Monomachia

Homer, Iliada

Ale kiedy z obu stron się uszykowali,

Trojanie z wielkim hukiem w pole wyjechali,

Jako żurawie, kiedy bliską zimę czują,

Z krzykiem przeciw wielkiemu morzu polatują,

Pigmejom drobnym niosąc śmierć i zarażenie;

Krzyk idzie pod obłoki i społeczne pienie.

A Grekowie zaś z miejsca cicho się ruszali,

Myśląc, jakoby sobie społem pomagali.

(tłum. Jan Kochanowski)