Marian Piechal

Wybitny współczesny poeta Marian Piechal (1905-1989) często posługiwał się trzynastozgłoskowcem, zwłaszcza w pierwszej fazie swojej bogatej twórczości lirycznej. Wydał on między innymi tomik Krzyk z miasta (1929) i Elegie całopalne (1931). W późniejszym okresie poeta eksperymentował z innymi formami, na przykład z niecodziennymi na gruncie wersyfikacji polskiej wierszami bezśredniówkowymi. Piechal był tez zasłużonym tłumaczem i wydawcą poezji słoweńskiej. Wydał on w Bibliotece Narodowej Antologię poezji słoweńskiej ze wstępem Józefa Magnuszewskiego i przekładami między innymi Anny Kamieńskiej i Igora Sikiryckiego. Osobno wydał tomiki największego słoweńskiego poety romantycznego France Preserena, z którego twórczości przełożył na język polski Sonety nieszczęścia i poemat oktawą Chrzest nad Sawica, stanowiący słoweński epos narodowy. Publikacje Piechala zapoczątkowały zainteresowanie zupełnie wcześniej nieznaną poezją słoweńską w Polsce. Następną antologię poezji słoweńskiej, zatytułowaną Srebro i mech, opracowała dopiero po latach Katarina Salamun-Biedrzycka. Wiersze Piechala, chronione prawami autorskimi, można odnaleźć w wyborach w serii celofanowej Państwowego Instytutu Wydawniczego i w Bibliotece Poetów Ludowej Spółdzielni Wydawniczej.