kracht, zekerheid, en eis van God Zelf komt, is dit niet minder waar voor de Wet. Mozes was tenslotte de eerste en grootste van de profeten. De Wet, die door God aan Mozes en door Mozes aan het volk wordt bijgebracht, is ook het Woord van God.

Tien Uitspraken of Geboden

Dit feit kan worden gezien in de beschrijving van de Tien Woorden of Uitspraken of Tien Geboden als de woorden van het verbond.

“Hij is daar met de ENE veertigmaal een dag en veertigmaal een nacht,- brood heeft hij niet gegeten en water niet gedronken; hij schrijft op de platen de woorden van het verbond, de Tien Woorden.” (Ex 34:28 NB)

Zij zijn de tien uitspraken (decalogue) die in het hart van het goddelijke verbond met Israël liggen. Hetzelfde geldt voor de woorden die Mozes tot het volk richtte en vervolgens in een boek schreef.

“3 Mozes komt aan en vertelt de gemeente alle woorden van de ENE en alle rechtsregels; heel de gemeente antwoordt eenstemmig,- ze zeggen: al de woorden, die de ENE heeft gesproken zullen we doen! 4 Dan schrijft Mozes ze op, alle woorden van de ENE; in de ochtend recht hij zijn schouders en bouwt een altaar onderaan de berg, en twaalf keer een standsteen voor de twaalf stammen van Israël.” (Ex 24:3-4 NB)

“7 Hij neemt de boekrol van het verbond en leest die voor de oren van de gemeente; zij zeggen: al wat de ENE heeft gesproken zullen we doen en willen we horen! 8 Mozes neemt het bloed en spat het over de gemeente; hij zegt: ziehier het bloed van het verbond dat de ENE met u heeft gesmeed bij al deze woorden!” (Ex 24:7-8 NB)

Dit waren de woorden van de El'Elyon welk het volk beloofde te gehoorzamen. Deuteron­omium brengt dit aspect van de wet nog duidelijker naar voren. Het belichaamt de woorden van Mozes, die hij van God ontving en vervolgens aan het volk verklaarde.

“Dit zijn de toespraken die Mozes tot Israëls geheel heeft gesproken op de overzij van de Jordaan,- in de woestijn op de steppe tegenover Soef tussen Paran, Tofel, Laban, Chatserot en Di Zahav.” (De 1:1 NB)

Een profetisch Woord dat in ons hart te vinden is

Het is hier dat Mozes zichzelf een profeet noemt.

“Een profeet uit je kring, uit je broeders, zoals ik, zal de ENE, je God, voor jou doen opstaan; naar hem zult ge horen!(-)” (De 18:15 NB)

Het woord of gebod dat hij verkondigt, is een profetisch woord. Het is niet ver weg. Het is te zoeken in ieders hart.

“1 Geschieden zal het, wanneer over je komen al deze dingen, de zegen en de verwensing die ik aan je aanschijn heb gegeven,- en jij ze hebt laten terugkeren in je hart, daar bij alle volkeren waarheen de ENE, je God, je heeft verstoten, 2 en jij bent teruggekeerd tot de ENE, je God, en bent gaan horen naar zijn stem, in al wat ik je heden gebied,- jij en je zonen, met heel je hart en met heel je ziel:” (De 30:1-2 NB)

“Besnijden zal de ENE, je God, jouw hart en het hart van je zaad,- zodat je zult liefhebben de ENE, je God, met heel je hart en met heel je ziel, omwille van je leven!” (De 30:6 NB)

“8 en jíj zult omkeren en gehoor geven aan de stem van de ENE; doen zul je al zijn geboden die ik je heden gebied. 9 Overladen zal hij je, de ENE, je God, in elke daad van je hand, in de vrucht van je schoot, in de vrucht van je vee en in de vrucht van je bloedrode grond, ten goede,- omdat de ENE zal terugkeren naar plezier over jou, ten goede, zoals hij plezier heeft gehad in je vaderen. 10 Omdat je gehoorzaamt aan de stem van de ENE, je God, door zijn geboden en zijn inzettingen te bewaken, al wat geschreven staat in de boekrol van deze Wet; omdat je terugkeert tot de ENE, je God, met heel je hart en met heel je ziel! •• 11 Want dit gebod dat ik je heden gebied: het is niet te wonderlijk voor je en niet te ver weg is het; 12 niet in de hemelen is het,- om te zeggen ‘wie zal voor ons opklimmen ten hemel, het voor ons halen en het ons doen horen, zodat wij het kunnen doen?’; 13 niet aan de overzijde van de zee is het,- om te zeggen ‘wie zal voor ons oversteken naar de overzij van de zee, het voor ons halen en het ons doen horen, zodat wij het kunnen doen?’; 14 nee, zeer dicht bij je is het woord: in je mond en in je hart, zodat je het kunt doen! •• 15 Zie, gegeven heb ik heden aan je aanschijn het leven en het goede,- de dood en het kwade, 16 nu ik je gebied vandaag om lief te hebben de ENE, je God, door te wandelen in zijn wegen, en te bewaken zijn geboden, zijn inzettingen en zijn rechtsregels; leven zul je dan en talrijk worden, zegenen zal jou de ENE, je God, in het land waar jij komt om het te beërven.” (De 30:8-16 NB)

Alle heil verborgen in het Woord

In het Woord van God ligt alle heil verborgen. En God heeft het zo gemaakt dat men er niet ver moet naar zoeken. Al Zijn Woorden zijn zo verzameld in dat grote Verzamel Boek der boeken, dat wij de Bijbel noemen.

“Zoeken zult ge van daar uit de ENE, je God, en vinden,- wanneer je naar hem vorst met heel je hart en met heel je ziel.” (De 4:29 NB)

“Bewaken zul je zijn inzettingen en zijn geboden die ik je op deze dag gebied,- zodat het je goed gaat, jou en je zonen ná jou; en opdat je je dagen zult verlengen op de bloedrode grond welke de ENE, je God, je nu geeft voor alle dagen! •” (De 4:40 NB)

Al die verzamelde boekrollen die tezamen van onschatbare waarde zijn, brengen als de Bestseller aller tijden, een baken en zuiverend water en enige volwaardige bron van kennis en openbaring van God. Met andere woorden, het is een waar profetisch woord dat is verklaard en ontvangen. De wet, die werkelijk wordt begrepen, is niet slechts een code van externe verordeningen voor uitgaande goedkeuring en prestaties. Het is het gepredikte woord van de goddelijke belofte en het bevel dat kan worden uitgevoerd, omdat het zijn eigen vraag en belofte met zich meedraagt. Als technisch de wet tot de priester en het woord aan de helderziende behoort, is dit geen definitieve antithese. Jeremia zelf was zowel priester als profeet. Ook de wet is woord, net zoals het woord ook wet kan zijn.

Het Psalter voegt weinig nieuws toe aan ons begrip van het woord, maar het brengt bepaalde dingen in beeld en het bevat ook een prachtige karakterisatie van het woord. De relatie met de schepping (Ps 33) en de wet (Ps 119) worden daarin speciaal benadrukt.

In Psalm 119 wordt "woord" significant gebruikt als alternatief van "wet", "geboden," "statuten," enz. De psalm wordt drastisch verkeerd begrepen, echter, als dit wordt genomen om een legalisatie van het woord in te houden. Het omgekeerde is waar. Net als Deuteronomium brengt deze psalm de ultieme profetische kwaliteit van de wet naar boven. Daarbij geeft het misschien wel de beste enkele beschrijving van het woord in het geheel van de Bijbel - een beschrijving die niet alleen kan worden­ gepredikt aan de wet, maar aan de gehele Schrift met gelijke geschiktheid en waarheid. Het woord staat in de hemel (v. 89). Het is een licht op het pad (v. 105). Het geeft leven (v. 25, enz). Het geeft ook begrip (v. 169). De som is waarheid (v. 160). Het kan worden vertrouwd (v. 42). Hoop kan er ook in worden verkregen en maakt het de moeite waard om er op te wachten (v. 74). Het vereist gehoorzaamheid (v. 57). Het is verborgen in het hart (v. 11). Het is zoet naar de smaak van de rechtvaardigen (v. 103). Het brengt zo veel vreugde als het vinden van grote buit (v. 162). De tong van de rechtvaardigen zal erover spreken (v. 172).

In het laatste redmiddel is het het object, niet alleen van geloof en hoop, maar ook van liefde, want het is omdat Gods wet Gods woord is dat de psalmist, precies tegen elkaar, uit het legalisme kan breken en zeggen:

"Oh hoe ik van uw wet houd!" (v. 97).

Zie verder ook onder: De Wet of Thora

De secties van het Oude Testament zijn: -

• De wet van Mozes: De eerste vijf boeken van de Bijbel, soms de Pentateuch genoemd en soms de Torah genoemd. Deze boeken beschrijven de allereerste geschiedenis van Israël vanaf de schepping tot het binnengaan van het land Kanaän. Ze bevatten ook de wet volgens welke Israël millennia lang zou leven.

• De historische boeken: deze beginnen met de intocht in het land Kanaän in ongeveer 1400 voor Christus en gaan door tot de Perzische periode. Gods interacties met Israël laten zien hoe hij met de mensheid omgaat.

• Poëzie en wijsheid: deze boeken bevatten een veelheid aan ideeën uit het boek Job, die reacties op lijden laat zien op spreekwoorden, die een verzameling korte levensprincipes bevatten. Het grootste boek is Psalmen met 150 gedichten.

• De profeten: deze boeken bevatten boodschappen van God die Israël vertellen over Gods kijk op het gedrag van de natie. Vaak zijn er voorspellingen van toekomstige geschiedenis.

Het Oude Testament bevat frequente en consistente voorspellingen van het leven en werk van de Messias, de door God gezalfde man om de wereld te regeren en zijn volk te leiden.

Het Oude Testament bestrijkt een periode van meer dan duizend jaar en de Bijbel (inclusief het Nieuwe Testament) een periode van bijna 1500 jaar.

De vroegste elementen van de Bijbel zijn geschreven in het midden van de bronstijd en de laatste delen zijn geschreven in het vroege Romeinse rijk. Het wetenschappelijke begrip van deze perioden was naar moderne maatstaven slecht en er waren veel valse theorieën. Desondanks vermijdt de Bijbel wetenschappelijke fouten, en een belangrijke moderne wetenschappelijke theorie was rechtstreeks afgeleid van de bijbel.

Het is geschreven door mensen uit zeer verschillende lagen van de bevolking en met verschillende culturele achtergronden. Desondanks heeft het één uniforme boodschap.

Het Bijbelproject zou moeten worden beheerd door iemand met de macht om leeftijden, klassen en culturen te omvatten. Alleen God kon dit doen.

Het Nieuwe Testament identificeert deze figuur met Jezus van Nazareth. (Het woord Christus is het Griekse equivalent van de Hebreeuwse Messias).

Het Nieuwe Testament brengt de getuigenis van de Nazareen Jeshua, heden beter gekend als Jezus Christus. Ook al heeft deze man slechts een korte publieke loopbaan gekend, is zijn invloed op het wereldgebeuren enorm. Hij was een persoon in een unieke positie om het Oude Testament te beoordelen. Hij onderschrijft het idee dat het volledig door God is geïnspireerd.

Het Nieuwe Testament bestaat uit twee hoofdgedeelten: -

1. De evangeliën: dit zijn het verslag van het leven, de werken en het onderricht van Jeshua of Jezus Christus vanaf zijn geboorte tot aan zijn hemelvaart, voornamelijk gericht op de periode van drie jaar vóór zijn ophanging en opstanding toen hij reisde en onderwees.

2. Handelingen en de brieven: Handelingen geeft een geschiedenis van de handelingen van de apostelen, mensen die door Jezus zijn uitgekozen om zijn boodschap te verspreiden, van de opstanding tot 62 van onze huidige tijdrekening. Het verslag volgt voornamelijk het doen en laten van Petrus en Paulus.De brieven die hierop volgen zijn brieven van de apostelen aan verschillende gemeenten en mensen die de details van het leven in het evangelie uitleggen. Dit gedeelte eindigt met de Openbaring, een boek dat toekomstige gebeurtenissen in gecodeerde vorm voorspelt.

Elk deel van de Bijbel heeft zijn eigen set bewijzen.

De archeologie die de evangeliën ondersteunt, heeft weinig invloed op het Oude Testament en veel van de acties van Handelingen vinden plaats in Griekenland en Turkije, buiten het gebied van de rest van de Bijbel.

Het is belangrijk te weten dat het Woord van God boven elk woord van een mens staat.

In de geschiedenis van de mensheid is het grote probleem dat de mens God terzijde is gaan schuiven en er de voorkeur heeft aan gegeven om de woorden van mensen voorop te stellen. Hierdoor zijn er heel wat filosofische gedachten in de religie geslopen die helemaal niet stroken met de Bijbelse Waarheid.

Het Woord van God is de bron van autoriteit en macht. Mannen kunnen de woorden van andere mannen betwisten, maar, ook al doen ze dat zeer graag, kunnen­ ze Gods woord niet tegenspreken. Het woord, als Gods woord, heeft zijn eigen vitale kracht. Het is de kracht van God.

“ Want het woord ‘het kruis’ is voor wie verloren gaan wel een dwaasheid maar voor wie behouden worden, voor ons, is het een kracht van God.” (1Co 1:18 NB)

“ Want ik schaam mij voor het verkondigde evangelie niet, want het is een kracht van God tot redding voor al wie het gelooft, én Judeeër allereerst, én Helleen.” (Ro 1:16 NB)

Mensen hebben geen macht over dat Woord dat bekwaam is zichzelf in stand te houden en haar eigen werk te doen.

“ waarvoor ik kwaad moet lijden tot in boeien, als een kwaadstichter; maar het woord van God is niet gebonden.” (2Ti 2:9 NB)

“ Levend immers is het woord van God, en werkzaam en scherper snijdend dan enig tweesnijdend zwaard, en het woelt diep tussen ziel en geest, weefsels en merg, en het oordeelt overleggingen en bedoelingen van een hart.” (Heb 4:12 NB)

“ ontvangt ook de ‘helm des heils’ en het ‘zwaard van de Geest’, dat is: het woord van God,(-)” (Efe 6:17 NB)

Meer dan enig menselijk woord kan Gods Woord regenereren en verzoenen.

“ opnieuw geboren, niet uit vergankelijk maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en blijvende spreken van God.” (1Pe 1:23 NB)

“ als dat het God is geweest die in Christus de wereld heeft verzoend met hem, en aan hen hun misstappen niet heeft toegerekend, en die het woord der verzoening in ons heeft gelegd.” (2Co 5:19 NB)

Het woord als het woord van leven of verlossing, spreekt niet alleen over deze dingen; het geeft hen ook.

Werkzaamheid van het woord

Een deel van de werkzaamheid van het woord is om te vragen voor de nodige reactie bij degenen die horen. Want het woord kan worden aanvaard of afgewezen. Het kan worden bewaard of niet bewaard. Het woord "te ontvangen" is veel voorkomende in combinatie met logo's (Handelingen 8:14; 1 Thess 1:6; Jakobus 1:21). Dit is meer dan intellectuele vrees, het houdt het ook in. Het is een hoorzitting en ontvangen in geloof (Handelingen 4:4). Vandaar dat het woord werkt in gelovigen.

“ En daarom brengen ook wij God niet aflatend dank, omdat gij, toen u het woord van God van ons hoorde het niet hebt ontvangen als een woord van mensen maar als, wat het waarlijk is, een woord van God, dat ook werkt in u die gelooft.” (1Th 2:13 NB)

Elk van ons dient meer aandacht te schenken aan het gegeven Woord van God in de Bijbel in plaats van de besprekingen van theologen en zogenaamde godsgeleerden.

Gehoorzaamheid maakt ook deel uit van het ontvangen en brengt naar voor dat men ook doeners wordt.

“ wordt ‘dáders van het woord’ en niet alleen maar toehoorders die voor zichzelf het woord zinledig maken,” (Jak 1:22 NB)

“7 Voor u dan die gelooft geldt de kostbaarheid; maar voor ongelovigen geldt ‘de steen die de bouwlieden afkeurden, die is geworden tot hoofd van een hoek’ 8 en tot ‘een steen des aanstoots en een rots van struikeling’. Zij stoten zich omdat zij niet overtuigd zijn door het woord, en daartoe zijn zij ook bestemd. 9 Maar gij zijt ‘een uitverkoren generatie, een koninklijk priesterschap, een heilig volk, een gemeente ten eigendom’, om de deugden te verkondigen van hem die u uit het duister heeft geroepen tot zijn wonderbaar licht; 10 die eens ‘niet een gemeente’ waart maar nu gemeente van God zijt, die ‘niet-ontfermd’ waart maar nu in ontferming opgenomen.” (1Pe 2:7-10 NB)

Door gehoorzaamheid of ongehoorzaamheid verheerlijkt een mens of breggt hij godslasteringen tot het woord van de Allerhoogste.

“ De heidenen die dat hoorden zijn verheugd geweest en hebben het woord van God verheerlijkt; allen die bestemd waren tot eeuwig leven zijn tot geloof gekomen,(-)” (Hnd 13:48 NB)

“ bezonnen, eerbaar, arbeidzaam in huis, goedertieren, in staat zich te onderschikken aan de eigen mannen,- opdat het woord van God niet belasterd wordt.” (Tit 2:5 NB)

De rol van de Heilige Geest is van het allerhoogste belang in deze bediening en het werk van het woord. Het is God die roept maar de mens die moet horen en het juiste antwoord moet geven, namelijk op de juiste manier reageren.