2023 Terug na corona en oorlog

Eribericht 1

Aankomst in Eritrea

Door corona en oorlog in Tigre (Ethiopië) zijn we drie en een half jaar niet in Eritrea geweest. Onze aankomst was ingewikkeld. Het vliegtuig in Amsterdam vertrok anderhalf uur te laat en de aansluiting naar Eritrea een uur te vroeg. In plaats van rondhangen op het vliegveld vertrokken we zodra we het vliegtuig binnen kwamen. Ruimte genoeg: in totaal 35 passagiers. Bij aankomst bleek onze bagage zoek. Twee dagen later konden we de koffers ophalen. In het hotel was alleen 's nachts  elektriciteit. Oplossing: een generator die een enorme herrie maakte en alles in een verstikkende wolk van uitlaatgassen zette. Inmiddels slapen we elders.

Opvallend is de aanwezigheid van massa's vluchtelingen uit Soedan. Duidelijk herkenbaar aan hun kleding, lange slanke gewaden, veelal wit, maar ook bruin. Veel jonge mannen en enkele zwaar gesluierde vrouwen. Degenen die Eritrea hebben bereikt zijn behoorlijk welvarend. Alle hotels zijn vol en we hebben nog geen bedelende Soedanees gezien. We horen dat de meesten doorreizen naar Saoedi Arabië, maar er zijn er hier nog heel veel.

Officieel is het nu het droge seizoen. Tot nu toe hebben we elke dag donderbuien gehad. Hele straten stonden blank. Erg slecht voor de groei van de gewassen. Eerst te weinig water om te groeien en nu te veel om te oogsten.
 

Aan het werk

Maar, we zijn niet op vakantie, we zijn aan het werk voor de stichting en dat gaat voorspoedig.  We hebben veel overleg gehad met de zusters die de projecten uitvoeren. Iedereen is dankbaar. Het blijkt dat sinds corona slechts één dame uit Italië langs is geweest om wat hulp te bieden.
De zusters zijn verschrikkelijk blij dat wij hen door alle jaren heen zijn blijven steunen.
Helaas is het bijna onmogelijk om Asmara te verlaten en op locatie te kijken. Alleen met een peperdure taxi is het toegestaan. Mensen komen nu naar ons toe. Vervelend, maar het is niet anders.

Naar de zusters
Nu eerst dinsdag. We zijn uitgenodigd door een groep zusters die zich bezighoudt met maatschappelijk werk. Ze wonen samen in een huis dat in de dertiger jaren is gebouwd door een rijke Italiaan. Mooie modernistische architectuur.

Eribericht 2

We zijn inmiddels in onze tweede en laatste week in Eritrea gekomen. We hebben het razend druk. Nu zien we al dat we niet iedereen kunnen bezoeken. We plannen nu een ochtend voor ons zelf met inkopen op de markt en een relaxt kopje macchiato in een koffiehuis of op een terrasje.

Bezoekers

Omdat we niet kunnen reizen komen de mensen uit onze projecten naar ons toe. Zo kwamen twee zusters langs, een uit Afabet en een uit Keren.
In Afabet hebben we dit jaar en vorig jaar grote bedragen geïnvesteerd. Een jongerencentrum kreeg inventaris en een aantal computers. Omdat er geen elektriciteit meer is, hebben we een solarsysteem gefinancierd, zodat ze licht hebben en de computers kunnen werken. We hebben in hetzelfde gebouw de inventaris van een handwerk opleiding betaald. Tien naaimachines en allerlei materialen. Ook deze opleiding gebruikt de elektriciteit.

Om ons te bedanken reisde ze een dag lang naar Asmara. Als cadeau gaf ze ons een beddensprei met kussenslopen, machinaal geborduurd in de opleiding. De volgende ochtend vroeg ging ze weer terug.
De zuster uit Keren liet foto's en video's zien van de kookschool die we een paar jaar geleden hebben betaald uit een donatie van kringloopwinkel KOOK uit Alkmaar. De school functioneert nog prima. Op dit moment zijn er 24 leerlingen. Ze leren wat gezond eten is en ze kunnen geld verdienen met bijvoorbeeld het verkopen van koekjes of werken in een bakkerij.

HIV moeders

Een belangrijk project voor ons is de financiering van babymelkpoeder voor moeders die zijn besmet met het HIV-virus. Uit de stad Dekemhare kwamen twee zusters met drie vrouwen met hun baby's om ons te bedanken. Een autorit van zo'n twee uur.