Ze zbioru fraszek Kochanowskiego pochodzi również następujący utwór. I to znakomity przykład wykorzystania trzynastozgłoskowca ze średniówką po sylabie siódmej.
Panny, które na wielkim Parnasie mieszkacie,
A ippokreńską rosą włosy swe maczacie,
Jeslim się wam zachował jako żyw statecznie,
Ani mam wolej z wami rozłączyć się wiecznie;
Jesli królom nie zajrzę pereł ani złota,
A milsza mi daleko niż pieniądze cnota;
Jesli nie chcę, żebyście komu pochlebiały
Albo na mię u ludzi niewdzięcznych żebrały:
Proszę, niech ze mną zaraz me rymy nie giną;
Ale kiedy ja umrę, ony niechaj słyną!
Fraszka Ku Muzom wyraża pragnienie poety przetrwania we własnej twórczości. To reminiscencja Horacjańskiego formułowania Non omnis moriar (Nie wszystek umrę).