Ooit was er slechts "Het Niets" of "Het Donkerte", het onbekende waar geen enkel leven zichtbaar was, behalve het Onzichtbare dat er steeds was en nog steeds is maar door geen enkele mens kan gezien worden.

Dat Onzichtbare Wezen dat de Oorsprong van alle leven is, noemen wij de Bore of De Schepper, de El'Elyon of Elohim of God die staat boven alles en iedereen. Hij is het Allerhoogste wezen dat steeds heeft bestaan. Het is Een Wezen dat geen begin of geboorte heeft gekend noch een einde of dood kent. Alsook is het een eeuwig Wezen dat alwetend is en alles doorgrond. Niets kan er voor dat Wezen dat Het Zijn Zelf is verdoken blijven. Zonder Dat Wezen is er geen zijn en kan er dus niets bestaan.

Vanuit het Niets kwam Een Stem, waarbij het Woord zich ontvouwde. Telkenmale de Stem Sprak en wenste dat er iets was, ontstond datgene wat die Stem opriep om er te zijn. Zo kwamen hemellichamen, licht, waters en landoppervlakte tevoorschijn. Telkens sprak het wezen en zag dat het goed was. Zo vormden zich het universum met de aarde tussen zonnen en andere hemellichamen. (Genesis 1:1-19)

In verscheidene fases werden dingen tot ontstaan gebracht. Die totstandkoming wordt beschreven in het eerste Boek van wat wij de bijbel of Heilige Schrift noemen.

Het was het Eeuwige Onzichtbare Wezen dat zichtbaar maakte. Vanuit het niets liet Hij een woeste aarde ontstaan die door de lichten die werden geschapen zichtbaar werd. De watermassa liet Hij scheiden zodat er een wolkenhemel en zeeën ontstonden. In die zeeën liet Die God, Maker van alle dingen, de zeeën wemelen van allerlei soorten gedierte. Daarna liet Hij gedierte de lucht vullen. Zo maakte Die Elohim of God de grote zeedieren, allerlei vissen, verschillende kruipende en vliegende dieren, elk naar hun eigen aard. (Genesis 1:14-25)

De aarde kon dieren voortbrengen zoals God het verlangde. Maar Hij wenste verder wezens te maken naar Zijn gelijkenis die dan konden heersen over al die dieren op aarde in de zeeën en in de lucht (Genesis 1:24-25).

Van dat scheppingsmoment zou alles gaan veranderen en zou de mens een belangrijke plaats in het geheel van de schepping krijgen.

“27 God schept de mens naar zijn beeld, naar het beeld van God heeft hij hem geschapen; mannelijk en vrouwelijk heeft hij hen geschapen. 28 Dan zegent hij hen, God, en hij zegt tot hen, God: draagt vrucht, weest overvloedig, vervult de aarde en bedwingt haar!- en daalt neer bij de vissen van de zee en de vogels van de hemel, bij alle leven dat rondkruipt over de aarde! 29 God zegt: zie, geven zal ik u al het zaadzaaiend gewas op het aanschijn van heel de aarde en alle geboomte waaraan boomvruchten zaad zaaien,- voor jullie zal het er zijn als eten!(-) 30 en voor al wat in het wild leeft op de aarde en alle vogels van de hemel en al wat er rondkruipt over de aarde waarin een levende ziel zit zal al het groen van gewas er zijn als eten!- en zo komt het tot stand. 31 God beziet het, al wat hij heeft gemaakt en zie, het is zéér goed!- er komt een avond en er komt een ochtend, de zesde dag. •” (Ge 1:27-31 NB)